ยายแสง ผู้หญิงที่ถูกหาว่าเป็น "ปอบ" มาเกือบ 5-6 ปี เนื่องจากนิสัยแปลกๆ ของเธอที่ชอบขโมยสัตว์ในหมู่บ้าน อย่างเช่น ไก่ แมว หรือสุนัข ที่ชาวบ้านเลี้ยงไว้ โดยหลังจากนั้นสัตว์เหล่านั้นจะหายไปอย่างไร้ร่องรอย ชาวบ้านจึงเชื่อว่าเธอเป็น "ปอบ" และไม่ค่อยมีใครกล้าเข้าไปในสวนของเธอ เพราะกลัวว่าจะถูกหลอกไปกินเหมือนสัตว์ที่หายไป

นก เด็กสาวคนหนึ่งที่เคยได้ยินผู้ใหญ่ในหมู่บ้านเล่าถึงสวนของยายแสง ซึ่งตั้งอยู่ฝั่งตรงข้ามบ้านของนก ทุกวัน นกไม่เคยเห็นใครเดินเข้าไปในสวนเลย แต่กลับมีการพูดถึงสวนของยายแสงในวงเหล้าของผู้ใหญ่ ทำให้เด็กๆ ถูกห้ามไม่ให้เข้าไปใกล้สวนของยายแสง

ในเช้าของวันเสาร์ เด็กๆ ที่ชอบรวมตัวกันใต้ต้นโพธิ์หลังจากดูการ์ตูนเสร็จ ก็ได้ไปหาของกินกันตามสวนต่างๆ นก ซึ่งไม่กลัวอะไรเลย พากลุ่มเพื่อนไปที่สวนของยายแสง โดยไม่รู้ว่าเป็นสวนของยายแสงจริงๆ แต่เพื่อนๆ ก็เริ่มสงสัยเมื่อเดินเข้ามาใกล้

ในกลุ่มนี้ จูน เพื่อนสนิทของนก เป็นคนที่มีลักษณะเงียบขรึมและมักจะไม่พูดมาก แต่จูนมีความสามารถพิเศษในการมองสิ่งที่คนอื่นมองไม่เห็น วันนั้นจูนรู้สึกว่าอะไรบางอย่างในสวนของยายแสงไม่ถูกต้อง จูนจึงบอกให้นกระวังตัว แต่ก็ไม่ได้ทำให้กลุ่มเด็กๆ หยุดเดินไปที่สวน

เมื่อถึงสวนแล้ว นกเริ่มแยกกลุ่มเพื่อนไปหาผลไม้ต่างๆ เช่น กล้วย มะม่วง ส่วน แมน หัวโจกของกลุ่มเริ่มรู้สึกไม่สบายใจ และพยายามจะพากลุ่มออกจากสวน แต่ก็ต้องตามนกที่เดินไปทางบ่อปลา ซึ่งตอนนั้นนกอยากจะตกปลาเพื่อนำมาขาย

ขณะกำลังจะลงไปที่บ่อปลา เด็กๆ ก็ได้ยินเสียงเด็กผู้หญิงตะโกนขอความช่วยเหลือจากบ้านหลังหนึ่งในสวน ซึ่งกลายเป็นการพบเจอกับเงาดำจากชั้นบนของบ้านที่ทำให้เด็กๆ ตกใจและวิ่งหนีกันอย่างสุดชีวิต

เมื่อวิ่งไปถึงจุดหนึ่ง นกชนกับผู้หญิงแก่คนหนึ่ง ซึ่งนั่นคือ ยายแสง ยายแสงจับตัวนกไว้และถามว่า "มาจากทางไหน?" โดยมีเสียงของเด็กสาวคนหนึ่งที่ตะโกนขอความช่วยเหลือจากบ้านนั้น ทำให้ยายแสงต้องปล่อยตัวนกแล้ววิ่งไปตามเสียงนั้น ทิ้งให้กลุ่มเด็กๆ วิ่งหนีไปอย่างอลหม่าน

จูนในระหว่างที่วิ่งหนี ก็ได้สังเกตเห็นบางสิ่งที่ผิดปกติในสายตาของเธอ เช่น การที่ยายแสงวิ่งไปยังห้องหนึ่งในบ้านที่เหมือนกับการพยายามปกปิดบางอย่างไว้ จูนจึงเริ่มสงสัยในความสัมพันธ์ระหว่างยายแสงกับเด็กสาวที่อยู่ในบ้าน

หลังจากเหตุการณ์นั้น ทุกคนมารวมตัวกันที่ใต้ต้นโพธิ์ นกยังคงตกใจและเสียใจที่พาทุกคนเข้าไปในสวนของยายแสง และยังได้ยินเรื่องราวจากผู้ใหญ่ในหมู่บ้านว่า ยายแสงถูกจับในคดีฆาตกรรมลูกชายของเธอ ซึ่งมีอาการจิตผิดปกติ และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสวนเป็นสาเหตุของการจับกุม

หลายวันหลังจากนั้น ตำรวจมาสอบสวนที่บ้านของนกเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสวน นกเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ตำรวจฟัง รวมถึงสิ่งที่จูนเห็นเกี่ยวกับบ้านของยายแสง ที่มีบางสิ่งผิดปกติ เช่น มีเสียงจากห้องล็อคที่ไม่มีใครเข้าไปได้ จูนรู้สึกว่าอาจจะมีความลับบางอย่างที่ซ่อนอยู่ที่นั่น

ในที่สุดทุกคนก็ได้รู้ว่า "ยอด" ลูกชายของยายแสงมีอาการ The Windigo Psychosis ซึ่งทำให้เขามีอาการคลั่งไคล้กินเนื้อคน และจากการเปิดเผยของจูน ที่ช่วยทำให้ตำรวจสามารถสืบสวนจนพบว่าเด็กสาวที่ตะโกนขอความช่วยเหลือในบ้านนั้นจริงๆ คือ หลานสาวของยายแสง ที่พยายามหนีออกจากสถานการณ์อันน่าสะพรึงกลัว

เรื่องราวนี้จบลงเมื่อเพื่อนๆ และนกโตขึ้น และพูดถึงเหตุการณ์ในสวนยายแสงอีกครั้ง โดย แมน เล่าให้ทุกคนฟังถึงการที่ยายแสงพยายามช่วยลูกชายให้กินสัตว์แทนเนื้อคน ก่อนจะตัดสินใจวางยาไก่ให้ลูกชายกินเพื่อไม่ให้เขาคลั่งไคล้ไปมากกว่านี้


---
5 ปีผ่านไป



หลังจากเหตุการณ์ในสวนของยายแสง ทุกคนในกลุ่มเด็กๆ ก็กลับไปยังชีวิตประจำวันของตัวเอง แม้ว่าพวกเขาจะไม่พูดถึงมันบ่อยนัก แต่ความทรงจำเกี่ยวกับวันนั้นยังคงหลอกหลอนพวกเขา โดยเฉพาะ จูน ที่รู้สึกถึงบางสิ่งที่ยังคงติดค้างอยู่ในความรู้สึกของเธอ

ในวันหนึ่ง ขณะที่นกเดินกลับจากวิทยาลัย  เธอได้พบกับ จูน ที่ยืนอยู่ใต้ต้นโพธิ์เดิมที่พวกเขาเคยนั่งเล่นด้วยกัน เมื่อเห็นจูนกำลังจ้องมองไปที่บ้านของยายแสง นกจึงเดินไปถามว่า "จูน... เธอคิดว่าทุกอย่างมันจบแล้วเหรอ?"

จูนหันมามองนกด้วยสีหน้าที่เครียด "ไม่... มันยังไม่จบ... ฉันรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างที่ยังคงรอเราอยู่ในนั้น..." จูนชี้ไปที่บ้านของยายแสง ซึ่งตอนนี้ดูเหมือนจะไม่มีใครอยู่เลย แต่นกก็รู้สึกได้ถึงความแปลกประหลาดบางอย่างในอากาศ

นกรู้สึกถึงคำถามที่ยังค้างคาในใจตัวเอง เรื่องของเด็กสาวที่ขอความช่วยเหลือจากในบ้านนั้นยังคงหลอกหลอนเธอ "เด็กสาวคนนั้น... เธอเป็นใครกันแน่?" นกถามเสียงต่ำ

จูนหยุดคิดชั่วขณะ ก่อนที่จะตอบด้วยน้ำเสียงที่มีความหมาย "ฉันคิดว่าเธอไม่ใช่คนเดียวที่หายไปจากบ้านนั้น... ฉันรู้ว่าเธออาจจะยังอยู่ที่นั่น..." เสียงของจูนสั่นเครือและมีบางอย่างในดวงตาของเธอที่น่ากลัว

ในขณะเดียวกัน ในหมู่บ้านเริ่มมีข่าวลือเกี่ยวกับการหายตัวไปของบางคน รวมถึงผู้ใหญ่ที่เริ่มพูดถึงเรื่องที่ยายแสงเคยทำบางอย่างที่ทำให้บ้านนั้นเต็มไปด้วยพลังที่อันตราย แม้แต่ตำรวจก็ยังไม่สามารถสืบหาความจริงทั้งหมดได้

และท่ามกลางความเงียบงันนั้น... ทุกคนเริ่มรู้สึกถึงการกลับมาของบางสิ่งที่พวกเขาไม่เคยคิดว่าจะกลับมาอีกครั้ง

"มันยังไม่จบ" จูนพูดออกมาเบาๆ ก่อนที่เธอจะเดินหายไปในความมืดของยามเย็น


---