โรม บทที่ 12 ข้อที่ 3-13
3ข้าพเจ้าขอกล่าวแก่ท่านทั้งหลายทุกคนโดยพระคุณ ซึ่งทรงประทานแก่ข้าพเจ้าแล้วว่า อย่าคิดถือตัวเกินที่ตนควรจะคิดนั้น แต่จงคิดให้ถ่อมสุขุมสมกับขนาดความเชื่อ ที่พระเจ้าได้ทรงโปรดประทานแก่ท่าน
4เพราะว่า ในร่างกายอันเดียวนั้น เรามีอวัยวะหลายอย่าง และอวัยวะนั้นๆมิได้มีหน้าที่เหมือนกันฉันใด
5พวกเราผู้เป็นหลายคนยังเป็นกายอันเดียวในพระคริสต์และเป็นอวัยวะแก่กันและกันฉันนั้น
6และเราทุกคนมีของประทานที่ต่างกัน ตามพระคุณที่ได้ประทานให้แก่เรา คือถ้าเป็นการเผยพระวจนะ ก็จงเผยตามกำลังของความเชื่อ
7ถ้าเป็นการปรนนิบัติก็จงปรนนิบัติ ถ้าเป็นการสั่งสอนก็จงสั่งสอน
8ถ้าเป็นการเตือนสติก็จงเตือนสติ ถ้าเป็นการบริจาค ก็จงให้ด้วยใจกว้างขวาง ผู้ที่ครอบครอง ก็จงครอบครองด้วยเอาใจใส่ ผู้ที่แสดงความเมตตา ก็จงแสดงด้วยใจยินดี
9จงรักด้วยใจจริง จงเกลียดชังสิ่งที่ชั่ว จงยึดมั่นในสิ่งที่ดี
10จงรักกันฉันพี่น้อง ส่วนการที่ให้เกียรติแก่กันและกันนั้น จงถือว่าผู้อื่นดีกว่าตัว
11อย่าอ่อนระอา จงมีจิตใจกระตือรือร้นด้วยพระวิญญาณ จงปรนนิบัติองค์พระผู้เป็นเจ้า
12จงชื่นชมยินดีในความหวัง จงอดทนต่อความยากลำบาก จงขะมักเขม้นอธิษฐาน
13จงเห็นอกเห็นใจช่วยธรรมิกชนเมื่อเขาขัดสน จงมีน้ำใจอัธยาศัยไมตรี
--------
วันหนึ่งผมฉุกคิดขึ้นมาว่า เท้าขวาของผมทำหน้าที่อยู่ข้างเดียวตลอดเวลาที่ผมขับรถยนต์เกียร์อัตโนมัติ เท้าข้างนี้เพียงข้างเดียวเหยียบทั้งคันเร่งและห้ามล้อ ส่วนเท้าซ้ายกลับอยู่เฉยๆ แต่จะเกิดอะไรขึ้น หากผมต้องการให้เท้าทั้งสองข้างทำงานเท่าเทียมกัน คือใช้เท้าซ้ายทำหน้าที่แทนเท้าขวาครึ่งหนึ่งขณะขับรถหากคุณไม่เคยลอง กรุณาอย่าลอง!
ในเมื่อเรายังไม่ต้องการให้อวัยวะทุกส่วนในร่างกายทำงานอย่างเท่าเทียมกัน เหตุใดบางครั้งเราจึงคาดหวังให้ผู้คนในคริสตจักรทำงานอย่างเท่าเทียมกันเล่า นี่เป็นประเด็นที่คริสตจักรของกรุงโรมในช่วงศตวรรษแรกต้องเผชิญ มีบางคนที่คิดถือตัวเกินที่ตนควรจะคิด (รม.12:3) เพียงเพราะพวกเขาทำบางสิ่งที่คนอื่นไม่ได้ทำแต่เปาโลเตือนเราว่า “อวัยวะนั้นๆ มิได้มีหน้าที่เหมือนกัน” (โรม 12:4) เราได้รับของประทานตามพระคุณของพระเจ้า (โรม 12:6) พระองค์ประทานของประทานเหล่านั้นเพื่อให้เรารับใช้ผู้อื่น ไม่ใช่ตัวเอง (โรม 12:6-13) การรับใช้ของเราจะต้องประกอบด้วยความอุตสาหะ และกระตือรือร้น เพราะเรากำลังรับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ใช่มนุษย์ (โรม 12:11)
ฉะนั้น อย่าแอบมองดูว่าคนอื่นกำลังทำหรือไม่ได้ทำอะไร แต่จงดูว่าวันนี้พระเจ้าจะทรงใช้คุณได้อย่างไรบ้างในแผ่นดินของพระองค์ พระองค์ประทานของประทานแก่คุณ ตามชอบพระทัยพระองค์ (โรม 12:3) – CPH
ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงนำข้าพระองค์ในวันนี้ อย่างที่พระองค์ทรงเห็นว่าดีที่สุด
ขอทรงให้ข้าพระองค์ใช้ของประทานที่พระองค์ประทานให้ในการหนุนใจผู้อื่น
ในการดำเนินชีวิต ขอทรงช่วยอย่าให้ข้าพระองค์เปรียบเทียบตัวเองกับผู้อื่น
แต่ให้พึงใจกับตนเองอย่างที่พระองค์ทรงสร้างให้ข้าพระองค์เป็น
เราทุกคนไม่อาจบรรเลงแบบเดียวหมดในวงดนตรีแห่งการรับใช้
ของพระเจ้า แต่ควรจะบรรเลงประสานกัน
------
[มานาประจำวัน] ของประทานเพื่อรับใช้ (พระพรของพระเจ้าในแต่ละบุคคล)
3ข้าพเจ้าขอกล่าวแก่ท่านทั้งหลายทุกคนโดยพระคุณ ซึ่งทรงประทานแก่ข้าพเจ้าแล้วว่า อย่าคิดถือตัวเกินที่ตนควรจะคิดนั้น แต่จงคิดให้ถ่อมสุขุมสมกับขนาดความเชื่อ ที่พระเจ้าได้ทรงโปรดประทานแก่ท่าน
4เพราะว่า ในร่างกายอันเดียวนั้น เรามีอวัยวะหลายอย่าง และอวัยวะนั้นๆมิได้มีหน้าที่เหมือนกันฉันใด
5พวกเราผู้เป็นหลายคนยังเป็นกายอันเดียวในพระคริสต์และเป็นอวัยวะแก่กันและกันฉันนั้น
6และเราทุกคนมีของประทานที่ต่างกัน ตามพระคุณที่ได้ประทานให้แก่เรา คือถ้าเป็นการเผยพระวจนะ ก็จงเผยตามกำลังของความเชื่อ
7ถ้าเป็นการปรนนิบัติก็จงปรนนิบัติ ถ้าเป็นการสั่งสอนก็จงสั่งสอน
8ถ้าเป็นการเตือนสติก็จงเตือนสติ ถ้าเป็นการบริจาค ก็จงให้ด้วยใจกว้างขวาง ผู้ที่ครอบครอง ก็จงครอบครองด้วยเอาใจใส่ ผู้ที่แสดงความเมตตา ก็จงแสดงด้วยใจยินดี
9จงรักด้วยใจจริง จงเกลียดชังสิ่งที่ชั่ว จงยึดมั่นในสิ่งที่ดี
10จงรักกันฉันพี่น้อง ส่วนการที่ให้เกียรติแก่กันและกันนั้น จงถือว่าผู้อื่นดีกว่าตัว
11อย่าอ่อนระอา จงมีจิตใจกระตือรือร้นด้วยพระวิญญาณ จงปรนนิบัติองค์พระผู้เป็นเจ้า
12จงชื่นชมยินดีในความหวัง จงอดทนต่อความยากลำบาก จงขะมักเขม้นอธิษฐาน
13จงเห็นอกเห็นใจช่วยธรรมิกชนเมื่อเขาขัดสน จงมีน้ำใจอัธยาศัยไมตรี
--------
วันหนึ่งผมฉุกคิดขึ้นมาว่า เท้าขวาของผมทำหน้าที่อยู่ข้างเดียวตลอดเวลาที่ผมขับรถยนต์เกียร์อัตโนมัติ เท้าข้างนี้เพียงข้างเดียวเหยียบทั้งคันเร่งและห้ามล้อ ส่วนเท้าซ้ายกลับอยู่เฉยๆ แต่จะเกิดอะไรขึ้น หากผมต้องการให้เท้าทั้งสองข้างทำงานเท่าเทียมกัน คือใช้เท้าซ้ายทำหน้าที่แทนเท้าขวาครึ่งหนึ่งขณะขับรถหากคุณไม่เคยลอง กรุณาอย่าลอง!
ในเมื่อเรายังไม่ต้องการให้อวัยวะทุกส่วนในร่างกายทำงานอย่างเท่าเทียมกัน เหตุใดบางครั้งเราจึงคาดหวังให้ผู้คนในคริสตจักรทำงานอย่างเท่าเทียมกันเล่า นี่เป็นประเด็นที่คริสตจักรของกรุงโรมในช่วงศตวรรษแรกต้องเผชิญ มีบางคนที่คิดถือตัวเกินที่ตนควรจะคิด (รม.12:3) เพียงเพราะพวกเขาทำบางสิ่งที่คนอื่นไม่ได้ทำแต่เปาโลเตือนเราว่า “อวัยวะนั้นๆ มิได้มีหน้าที่เหมือนกัน” (โรม 12:4) เราได้รับของประทานตามพระคุณของพระเจ้า (โรม 12:6) พระองค์ประทานของประทานเหล่านั้นเพื่อให้เรารับใช้ผู้อื่น ไม่ใช่ตัวเอง (โรม 12:6-13) การรับใช้ของเราจะต้องประกอบด้วยความอุตสาหะ และกระตือรือร้น เพราะเรากำลังรับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ใช่มนุษย์ (โรม 12:11)
ฉะนั้น อย่าแอบมองดูว่าคนอื่นกำลังทำหรือไม่ได้ทำอะไร แต่จงดูว่าวันนี้พระเจ้าจะทรงใช้คุณได้อย่างไรบ้างในแผ่นดินของพระองค์ พระองค์ประทานของประทานแก่คุณ ตามชอบพระทัยพระองค์ (โรม 12:3) – CPH
ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงนำข้าพระองค์ในวันนี้ อย่างที่พระองค์ทรงเห็นว่าดีที่สุด
ขอทรงให้ข้าพระองค์ใช้ของประทานที่พระองค์ประทานให้ในการหนุนใจผู้อื่น
ในการดำเนินชีวิต ขอทรงช่วยอย่าให้ข้าพระองค์เปรียบเทียบตัวเองกับผู้อื่น
แต่ให้พึงใจกับตนเองอย่างที่พระองค์ทรงสร้างให้ข้าพระองค์เป็น
เราทุกคนไม่อาจบรรเลงแบบเดียวหมดในวงดนตรีแห่งการรับใช้
ของพระเจ้า แต่ควรจะบรรเลงประสานกัน
------