อยากระบาย...ถามความเห็น...และเล่าใหุ้ทุกๆท่านฟังกับการบริการแย่ๆของพนักงาน ธ.ไทยพาณิชย์ สาขา บางกระบือครับ....
................ เมื่อเวลา 14.25 น. ของวันนี้ (คือวันที่ 03 - 01 - 2556) ผมได้ไปที่ ธ.ไทยพาณิชย์ สาขา บางกระบือ เพื่อจะนำเช็คไปฝากเข้า
บ/ช ของแฟนผม เมื่อเข้าไป...ผมก็เดินมองหาใบนำฝากเพื่อจะกรอกรายละเอียดที่เคาท์เตอร์ด้านหน้าที่มีใว้ให้ลูกค้ายืนกรอก....แต่ช่องที่ใส่ใบเบิกและใบนำฝากต่างๆว่างเปล่า....ผมจึงมองซ้ายมองขวาเพื่อที่จะหาพนักงานของทาง ธ. ซักคนเพื่อที่จะสอบถาม แล้วก็มีพนักงานคนนึงที่นั่งอยู่ที่โต๊ะด้านหน้ามองมาที่ผม.....ผมจึงถามไปว่า...... "เออ....ขอโทษครับ จะนำเช็คมาฝากเข้า บ/ช ต้องใช้ใบนำฝากแบบไหนครับ" พนักงานคนนั้นตอบกลับมาว่า.... "ใช้ใบนำฝากเช็คค่ะ...." ผมก็เลยพูดต่อไปว่า.... "ตอนนี้มันไม่มีใบอะใรเลยอ่ะครับ..." พนักงานคนนั้นก็มองที่ช่องใส่ใบต่างๆที่ว่างเปล่า...ตามที่ผมชี้ก่อนตอบกลับมาอีกว่า.... "งั้นไม่เป็นใรค่ะ....ไปยื่นเช็คกับสมุดที่พนักงานตรงเคาท์เตอร์ได้เลยค่ะ" ผมยิ้มและพยักหน้าให้พนักงานคนนั้นนิดๆเป็นเชิงเข้าใจและขอบคุณให้เค้าก่อนเดินไปในลู่ที่ให้ลูกค้ายืนเข้าคิวรอตามปกติ....แต่ในใจยังนึกชมว่าคงจะไม่ต้องกรอกใบอะใรเหมือนในโฆษณาที่เห็นทางทีวี.....และสะดวกดีน่ะ ในขณะนั้นผมเป็นคิวที่สองต่อจากคุณป้าคนหนึ่งที่เป็นคิวแรกและมีพี่ทหารท่านนึงเข้ามาต่อผมเป็นคิวที่สาม....ผมมองไปที่ด้านหน้าเคาท์เตอร์....ซึ่งตอนนี้มีเปิดบริการอยู่เพียงสองช่อง....ช่องทางซ้ายมือของผมมีพี่ผู้หญิงคนนึงซึ่งสังเกตุว่าน่าจะมาแลกแบงค์ต่างๆจำนวนเงินคงจะมากพอควรและพนักงานช่องนั้นก็ก้มหน้าก้มตานับอย่างตั้งใจ.....ช่องทางด้านขวา มีชายกลางคนแต่งตัวภูมิฐานใส่แว่นมาทำรายการหลายรายการ....แต่กำลังยืนคุยไปด้วยกับพนักงานช่องนั้นอย่างสนุกสนานหัวเราะกันไม่ขาดช่วง...ผมลองๆฟังคร่าวๆจับใจความใด้ว่าเรื่องส่งลูกไปเรียนเมืองนอกอะใรนี่ล่ะ....แต่สังเกตุพนักงานที่ให้บริการคุยแบบสนุกมากๆเอามือที่ถือใบรายการขึ้นมาปิดปากเวลาขำเป็นจังหวะๆ.....ตอนนั้นผมคิดในใจว่าสงสารป้าที่ยืนรออยู่ก่อนผมที่เป็นคิวแรกจังทำไมพนักงานคนนั้นจะคุยกับลูกค้าสนุกมากแค่ไหนมือก็น่าจะทำงานไปด้วยเพราะมีลูกค้าคนอื่นรออยู่...แต่ก็ไมได้หงุดหงิดอะใรมากในตอนนั้น....ยืนรอต่ออีกซักพักประมาณ 5 นาที พนักงานคนที่ผมถามครั้งแรกก็เดินมาเรียก.... "คุณป้าค่ะ....เชิญค่ะ" พร้อมกับเดินนำพาคุณป้าไปให้บริการที่โต๊ะด้นหน้า....ทีนี้ ผมก็คือคิวแรกโดยมีพี่ทหารเป็นคิวที่สองต่อจากผม.....ผมดูเวลาเป็นระยะๆ ยืนรอจนเกือบ 10 นาทีโดยที่ทั้งสองช่องยังคงบริการลูกค้าท่านเดิมอยู่....พนักงานช่องด้านซ้าย ยังคงก้มหน้าก้มตานับเงินด้วยเครื่องนับอยู่......ทางช่องขวายังคงเขียนไปคุยไปปิดปากไปหัวเราะไปเช่นเดิมอย่างหนุกหนาน....ตอนนี้ผมเริ่มที่จะไม่พอใจขึ้นมาเมากขึ้นอีกนิดแล้ว พอหันหลังไปดูพี่ทหารด้านหลังเห็นสีหน้าพี่เค้าก็น่าจะอารมประมาณผมแน่ๆ....แต่ก็ข่มใจยืนรอต่อไปอีก 4 นาที..... โอ้...แม่เจ้า มีคุณพนักงานที่หน้างอนั่งอยู่โต๊ะด้านในเคาท์เตอร์คนนึงลุกมาตรงช่องด้านหน้าผมที่ปิดบริการอยู่แต่สายตาของคุณเธอไม่มีแม้แต่จะเหลือบแลผมกับพี่ทหารด้านหลังของผมเลย....เธอมาถึงก็เห็นหยิบโน้นจับนี่ก้มๆเงยๆอยู่ประมาณ 3 นาที...... และแล้ว.....โอ้ว.....สวรรค์ก็เข้าข้างผมแล้ว....เธอยื่นมืออันเรียวงามมาหยิบป้ายงดบริการของช่องนั้นออก....พร้อมกับเอ่ยปากคู่งามของเธอออกมาด้วยนํ้าเสียงตรงกันข้ามกับพนักงานเสียงหวานช่องทางขวาที่กำลังออดอ้อนคุณพี่ผู้ชายมีลูกเรียนนอกนางนั้นอย่างสิ้นเชิง..... "เชิญค่ะ" แค่สองคำแรกก็ชื่นใจที่สุดที่อุตส่ายืนรอมา 20 กว่านาทีเสีนนี่กระใร.....ผมก้าวเข้าไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับเตรียมพร้อมที่จะยื่นสมุด บ/ช และเช็คให้คุณพนักงานที่เคารพนั้นอย่างใจจดจ่อสายตาผมมองที่หน้าเธอว่าจะมองผมและให้สัญญาณว่าผมควรจะยื่นส่ง สมุดบ/ช และเช็ค ให้เธอตอนไหน..... พวกคุณเชื่อไม๊ครับ....เธอเหมือนเป็นแชมป์รายการแฟนพันธุ์แท้สมุด บ/ชและเช็ค มา 10 สมัยซ้อน....เพียงแค่เธอกวาดสายตาและหน้าที่งอมาจากเมื่อคืน(รึเปล่า)ผ่านมือของผมวูปเดียว....เธอก็หยิบใบPAYINใบหนึ่งส่งให้ผม....พร้อมกับพูดกึ่งๆสั่งด้วยนํ้าเสียงที่ขาดความเป็นพนักงานที่ต้องมาบริการลูกค้าโดยสิ้นเชิง(ผมว่าพนักงานแม่บ้านที่บริษัทของผมพูดได้น่าฟังกว่าเธอมากมายก่ายกอง...เพียงแค่ชุดฟอร์มไม่สวยเท่าเธอเท่านั้น) "กรอกใบนำฝากด้วยค่ะ.....ลูกค้าเชิญไปกรอกที่เคาท์เตอร์ด้านนั้นค่ะ" พร้อมกับผายมือเป็นสัญญาณไล่ให้ผมออกไปจากช่องของเธอ....ผมบอกตรงๆถึงตรงนี้ผมสุดแล้วคับไม่ไหวแล้ว....ผมจึงจ้องหน้าแล้วถามเธอว่า..... "ถ้าต้องกรอกใบนำฝากแล้วทำไมในช่องตรงเคาท์เตอร์ให้กรอกไม่มีใบนำฝากให้ล่ะครับ" เธอก็ยังยืนยันคำเดิมว่า "ลูกค้าต้องกรอกค่ะ..." งั้นหมายความว่าผมเข้าแถวยืนรอมา 20 กว่านาทีตามที่พนักงานท่านแรกบอก...เพื่อมารอเอาใบนำฝากไปกรอกแล้วกลับมาเข้าแถวยืนรอคิวใหม่อีก 20 นาทีงั้นหรือ พอครับความอดทนผมหมดจริงๆ...ผมจึงโยนใบนำฝากที่คุณพนักงานผู้มีพระคุณท่านนั้นส่งมาใว้บนเคาท์เตอร์นั้นหันหลังเดินออกมาจากสถาบันการเงินที่มีพนักงานบริการเด่นลํ้าเกินกว่านางฟ้าแห่งนั้นโดยที่ไม่คิดจะหันกลับไปมองให้เสียสมดุลอวัยวะรับนํ้าหนักตัวของผมแล้วชมดังๆให้ใด้ยินโดยทั่วว่า "บริการโคตรห่วยแตกเลยว่ะ..." นี่แหล่ะครับประสพการณ์ที่ผมไปใช้บริการเกี่ยวกับด้านการเงิน....ท่านๆที่อ่านแล้วคิดอย่างใรอยากให้ช่วยออกความเห็นสักนิด....เราเป็นผู้ใช้บริการเสียค่าธรรมเนียมเสียค่าบ/ช....แต่เราใด้รับบริการจากพนักงานของทางเค้าที่แย่ๆอย่างนี้ทุกท่านจะยอมหรอและต้องยอมอีกถึงเมื่อไหร่กับการโดนเอาเปรียบและดูถูก....ผมคิดเล่นๆว่า....ถ้าผมมีลูกเรียนอยู่เมืองนอกอย่างพี่ผู้ชายท่านนั้น....พนักงาน ธ.ไทยพาณิชย์ สาขา บางกระบือ คงอาจจะเสียสละเวลาอันมีค่า....กรอกใบนำฝากให้ผม....ก็เป็นใด้
ขอบคุณทุกๆท่านที่เสียเวลาอ่านเรื่องของผมด้วยน่ะครับ
ป.ล.ผมสังเกตุใน ธ. ฃ่วงหน้าเคาท์เตอร์....น่าจะมีกล้องอย่างน้อยๆ 3 ตัว สามมุมน่ะครับ....เพราะงั้นถ้ามีบุคคลเกี่ยวข้องจะออกมาตอบแก้ตัวไปเช็คความจริงชัดๆในกล้องก่อนว่าที่ผมพูดจริงรึเปล่า....โดยเฉพาะท่าผายมือไล่ให้ผมไปกรอกใบนำฝากที่อื่นนั้นผมจำใด้ติดตาและในกล้องผมมั่นใจว่าชัดเจนโดยมิต้องซูมอ่านจากปากใดๆ.....ผมไม่ใด้ต้องการคำขอโทษหวานๆประการใด......อยากกราบขอความกรุณาเอาใบนำฝากและใบเบิกต่างๆมาใส่ที่ช่องเพื่อให้ลูกค้าหยิบไปกรอกด้วย......เพื่อลูกค้าที่เค้าผ่านมาไม่เสียเวลาอันมีค่าเช่นคนจนๆไม่มีลูกเรียนเมืองนอกอย่างผม
การบริการที่แย่มากๆของพนักงาน(บางส่วน) ธ.ไทยพาณิชย์ สาขา บางกระบือ
................ เมื่อเวลา 14.25 น. ของวันนี้ (คือวันที่ 03 - 01 - 2556) ผมได้ไปที่ ธ.ไทยพาณิชย์ สาขา บางกระบือ เพื่อจะนำเช็คไปฝากเข้า
บ/ช ของแฟนผม เมื่อเข้าไป...ผมก็เดินมองหาใบนำฝากเพื่อจะกรอกรายละเอียดที่เคาท์เตอร์ด้านหน้าที่มีใว้ให้ลูกค้ายืนกรอก....แต่ช่องที่ใส่ใบเบิกและใบนำฝากต่างๆว่างเปล่า....ผมจึงมองซ้ายมองขวาเพื่อที่จะหาพนักงานของทาง ธ. ซักคนเพื่อที่จะสอบถาม แล้วก็มีพนักงานคนนึงที่นั่งอยู่ที่โต๊ะด้านหน้ามองมาที่ผม.....ผมจึงถามไปว่า...... "เออ....ขอโทษครับ จะนำเช็คมาฝากเข้า บ/ช ต้องใช้ใบนำฝากแบบไหนครับ" พนักงานคนนั้นตอบกลับมาว่า.... "ใช้ใบนำฝากเช็คค่ะ...." ผมก็เลยพูดต่อไปว่า.... "ตอนนี้มันไม่มีใบอะใรเลยอ่ะครับ..." พนักงานคนนั้นก็มองที่ช่องใส่ใบต่างๆที่ว่างเปล่า...ตามที่ผมชี้ก่อนตอบกลับมาอีกว่า.... "งั้นไม่เป็นใรค่ะ....ไปยื่นเช็คกับสมุดที่พนักงานตรงเคาท์เตอร์ได้เลยค่ะ" ผมยิ้มและพยักหน้าให้พนักงานคนนั้นนิดๆเป็นเชิงเข้าใจและขอบคุณให้เค้าก่อนเดินไปในลู่ที่ให้ลูกค้ายืนเข้าคิวรอตามปกติ....แต่ในใจยังนึกชมว่าคงจะไม่ต้องกรอกใบอะใรเหมือนในโฆษณาที่เห็นทางทีวี.....และสะดวกดีน่ะ ในขณะนั้นผมเป็นคิวที่สองต่อจากคุณป้าคนหนึ่งที่เป็นคิวแรกและมีพี่ทหารท่านนึงเข้ามาต่อผมเป็นคิวที่สาม....ผมมองไปที่ด้านหน้าเคาท์เตอร์....ซึ่งตอนนี้มีเปิดบริการอยู่เพียงสองช่อง....ช่องทางซ้ายมือของผมมีพี่ผู้หญิงคนนึงซึ่งสังเกตุว่าน่าจะมาแลกแบงค์ต่างๆจำนวนเงินคงจะมากพอควรและพนักงานช่องนั้นก็ก้มหน้าก้มตานับอย่างตั้งใจ.....ช่องทางด้านขวา มีชายกลางคนแต่งตัวภูมิฐานใส่แว่นมาทำรายการหลายรายการ....แต่กำลังยืนคุยไปด้วยกับพนักงานช่องนั้นอย่างสนุกสนานหัวเราะกันไม่ขาดช่วง...ผมลองๆฟังคร่าวๆจับใจความใด้ว่าเรื่องส่งลูกไปเรียนเมืองนอกอะใรนี่ล่ะ....แต่สังเกตุพนักงานที่ให้บริการคุยแบบสนุกมากๆเอามือที่ถือใบรายการขึ้นมาปิดปากเวลาขำเป็นจังหวะๆ.....ตอนนั้นผมคิดในใจว่าสงสารป้าที่ยืนรออยู่ก่อนผมที่เป็นคิวแรกจังทำไมพนักงานคนนั้นจะคุยกับลูกค้าสนุกมากแค่ไหนมือก็น่าจะทำงานไปด้วยเพราะมีลูกค้าคนอื่นรออยู่...แต่ก็ไมได้หงุดหงิดอะใรมากในตอนนั้น....ยืนรอต่ออีกซักพักประมาณ 5 นาที พนักงานคนที่ผมถามครั้งแรกก็เดินมาเรียก.... "คุณป้าค่ะ....เชิญค่ะ" พร้อมกับเดินนำพาคุณป้าไปให้บริการที่โต๊ะด้นหน้า....ทีนี้ ผมก็คือคิวแรกโดยมีพี่ทหารเป็นคิวที่สองต่อจากผม.....ผมดูเวลาเป็นระยะๆ ยืนรอจนเกือบ 10 นาทีโดยที่ทั้งสองช่องยังคงบริการลูกค้าท่านเดิมอยู่....พนักงานช่องด้านซ้าย ยังคงก้มหน้าก้มตานับเงินด้วยเครื่องนับอยู่......ทางช่องขวายังคงเขียนไปคุยไปปิดปากไปหัวเราะไปเช่นเดิมอย่างหนุกหนาน....ตอนนี้ผมเริ่มที่จะไม่พอใจขึ้นมาเมากขึ้นอีกนิดแล้ว พอหันหลังไปดูพี่ทหารด้านหลังเห็นสีหน้าพี่เค้าก็น่าจะอารมประมาณผมแน่ๆ....แต่ก็ข่มใจยืนรอต่อไปอีก 4 นาที..... โอ้...แม่เจ้า มีคุณพนักงานที่หน้างอนั่งอยู่โต๊ะด้านในเคาท์เตอร์คนนึงลุกมาตรงช่องด้านหน้าผมที่ปิดบริการอยู่แต่สายตาของคุณเธอไม่มีแม้แต่จะเหลือบแลผมกับพี่ทหารด้านหลังของผมเลย....เธอมาถึงก็เห็นหยิบโน้นจับนี่ก้มๆเงยๆอยู่ประมาณ 3 นาที...... และแล้ว.....โอ้ว.....สวรรค์ก็เข้าข้างผมแล้ว....เธอยื่นมืออันเรียวงามมาหยิบป้ายงดบริการของช่องนั้นออก....พร้อมกับเอ่ยปากคู่งามของเธอออกมาด้วยนํ้าเสียงตรงกันข้ามกับพนักงานเสียงหวานช่องทางขวาที่กำลังออดอ้อนคุณพี่ผู้ชายมีลูกเรียนนอกนางนั้นอย่างสิ้นเชิง..... "เชิญค่ะ" แค่สองคำแรกก็ชื่นใจที่สุดที่อุตส่ายืนรอมา 20 กว่านาทีเสีนนี่กระใร.....ผมก้าวเข้าไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับเตรียมพร้อมที่จะยื่นสมุด บ/ช และเช็คให้คุณพนักงานที่เคารพนั้นอย่างใจจดจ่อสายตาผมมองที่หน้าเธอว่าจะมองผมและให้สัญญาณว่าผมควรจะยื่นส่ง สมุดบ/ช และเช็ค ให้เธอตอนไหน..... พวกคุณเชื่อไม๊ครับ....เธอเหมือนเป็นแชมป์รายการแฟนพันธุ์แท้สมุด บ/ชและเช็ค มา 10 สมัยซ้อน....เพียงแค่เธอกวาดสายตาและหน้าที่งอมาจากเมื่อคืน(รึเปล่า)ผ่านมือของผมวูปเดียว....เธอก็หยิบใบPAYINใบหนึ่งส่งให้ผม....พร้อมกับพูดกึ่งๆสั่งด้วยนํ้าเสียงที่ขาดความเป็นพนักงานที่ต้องมาบริการลูกค้าโดยสิ้นเชิง(ผมว่าพนักงานแม่บ้านที่บริษัทของผมพูดได้น่าฟังกว่าเธอมากมายก่ายกอง...เพียงแค่ชุดฟอร์มไม่สวยเท่าเธอเท่านั้น) "กรอกใบนำฝากด้วยค่ะ.....ลูกค้าเชิญไปกรอกที่เคาท์เตอร์ด้านนั้นค่ะ" พร้อมกับผายมือเป็นสัญญาณไล่ให้ผมออกไปจากช่องของเธอ....ผมบอกตรงๆถึงตรงนี้ผมสุดแล้วคับไม่ไหวแล้ว....ผมจึงจ้องหน้าแล้วถามเธอว่า..... "ถ้าต้องกรอกใบนำฝากแล้วทำไมในช่องตรงเคาท์เตอร์ให้กรอกไม่มีใบนำฝากให้ล่ะครับ" เธอก็ยังยืนยันคำเดิมว่า "ลูกค้าต้องกรอกค่ะ..." งั้นหมายความว่าผมเข้าแถวยืนรอมา 20 กว่านาทีตามที่พนักงานท่านแรกบอก...เพื่อมารอเอาใบนำฝากไปกรอกแล้วกลับมาเข้าแถวยืนรอคิวใหม่อีก 20 นาทีงั้นหรือ พอครับความอดทนผมหมดจริงๆ...ผมจึงโยนใบนำฝากที่คุณพนักงานผู้มีพระคุณท่านนั้นส่งมาใว้บนเคาท์เตอร์นั้นหันหลังเดินออกมาจากสถาบันการเงินที่มีพนักงานบริการเด่นลํ้าเกินกว่านางฟ้าแห่งนั้นโดยที่ไม่คิดจะหันกลับไปมองให้เสียสมดุลอวัยวะรับนํ้าหนักตัวของผมแล้วชมดังๆให้ใด้ยินโดยทั่วว่า "บริการโคตรห่วยแตกเลยว่ะ..." นี่แหล่ะครับประสพการณ์ที่ผมไปใช้บริการเกี่ยวกับด้านการเงิน....ท่านๆที่อ่านแล้วคิดอย่างใรอยากให้ช่วยออกความเห็นสักนิด....เราเป็นผู้ใช้บริการเสียค่าธรรมเนียมเสียค่าบ/ช....แต่เราใด้รับบริการจากพนักงานของทางเค้าที่แย่ๆอย่างนี้ทุกท่านจะยอมหรอและต้องยอมอีกถึงเมื่อไหร่กับการโดนเอาเปรียบและดูถูก....ผมคิดเล่นๆว่า....ถ้าผมมีลูกเรียนอยู่เมืองนอกอย่างพี่ผู้ชายท่านนั้น....พนักงาน ธ.ไทยพาณิชย์ สาขา บางกระบือ คงอาจจะเสียสละเวลาอันมีค่า....กรอกใบนำฝากให้ผม....ก็เป็นใด้
ขอบคุณทุกๆท่านที่เสียเวลาอ่านเรื่องของผมด้วยน่ะครับ
ป.ล.ผมสังเกตุใน ธ. ฃ่วงหน้าเคาท์เตอร์....น่าจะมีกล้องอย่างน้อยๆ 3 ตัว สามมุมน่ะครับ....เพราะงั้นถ้ามีบุคคลเกี่ยวข้องจะออกมาตอบแก้ตัวไปเช็คความจริงชัดๆในกล้องก่อนว่าที่ผมพูดจริงรึเปล่า....โดยเฉพาะท่าผายมือไล่ให้ผมไปกรอกใบนำฝากที่อื่นนั้นผมจำใด้ติดตาและในกล้องผมมั่นใจว่าชัดเจนโดยมิต้องซูมอ่านจากปากใดๆ.....ผมไม่ใด้ต้องการคำขอโทษหวานๆประการใด......อยากกราบขอความกรุณาเอาใบนำฝากและใบเบิกต่างๆมาใส่ที่ช่องเพื่อให้ลูกค้าหยิบไปกรอกด้วย......เพื่อลูกค้าที่เค้าผ่านมาไม่เสียเวลาอันมีค่าเช่นคนจนๆไม่มีลูกเรียนเมืองนอกอย่างผม