1 โครินธ์ 12:14-26
14เพราะว่าร่างกายมิได้ประกอบด้วยอวัยวะเดียว แต่ด้วยหลายอวัยวะ
15ถ้าเท้าจะพูดว่า "เพราะข้าพเจ้ามิได้เป็นมือ ข้าพเจ้าจึงไม่ได้เป็นอวัยวะของร่างกายนั้น" เท้าจะไม่เป็นอวัยวะของร่างกายเพราะเหตุนั้นก็หามิได้
16ถ้าหูจะพูดว่า "เพราะข้าพเจ้ามิได้เป็นตา ข้าพเจ้าจึงมิได้เป็นอวัยวะของร่างกายนั้น" การพูดเช่นนั้นจะทำให้หูไม่เป็นอวัยวะของร่างกายก็หามิได้
17ถ้าอวัยวะทั้งหมดในร่างกายเป็นตาการได้ยินจะอยู่ที่ไหน ถ้าทั้งร่างกายเป็นหู การดมกลิ่นจะอยู่ที่ไหน
18แต่พระเจ้าได้ทรงตั้งอวัยวะไว้ในร่างกายตามชอบพระทัยของพระองค์
19ถ้าอวัยวะทั้งหมดเป็นอวัยวะเดียว ร่างกายจะมีที่ไหน
20ความจริงมีอวัยวะหลายอย่าง แต่ก็ยังเป็นร่างกายเดียวกัน
21และตาจะว่าแก่มือว่า "ข้าพเจ้าไม่ต้องการเจ้า" ก็ไม่ได้หรือศีรษะจะว่าแก่เท้าว่า "ข้าพเจ้าไม่ต้องการเจ้า" ก็ไม่ได้
22ที่จริงอวัยวะที่เราเห็นว่าอ่อนแอ เราก็ขาดเสียไม่ได้
23และอวัยวะที่เราถือว่ามีเกียรติน้อย เราก็ยังทำให้มีเกียรติยิ่งขึ้น และอวัยวะที่ไม่น่าดูนั้น เราก็ทำให้น่าดูยิ่งขึ้น
24เพราะว่าอวัยวะที่น่าดูแล้ว ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องตกแต่งอีก แต่พระเจ้าได้ทรงให้อวัยวะของร่างกายเสมอภาคกัน ทรงให้อวัยวะที่ต่ำต้อยเป็นที่นับถือมากขึ้น
25เพื่อไม่ให้มีการแก่งแย่งกันในร่างกาย แต่ให้อวัยวะทุกส่วนพะวงซึ่งกันและกัน
26ถ้าอวัยวะอันหนึ่งเจ็บ อวัยวะทั้งหมดก็พลอยเจ็บด้วย ถ้าอวัยวะอันหนึ่งได้รับเกียรติอวัยวะทั้งหมดก็พลอยชื่นชมยินดีด้วย
----------------
มีเรื่องเล่าว่าวาทยากรคนหนึ่งกำลังฝึกซ้อมวงออเคสตร้าของเขา ออแกนบรรเลงท่วงทำนองเพราะพริ้ง กลองส่งเสียงดังก้อง แตรประโคม และเสียงไวโอลินไพเราะจับใจ แต่วาทยากรรู้ว่ามีบางอย่างขาดหายไป นั่นคือขลุ่ยปิคโกโล่ คนเล่นขลุ่ยเสียสมาธิและหวังว่าไม่มีใครรู้ วาทยากรเตือนเขาว่า “พวกเราแต่ละคนล้วนมีความสำคัญ”
นี่คือสิ่งเดียวกันกับที่เปาโลเขียนไว้ในจดหมายฉบับแรกถึงผู้เชื่อในเมืองโครินธ์ (1 โครินธ์ 12:4-7)
4ของประทานนั้นมีต่างๆ กัน แต่มีพระวิญญาณองค์เดียวกัน
5งานรับใช้มีต่างๆ กัน แต่มีองค์พระผู้เป็นเจ้าองค์เดียวกัน
6กิจกรรมมีต่างๆกัน แต่มีพระเจ้าองค์เดียวกันเป็นต้นเหตุแห่งกิจกรรมนั้นๆ ในทุกคน
7การสำแดงของพระวิญญาณนั้นมีแก่ทุกคนเพื่อประโยชน์ร่วมกัน
คริสเตียนทุกคนมีบทบาทสำคัญในพระกายของพระคริสต์ เปาโลพูดถึงของประทานฝ่ายวิญญาณและเปรียบเทียบกับการทำงานของอวัยวะต่างๆ ในร่างกายที่ทำงานเพื่อประโยชน์ของส่วนรวม (1 โครินธ์ 12:8-10)
8พระเจ้าทรงโปรดประทานโดยทางพระวิญญาณ ให้คนหนึ่งมีถ้อยคำประกอบด้วยสติปัญญา และให้อีกคนหนึ่งมีถ้อยคำอันประกอบด้วยความรู้ แต่เป็นพระวิญญาณองค์เดียวกัน
9และให้อีกคนหนึ่งมีความเชื่อ แต่เป็นพระวิญญาณองค์เดียวกัน และให้อีกคนหนึ่งมีความสามารถรักษาคนป่วยได้ แต่เป็นพระวิญญาณองค์เดียวกัน
10และให้อีกคนหนึ่งทำการอิทธิฤทธิ์ต่างๆและให้อีกคนหนึ่งเผยพระวจนะได้ และให้อีกคนหนึ่งรู้จักสังเกตวิญญาณต่างๆและให้อีกคนหนึ่งพูดภาษาแปลกๆและให้อีกคนหนึ่งแปลภาษานั้นๆ ได้
ผู้เชื่อชาวเมืองโครินธ์อาจมีพื้นฐานทางวัฒนธรรม ของประทาน และบุคลิกภาพที่แตกต่างกันออกไป แต่พวกเขาได้รับการเติมให้เต็มด้วยพระวิญญาณองค์เดียวกันและเข้าส่วนในพระกายเดียวกัน เปาโลเน้นเป็นพิเศษถึงอวัยวะในร่างกายที่อ่อนแอและถูกมองข้าม และได้สอนว่าผู้เชื่อทุกคนล้วนมีบทบาทสำคัญและขาดเสียไม่ได้ ไม่มีอวัยวะใดที่จำเป็นมากกว่าอวัยวะอื่น
อย่าลืมว่า พระเยซูได้ทรงมอบหน้าที่ที่สำคัญยิ่งให้แก่เรา และจะทรงใช้เราในการเสริมสร้างประชากรของพระองค์ – MW
คริสตจักรเปรียบดังกายมีชีวิต ของพระคริสต์เคลื่อนไหวอย่างเหมาะสม
แขนขาคอหูไหล่ต่างเกลียวกลม เพื่อระดมเรี่ยวแรงช่วยโลกา
ในสังคมผู้คนต่างต้องการ จะพบพานความหมายที่สูงค่า
ของชีวิตที่เราได้เกิดมา จงพาเขามาหาพระเยซู – Fitzhugh
ในฐานะอวัยวะในพระกายของพระคริสต์
คุณมีความสำคัญ
----------------------
พันธกิจมานาประจำวัน (วันศุกร์ที่ 18 มกราคม 2013)
http://www.rbcthailand.org/odb/2013/01/18 
[มานาประจำวัน] คุณสำคัญ (คุณคืออวัยวะในกายของพระคริสต์)
14เพราะว่าร่างกายมิได้ประกอบด้วยอวัยวะเดียว แต่ด้วยหลายอวัยวะ
15ถ้าเท้าจะพูดว่า "เพราะข้าพเจ้ามิได้เป็นมือ ข้าพเจ้าจึงไม่ได้เป็นอวัยวะของร่างกายนั้น" เท้าจะไม่เป็นอวัยวะของร่างกายเพราะเหตุนั้นก็หามิได้
16ถ้าหูจะพูดว่า "เพราะข้าพเจ้ามิได้เป็นตา ข้าพเจ้าจึงมิได้เป็นอวัยวะของร่างกายนั้น" การพูดเช่นนั้นจะทำให้หูไม่เป็นอวัยวะของร่างกายก็หามิได้
17ถ้าอวัยวะทั้งหมดในร่างกายเป็นตาการได้ยินจะอยู่ที่ไหน ถ้าทั้งร่างกายเป็นหู การดมกลิ่นจะอยู่ที่ไหน
18แต่พระเจ้าได้ทรงตั้งอวัยวะไว้ในร่างกายตามชอบพระทัยของพระองค์
19ถ้าอวัยวะทั้งหมดเป็นอวัยวะเดียว ร่างกายจะมีที่ไหน
20ความจริงมีอวัยวะหลายอย่าง แต่ก็ยังเป็นร่างกายเดียวกัน
21และตาจะว่าแก่มือว่า "ข้าพเจ้าไม่ต้องการเจ้า" ก็ไม่ได้หรือศีรษะจะว่าแก่เท้าว่า "ข้าพเจ้าไม่ต้องการเจ้า" ก็ไม่ได้
22ที่จริงอวัยวะที่เราเห็นว่าอ่อนแอ เราก็ขาดเสียไม่ได้
23และอวัยวะที่เราถือว่ามีเกียรติน้อย เราก็ยังทำให้มีเกียรติยิ่งขึ้น และอวัยวะที่ไม่น่าดูนั้น เราก็ทำให้น่าดูยิ่งขึ้น
24เพราะว่าอวัยวะที่น่าดูแล้ว ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องตกแต่งอีก แต่พระเจ้าได้ทรงให้อวัยวะของร่างกายเสมอภาคกัน ทรงให้อวัยวะที่ต่ำต้อยเป็นที่นับถือมากขึ้น
25เพื่อไม่ให้มีการแก่งแย่งกันในร่างกาย แต่ให้อวัยวะทุกส่วนพะวงซึ่งกันและกัน
26ถ้าอวัยวะอันหนึ่งเจ็บ อวัยวะทั้งหมดก็พลอยเจ็บด้วย ถ้าอวัยวะอันหนึ่งได้รับเกียรติอวัยวะทั้งหมดก็พลอยชื่นชมยินดีด้วย
----------------
มีเรื่องเล่าว่าวาทยากรคนหนึ่งกำลังฝึกซ้อมวงออเคสตร้าของเขา ออแกนบรรเลงท่วงทำนองเพราะพริ้ง กลองส่งเสียงดังก้อง แตรประโคม และเสียงไวโอลินไพเราะจับใจ แต่วาทยากรรู้ว่ามีบางอย่างขาดหายไป นั่นคือขลุ่ยปิคโกโล่ คนเล่นขลุ่ยเสียสมาธิและหวังว่าไม่มีใครรู้ วาทยากรเตือนเขาว่า “พวกเราแต่ละคนล้วนมีความสำคัญ”
นี่คือสิ่งเดียวกันกับที่เปาโลเขียนไว้ในจดหมายฉบับแรกถึงผู้เชื่อในเมืองโครินธ์ (1 โครินธ์ 12:4-7)
4ของประทานนั้นมีต่างๆ กัน แต่มีพระวิญญาณองค์เดียวกัน
5งานรับใช้มีต่างๆ กัน แต่มีองค์พระผู้เป็นเจ้าองค์เดียวกัน
6กิจกรรมมีต่างๆกัน แต่มีพระเจ้าองค์เดียวกันเป็นต้นเหตุแห่งกิจกรรมนั้นๆ ในทุกคน
7การสำแดงของพระวิญญาณนั้นมีแก่ทุกคนเพื่อประโยชน์ร่วมกัน
คริสเตียนทุกคนมีบทบาทสำคัญในพระกายของพระคริสต์ เปาโลพูดถึงของประทานฝ่ายวิญญาณและเปรียบเทียบกับการทำงานของอวัยวะต่างๆ ในร่างกายที่ทำงานเพื่อประโยชน์ของส่วนรวม (1 โครินธ์ 12:8-10)
8พระเจ้าทรงโปรดประทานโดยทางพระวิญญาณ ให้คนหนึ่งมีถ้อยคำประกอบด้วยสติปัญญา และให้อีกคนหนึ่งมีถ้อยคำอันประกอบด้วยความรู้ แต่เป็นพระวิญญาณองค์เดียวกัน
9และให้อีกคนหนึ่งมีความเชื่อ แต่เป็นพระวิญญาณองค์เดียวกัน และให้อีกคนหนึ่งมีความสามารถรักษาคนป่วยได้ แต่เป็นพระวิญญาณองค์เดียวกัน
10และให้อีกคนหนึ่งทำการอิทธิฤทธิ์ต่างๆและให้อีกคนหนึ่งเผยพระวจนะได้ และให้อีกคนหนึ่งรู้จักสังเกตวิญญาณต่างๆและให้อีกคนหนึ่งพูดภาษาแปลกๆและให้อีกคนหนึ่งแปลภาษานั้นๆ ได้
ผู้เชื่อชาวเมืองโครินธ์อาจมีพื้นฐานทางวัฒนธรรม ของประทาน และบุคลิกภาพที่แตกต่างกันออกไป แต่พวกเขาได้รับการเติมให้เต็มด้วยพระวิญญาณองค์เดียวกันและเข้าส่วนในพระกายเดียวกัน เปาโลเน้นเป็นพิเศษถึงอวัยวะในร่างกายที่อ่อนแอและถูกมองข้าม และได้สอนว่าผู้เชื่อทุกคนล้วนมีบทบาทสำคัญและขาดเสียไม่ได้ ไม่มีอวัยวะใดที่จำเป็นมากกว่าอวัยวะอื่น
อย่าลืมว่า พระเยซูได้ทรงมอบหน้าที่ที่สำคัญยิ่งให้แก่เรา และจะทรงใช้เราในการเสริมสร้างประชากรของพระองค์ – MW
คริสตจักรเปรียบดังกายมีชีวิต ของพระคริสต์เคลื่อนไหวอย่างเหมาะสม
แขนขาคอหูไหล่ต่างเกลียวกลม เพื่อระดมเรี่ยวแรงช่วยโลกา
ในสังคมผู้คนต่างต้องการ จะพบพานความหมายที่สูงค่า
ของชีวิตที่เราได้เกิดมา จงพาเขามาหาพระเยซู – Fitzhugh
ในฐานะอวัยวะในพระกายของพระคริสต์
คุณมีความสำคัญ
----------------------
พันธกิจมานาประจำวัน (วันศุกร์ที่ 18 มกราคม 2013)
http://www.rbcthailand.org/odb/2013/01/18