เราเป็นบ่อยมาก ชอบนั่งคุยคนเดียว ไม่ได้พูดกับตัวเองแต่เป็นคนอื่น เราจิตนาการว่ามีคนมานั่งฟัง บางเรื่องเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง แต่ในเหตุการณ์นั้นเราเป็นผู้ฟังและพูดอะไรไม่ได้ พออยู่คนเดียวเราจะพูดเหมือนคุยกับคนคนนั้นอยู่  คิดเหตุการณ์เดิมๆ พูดแบบเดิมๆ
ดูหนังกินข้าวหรือนั่งเฉยๆก็คิดว่ามีคนมานั่งฟังเราพูด คนที่บ้านเห็นเขาก็หาว่าเป็นบ้า เครียดอะไรไหม แต่เราก็ตอบว่าไม่เพราะจัดการตัวเองได้ตลอด  มันเป็นเพราะอะไรคะ เราไม่อยากนั่งคิดเรื่องที่ทำให้ปวดใจแล้ว