สวัสดีค่ะ ขอคำปรึกษาค่ะ
เกริ่นนำ... พ่อเสียมาหลายปีแล้วค่ะ อยู่กับแม่ 2 คน ทำงานฟรีแลนซ์ อยู่บ้าน เป็นปาท่องโก๋กับแม่เกือบ 24 ชม.
ช่วงเเรกๆ ที่พ่อเสีย ก็ปรับตัวเยอะ จนต้องไปหาจิตแพทย์บ้างค่ะ แล้วก็ดีขึ้น ไม่คิดเยอะ คิดแยะ
แต่แม่... วันๆ เอาไต่ดูโทรศัพท์ คือแบบ นั่งดูจอเล็กๆ ตั้งแต่ 9.00 - 11.30 น. ได้โดยไม่ลุกไปไหน (ที่หยุดดูเพราะกินข้าว)
พอกินข้าวเที่ยงเสร็จ ก็ดูต่อ แบบ 12.30 - 17.00 น. โดยไม่ลุกไปกินน้ำ เข้าห้องน้ำ ใดๆๆ ทั้งสิ้น
ส่วนตัวเราก็ดู แต่พอดูว่า บ่ายสี่ ต้องเลิก ก็ไม่ดูต่อ ไปทำกับข้าว ออกกำลังกาย เราก็ชวนแม่ออกไปออกกำลังกาย
ชวน สว. ไปเดินตอนเย็นๆๆ แต่... คำตอบที่ได้คือ ความเงียบ และไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองกับคำชวนของเราเลยยยยย
หรือไม่ก็ เออเดี๋ยวไป จน เราออกกำลังกายเสร็จ ก็ยังคงดูจอเหมือนเดิมต่อไป
หรือ บางครั้ง เค้าไม่พอใจเรา ที่เราบ่นเค้าบ้าง เค้าก็เงียบ ไม่คุยกับเราเลย
เราก็เอา ให้เวลา 1 คืน ไม่คุยกัน วันต่อไปต้องกลับสู่สภาพปกติแล้วนะ
แต่ทุกๆครั้งก็เป็นแบบนี้ ตลอด คือไม่คุยกับเราเลย
ณ ตอนนี้ ก็ถามคำตอบคำ ความรู้สึกเราเหมือนคนแปลกหน้าที่อยู่บ้านเดียวกัน (ก่อนคือ คุยกันได้ทุกเรื่อง)
กินข้าวโต๊ะเดียวกัน แต่ไม่ได้คุยกัน เพราะแม่ก็ดูจอ เราจะคุย เค้าจะดูจอ ก็ไม่รู้จะคุยไปเพื่ออ่ะไร???
ไม่อยากเล่าเรื่องที่ไปเจอมาให้ฟังเลย เพราะเมื่อก่อนที่ยังไม่มีโซเชี่ยว
เวลาเล่าให้ฟังจะตั้งใจฟัง แต่ตอนนี้ คือ ตาดูจอ ไม่รู้หูฟังเรื่องที่เราเล่าให้ฟังหรือเปล่า
หรือใจจดจ่อกับจอตลอดเวลา
เพิ่มเติม 1... แม่ไปหาหมอมา หมอบอกเริ่มมีภาวะสมองเสื่อม เราก็หา จิ๊กซอ หรือให้แกบวกลบเลขง่ายๆ เพื่อไม่ให้ลืม
แต่กว่าจะได้ทำซักอย่าง ต้องผ่านการทะเลาะและไม่คุยกันรอบนึง
เราก็ไม่อยากให้สมองแม่เริ่มเสื่อม แต่ก็เข้าใจตามอายุ แต่ถ้าเราฝึกวันละนิดก็ยังดีกว่าไม่ได้ฝึกไหมค่ะ
เราควรจะทำยังไงดีค่ะ ให้แม่ได้ละจาก จอ บ้าง
เคยถามเค้าว่า ดูจอเล็กๆๆนานๆๆ ไม่เจ็บตา บ้างหรอ เค้าว่าไม่ เราก็เอิ่ม ขนาดเราดูซีรี่ย์คอมหน้าจอใหญ่ๆ ยังเจ็บตา แสบตาเลย
หรือ เราควรปรับพฤติกรรมยังไงดีค่ะ ส่วนตัวไม่ชอบที่พอเค้าไม่พอใจ ก็เงียบไปเลย หลายวัน เราต้องไปง้อตลอด ทั้งๆที่เราเตือนด้วยความหวังดี
ขอบคุณที่รับฟังค่ะ
ขอคำปรึกษาการจัดการตัวเอง
เกริ่นนำ... พ่อเสียมาหลายปีแล้วค่ะ อยู่กับแม่ 2 คน ทำงานฟรีแลนซ์ อยู่บ้าน เป็นปาท่องโก๋กับแม่เกือบ 24 ชม.
ช่วงเเรกๆ ที่พ่อเสีย ก็ปรับตัวเยอะ จนต้องไปหาจิตแพทย์บ้างค่ะ แล้วก็ดีขึ้น ไม่คิดเยอะ คิดแยะ
แต่แม่... วันๆ เอาไต่ดูโทรศัพท์ คือแบบ นั่งดูจอเล็กๆ ตั้งแต่ 9.00 - 11.30 น. ได้โดยไม่ลุกไปไหน (ที่หยุดดูเพราะกินข้าว)
พอกินข้าวเที่ยงเสร็จ ก็ดูต่อ แบบ 12.30 - 17.00 น. โดยไม่ลุกไปกินน้ำ เข้าห้องน้ำ ใดๆๆ ทั้งสิ้น
ส่วนตัวเราก็ดู แต่พอดูว่า บ่ายสี่ ต้องเลิก ก็ไม่ดูต่อ ไปทำกับข้าว ออกกำลังกาย เราก็ชวนแม่ออกไปออกกำลังกาย
ชวน สว. ไปเดินตอนเย็นๆๆ แต่... คำตอบที่ได้คือ ความเงียบ และไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองกับคำชวนของเราเลยยยยย
หรือไม่ก็ เออเดี๋ยวไป จน เราออกกำลังกายเสร็จ ก็ยังคงดูจอเหมือนเดิมต่อไป
หรือ บางครั้ง เค้าไม่พอใจเรา ที่เราบ่นเค้าบ้าง เค้าก็เงียบ ไม่คุยกับเราเลย
เราก็เอา ให้เวลา 1 คืน ไม่คุยกัน วันต่อไปต้องกลับสู่สภาพปกติแล้วนะ
แต่ทุกๆครั้งก็เป็นแบบนี้ ตลอด คือไม่คุยกับเราเลย
ณ ตอนนี้ ก็ถามคำตอบคำ ความรู้สึกเราเหมือนคนแปลกหน้าที่อยู่บ้านเดียวกัน (ก่อนคือ คุยกันได้ทุกเรื่อง)
กินข้าวโต๊ะเดียวกัน แต่ไม่ได้คุยกัน เพราะแม่ก็ดูจอ เราจะคุย เค้าจะดูจอ ก็ไม่รู้จะคุยไปเพื่ออ่ะไร???
ไม่อยากเล่าเรื่องที่ไปเจอมาให้ฟังเลย เพราะเมื่อก่อนที่ยังไม่มีโซเชี่ยว
เวลาเล่าให้ฟังจะตั้งใจฟัง แต่ตอนนี้ คือ ตาดูจอ ไม่รู้หูฟังเรื่องที่เราเล่าให้ฟังหรือเปล่า
หรือใจจดจ่อกับจอตลอดเวลา
เพิ่มเติม 1... แม่ไปหาหมอมา หมอบอกเริ่มมีภาวะสมองเสื่อม เราก็หา จิ๊กซอ หรือให้แกบวกลบเลขง่ายๆ เพื่อไม่ให้ลืม
แต่กว่าจะได้ทำซักอย่าง ต้องผ่านการทะเลาะและไม่คุยกันรอบนึง
เราก็ไม่อยากให้สมองแม่เริ่มเสื่อม แต่ก็เข้าใจตามอายุ แต่ถ้าเราฝึกวันละนิดก็ยังดีกว่าไม่ได้ฝึกไหมค่ะ
เราควรจะทำยังไงดีค่ะ ให้แม่ได้ละจาก จอ บ้าง
เคยถามเค้าว่า ดูจอเล็กๆๆนานๆๆ ไม่เจ็บตา บ้างหรอ เค้าว่าไม่ เราก็เอิ่ม ขนาดเราดูซีรี่ย์คอมหน้าจอใหญ่ๆ ยังเจ็บตา แสบตาเลย
หรือ เราควรปรับพฤติกรรมยังไงดีค่ะ ส่วนตัวไม่ชอบที่พอเค้าไม่พอใจ ก็เงียบไปเลย หลายวัน เราต้องไปง้อตลอด ทั้งๆที่เราเตือนด้วยความหวังดี
ขอบคุณที่รับฟังค่ะ