รู้ตัวว่าซึมเศร้าหลังคลอดค่ะ คลอดมาเดือนนึงแล้วเป็นหนักมากขึ้น เพราะลูกเริ่มเลี้ยงยากขึ้น ลูกก็ยังตัวเหลือง ผื่นก็ขึ้นหน้าเยอะมาก แดงไปหมด กังวลว่าแพ้อะไรรึเปล่า นมก็เยอะจนลูกอึเล็ดรูก้นแดง แก้มก้นเป็นแผล ทำความสะอาดเท่าไหร่ก็ไม่สะอาด เพราะอึเล็ดตลอดเวลา สามีก็ช่วยบ้างไม่ช่วยบ้าง แต่เราก็คิดซะว่าเค้าต้องไปทำงาน เรามีอาการไม่ตลอดเวลานะคะ บางทีดูหนังหัวเราะ อีกชม.นั่งร้องไห้

สามีก็พอรู้ว่าเราเศร้าๆ เหนื่อยๆ สามีพาออกไปข้างนอกคลายเครียด เรากลับเครียดหนักกว่าเดิม สามีพาไปกินก็รีบๆๆกินเพราะกลัวลูกตื่น เราแทบไม่ได้อาบน้ำ เข้าห้องน้ำเลย พอรู้ตัวก็เช็ดนมกันเชื้อโรค บางทีเวลาอยู่บ้านแล้วหิวก็ไม่กล้ากิน กลัวลูกตื่น จะนอนก็ไม่กล้านอน กลัวลูกสำลักแหวะ กลัวเค้าเป็นอะไรไป บางทีเราอุ้มลูกออกไปเดินแบบไร้จุดหมาย ลูกร้องก็วางไว้เฉยๆปล่อยให้ร้อง เพราะไม่รู้จะทำยังไง คือตอนเราเป็น เราไม่รู้ตัวนะคะ แต่พอมานั่งนึกแล้วแบบ ทำไปได้ไง สัญญากะตัวเองว่าจะเข้มแข็ง แต่พอเหนื่อยๆ ก็เป็นอีกแล้ว ตอนนี้แทบไม่อยากคุยกับสามีเลย เวลาเค้ามาจับตัว ถ้าเรากำลังเหนื่อยหรือเศร้า เราจะรำคาญมาก ไม่อยากอยู่ใกล้หรือสัมผัสสามี พอเรารู้ตัวเราเสียใจก็ไปนอนกอดสามี บางทีก็กอดลูกร้องไห้ ขอโทษลูกที่เราเลี้ยงเค้าไม่ดี เรารู้สึกแย่มาก แต่ที่เป็นหนักขึ้น คือ 2-3 วันนี้ เพิ่งมีความคิดอยากตาย  เวลาเห็นมีด อยากจะเอามาเชือดข้อมือ พาลูกไปเดินเล่นในคอนโดก็คิดอยากโดดตึก แต่เอาจริงๆนะเราไม่กล้าทำหรอก แต่ความคิดมันไปเองเวลาหดหู่ เราควรไปพบจิตแพทย์ไหมคะ  

ปล. ปกติเราเป็นคนอารมณ์ดีนะคะ
ปล.2 สามียังไม่รู้ว่าเราเป็นขนาดนี้ ควรบอกสามีไหม