เเม่ไปสร้างหนี้ยืมสินทั้งในเเละนอกระบบ(จำนวนมาก) มันก็เกิดมา4-5ปี พ่อเเละลูกช่วยกันตามใช้มาหลายปีตั้งเเต่เกิดเรื่องโดยที่ตัวเเม่เองก็ไม่สามารถรับผิดชอบอะไรได้ซักบาท  ทำให้สภาพการเงินของครอบครัวฝืดมาหลายปีค่ะ  คือมันค่อนข้างน่าเบื่อค่ะจู่ๆหนี้วิ่งเข้ามาในครอบครัวเพราะคนคนเดียว    เเล้วเเกดันมาป่วยหนักมีโรคประจำตัว คนในบ้านก็ต้องมาช่วยกันดูเเล  เเต่เห็นเขาเจ็บเขาป่วยหนักขนาดนี้เราไม่รู้สึกไรเลยค่ะ เราฝืนดูเเลเขาไปงั้นๆเพราะก็โกรธในสิ่งที่เขาทำ นิสัยเเกคำพูดคำจายังรุนเเรงอย่างกับว่าสิ่งที่ตนเองทำมันไม่ได้ร้ายเเรง บางทีเเกก็สวนมาทำนองว่า “ ทุกวันนี้เดือดร้อนตรงไหน มีหน้าที่เรียนไป ไม่ใช่คนมานั่งหาเงินนิ  , จะพูดเอาอะไร“  คือมันเดือดร้อนกันไปหมดเลยค่ะที่ทุกวันนี้ พ่อเป็นมนุษย์เงินเดือนต้องมาทำงานหนักมาหลายเท่า ใช้จ่ายอะไรก็ไม่สะดวกครอบครัวไม่มีความสุข  พูดตรงๆว่าถ้าไม่มีเรื่องนี้อย่างน้อยความรู้สึกดีๆที่มีกับเเม่ตัวเองหรือความเห็นใจมันก็ยังคงมีเหลือบ้าง

ตอนนี้เราควรจะทำไงดีคะหรือจัดการความรู้สึกยังไง 🙇‍♂️ไม่จำเป็นเราไม่พูดกับเเกเลย 🚩อย่าหาว่าเราอกตัญญูเลยค่ะอยากให้ลองมาอยู่ในสถานการ์ณก่อน ครอบครัวเกือบเเตกเพราะคนคนเดียวค่ะ🚩  เอาจริง สมมติว่าเเม่จากไปก็คงอดลืมไม่ได้, ไม่ต่างไรกับทิ้งภาระคนที่ยังอยู่ต้องลำบากกันต่อไปเลยค่ะ    มาทำให้คนอื่นลำบากเเล้วไม่รับผิดชอบเเบบนี้🙏🏻🙏🏻