กาลครั้งหนึ่ง

ณ ชุมชนเล็ก ๆ ที่มวกเหล็กมีผืนป่าแห่งหนึ่งเรียกว่า"ดงเขาแหลม" ป่าที่มีต้นไม้หนาทึบและมียอดเขาหินปูนที่สูงทำให้เป็นยอดเขาแหลมมักมีเรื่องเล่าขานถึงสิ่งลี้ลับมาหลายชั่วอายุคน ว่ากันว่าในป่าแห่งนี้มี

"ผีโขมด"

วิญญาณเร่ร่อนที่เรืองแสงได้ มันจะหลอกล่อผู้คนให้เดินหลงทางก่อนจะหายตัวไปในความมืด


คืนหนึ่ง กลุ่มวัยรุ่นสี่คนที่ชอบท้าทายสิ่งลี้ลับ ตัดสินใจเข้าไปพิสูจน์ว่าผีโขมดมีจริงหรือไม่ พวกเขานำไฟฉาย กล้องถ่ายรูป และธูปเทียนไปด้วย เมื่อเดินเข้าไปในป่าลึก

อากาศเริ่มเย็นลงอย่างผิดปกติ ทั้งที่เป็นหน้าร้อน ท่ามกลางความมืด เสียงแมลงเงียบลงจนน่าขนลุกเสียงลมพัดใบไม้ร่วงและเสียงเหยียบใบไม้ทำให้พวกเขาขนลุกซู่ขึ้นมาแต่ก็พยายามอดทนไว้พวกเขาเดินสำรวจไปเรื่อยๆ

ทันใดนั้น

หนึ่งในสมาชิกเห็นแสงไฟสีแปลกๆลอยอยู่ข้างหน้าก่อนจะบอกให้หยุดก่อนและชี้ไปทางที่เห็นแสงไฟทุกคนก็ตกใจ

"เห้ย! นั่นมันอะไร!?"

ข้างหน้ามีแสงสีแดงเคลื่อนตัวไปมาระหว่างต้นไม้ หัวใจของทุกคนเต้นแรง พวกเขาตัดสินใจเดินตามแสงนั้นไปโดยไม่รู้ตัวว่าเส้นทางเริ่มวกวน

ทันใดนั้น เสียงกระซิบแผ่วเบาก็ดังขึ้นรอบตัว คล้ายกับคนหลายคนกำลังพูดกันเบา ๆ แต่ฟังจับใจความไม่ได้

"พอแล้ว กลับกันเถอะ!" หนึ่งในกลุ่มเริ่มกลัวขึ้นมา แต่เมื่อพวกเขายังเดินต่อแต่พอหันหลังกลับ ทุกสิ่งรอบตัวกลับไม่เหมือนเดิม ต้นไม้ดูสูงและหนาทึบขึ้นจนจำทางไม่ได้

"พวกเราหลงป่า!"

แสงสีแดงนั้นค่อยๆหายไปเหลือเพียงความมืด พวกเขาเริ่มรู้สึกถึงสายตาที่มองมาจากทุกทิศทาง เสียงกระซิบกลายเป็นเสียงหัวเราะแผ่ว ๆ และกลิ่นเหม็นเน่าก็โชยมา

ทันใดนั้น ไฟฉายของพวกเขากระพริบวูบวาบ และก่อนที่ทุกอย่างจะดับลง พวกเขาเห็นเงาร่างบางอย่างคลานออกมาจากพุ่มไม้ มันเป็นผู้หญิงชุดขาวผมยาวจนไม่สามารถมองเห็นใบหน้าได้ดวงตาสีแดงก่ำ และรอยยิ้มกว้างที่เผยให้เห็นฟันแหลม

"วิ่ง!!"

พวกเขาวิ่งไม่คิดชีวิตโดยไม่รู้ว่าทางข้างหน้าเป็นอย่างไร เสียงฝีเท้าของบางอย่างไล่ตามมาติด ๆ หายใจรดต้นคอ พวกเขาวิ่งไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งสะดุดล้มลงไปกองกับพื้น

ลืมตาขึ้นมาอีกที พวกเขากลับมาอยู่ที่ปากทางเข้าป่า ไม่มีใครพูดอะไร รีบขี่มอเตอร์ไซค์กลับบ้านทันที

หลังจากวันนั้น ไม่มีใครกล้าเข้าไปในดงเขาแหลมอีกเลย… เพราะพวกเขารู้ว่า "มัน" ยังอยู่ที่นั่น... คอยมองหาเหยื่อรายต่อไป

แต่ที่น่าสงสัยคือผู้หญิงปริศนาคนนั้นคือใคร