---

เรื่องนี้เกิดขึ้นในยุคที่บ้านปากช่องยังเต็มไปด้วยป่ารกทึบและหนาแน่นเส้นทางเดินทางระหว่างหมู่บ้านยังต้องอาศัยการเดินเท้าหรือใช้เกวียนลากผ่านป่าดงพญาไฟ

พี่ชายคนหนึ่ง (ขอเรียกเขาว่า “ขุน”) มีน้องชายอายุ 12 ปี ชื่อ “เจ้าฉาย” ทั้งคู่เป็นลูกชาวบ้านธรรมดา อาศัยอยู่ที่หมู่บ้านใกล้ชายป่า วันหนึ่ง เจ้าฉายเกิดป่วยหนักโดยไม่มีสาเหตุ ตัวร้อนจัด ไอแห้งตลอดเวลา และเริ่มเพ้อเหมือนเห็นอะไรบางอย่างในความฝัน

"พี่...เธอมองผม...เธอมายืนอยู่ปลายเตียง"

ขุนขนลุกซู่ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่น้องชายพูดแบบนี้

คืนแรกของฝันร้าย

สองคืนก่อน เจ้าฉายฝันว่าเขาเดินเล่นอยู่ริมป่า ก่อนจะเห็น หญิงสาวชุดขาว ผมยาวเกือบถึงเท้า ยืนมองเขาอยู่ในป่าใหญ่ นางเรียกชื่อเขาด้วยเสียงหวานเย็นเยือก

"เจ้าฉาย... มาหาข้าสิ..."

แต่เจ้าฉายรู้สึกหวาดกลัว จึงวิ่งหนีเข้าหมู่บ้าน หลังจากคืนนั้น อาการของเขาก็ทรุดลงเรื่อย ๆขุนพาน้องไปหาหมอผีประจำหมู่บ้าน ท่านฟังแล้วขมวดคิ้วก่อนจะพูดเสียงเคร่ง

"ดวงน้องเจ้าอ่อนแอ ผีสาวในป่าเล็งเขาไว้แล้ว"

ขุนหน้าซีด ท่านหมอผีเล่าว่า ในป่าดงพญาไฟมีตำนานของ "กัญญา" หญิงสาวที่เคยถูกสังหารโหดในป่าและกลายเป็นวิญญาณเร่ร่อน นางมักจะล่อลวงเด็กชายที่ยังอายุไม่ถึง 15 ปีให้ตามนางไป หากเด็กคนใดเผลอหลงเข้าไปในความฝันของนาง... ร่างกายจะค่อย ๆ อ่อนแอลง จนในที่สุด... ก็ตายลงและวิญญาณจะติดอยู่ในป่าตลอดกาล

คืนที่สองของฝันร้าย

ขุนเฝ้าน้องชายไม่ห่าง แต่พอตกดึก...

เจ้าฉายเริ่มละเมออีกครั้ง น้ำเสียงของเขาสั่นเครือราวกับหวาดกลัว

"พี่... เธอมาอีกแล้ว..."

ขุนมองตามสายตาของน้อง แล้วก็แทบหยุดหายใจ

ที่ปลายเตียง... มีเงาร่างของหญิงสาวชุดขาวยืนอยู่จริง ๆ

นางยิ้มให้ขุนช้า ๆ ก่อนจะหายไปในความมืด

ขุนรู้ทันทีว่าถ้าไม่ทำอะไร น้องของเขาอาจไม่รอดจากเงื้อมมือของผีตนนี้พิธีคืนวิญญาณ

หมอผีแนะนำให้ทำพิธีปัดเป่า ก่อนที่ดวงวิญญาณของเจ้าฉายจะถูกช่วงชิงไป คืนที่สาม ขุนและชาวบ้านช่วยกันนำเจ้าฉายไปที่ลานกลางหมู่บ้าน จุดธูปเทียนล้อมวงและสวดมนต์เพื่อเรียกสติวิญญาณของเขากลับมา

ขณะที่พิธีกำลังดำเนินไป...

เสียงหัวเราะเบา ๆ ดังขึ้นจากความมืด

"ฮิ...ฮิ...ฮิ..."

เงาเลือนรางของหญิงสาวผมยาวค่อย ๆ ปรากฏขึ้นที่ขอบป่า นางมองมาด้วยดวงตาว่างเปล่า ก่อนจะค่อย ๆ เอื้อมมือไปหาเจ้าฉาย

เจ้าฉายสะดุ้งเฮือก! ลำตัวของเขากระตุกอย่างแรง ราวกับมีอะไรบางอย่างพยายามฉุดดึงออกจากร่าง

หมอผีรีบสาดน้ำมนต์และท่องคาถาเสียงดังขึ้นเรื่อย ๆ

เสียงของหญิงสาวเริ่มกรีดร้องโหยหวน

"ได้! ฝากไว้ก่อนเถอะพวก"

ขุนกัดฟันจับมือน้องไว้แน่น จนกระทั่งเสียงของหญิงสาวค่อย ๆ จางลง พร้อมกับร่างของนางที่เลือนหายไปในอากาศ

พิธีสิ้นสุดลง เจ้าฉายหมดสติไปทั้งคืน แต่พอรุ่งเช้า อาการป่วยขอขงเขาหายเป็นปลิดทิ้ง...