สวัสดีครับ ผมจาก จขกท. นั่งสมาธิแล้วดำมืด
https://ppantip.com/topic/43201410
หลังจากตั้งกระทู้แรก ไม่กี่วันต่อมาผมก็ได้พบประสบการณ์วาบตั้งแต่หัวจรดเท้า อารมณ์สมาธิเปลี่ยนไปชัดเจน สบายขึ้น นิ่งขึ้น
ไม่กี่วันหลังจากนั้น ก็ตกภวังค์ครั้งที่2 (เช้าวันที่22ม.ค.) และวันต่อมาผมได้หยุดพักการนั่งสมาธิไปประมาณ1เดือน และเริ่มกลับมานั่งอีกครั้งปลายเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมา... (หยุดพักเพราะรู้สึกปรับสภาพตัวเองไม่ทัน ทั้งเสียงวี๊ดแหลมเบาๆในหู ทั้งเวลานอนจะมีสภาวะเหมือนจิตกำลังวูบจะลงสมาธิ ต้องรีบลืมตาลุกขึ้นมาสูบบุหรี่หลายครั้ง มักจะเป็นเฉพาะเวลานอนหงายปล่อยใจคิดไปนั่นไปนี่ นอนตะแคงมักจะไม่เป็น)
หลังจากกลับมาเริ่มนั่งสมาธิครั้งที่2 วันที่3ก็ตกภวังค์อีกเป็นครั้งที่3 (ประมาณเช้าวันที่26-27 ก.พ.) เพียงแต่ทั้ง3ครั้งเวลาขณะตกจะค่อยช้าขึ้น จากพรึบ -เป็นวูบ-เป็นค่อยๆวาบดำ ทุกครั้งผมจะรีบถอนจากสมาธิ และหลังจากครั้งที่3 ถึงตอนนี้ผมยังไม่ตกวังค์อีกเลย.. แต่การนั่งสมาธิจิตใจจะสงบเร็วขึ้น ใช้เวลาบริกรรมพุทโธน้อยลง บริกรรมเพียงแค่ตามขั้นตอน วิตก-วิจารก็เป็นไปเกี่ยวกับการนั่งสมาธิ ไม่มีวิตกวิจารออกไปข้างนอก อาการปิติ(ผมเข้าใจเอาเอง)ที่เป็นทุกครั้งหลังจากลมหายใจสั้นเบาละเอียดสบายคือมีะไรบางอย่างยุยิบไต่ไล่บนหนังศีรษะ ค่อยๆไต่ช้าๆบ้าง ไต่เร็วบ้าง ไต่ไล่เป็นเส้นเดียวบ้าง แยกเป็นสองเส้นบ้าง บางครั้งไต่ลงปลายขอบตา บางครั้งไต่ลงรูหู
สภาวะปัจจุบันในการนั่งสมาธิของผมคือมาถึงจุดที่ลมหายใจแผ่วเบา สั้นมากๆ คล้ายการกลั้นหายใจ ปริ่มๆเหมือนจะหยุดหายใจ หูยังพอได้ยิน แต่การเต้นของหัวใจจะเด่นชัดขึ้นมาแทนลมหายใจ บางจังหวะอึดอัด บางจังหวะเบาสบายเหมือนหัวใจหยุดเต้น ผมอยู่ในสภาวะนี้ได้ประมาน3-5นาที แล้วจะค่อยๆไล่ระดับถอนจากสมาธิ
แต่ที่ผมสงสัยคือ เย็นวันนี้ช่วงหัวค่ำว่างจากการงาน ผมเอนตัวนอนปกติ เสียงวี้ดในหูซึ่งเป็นแทบจะปกติตลอดเวลาก็ดัง ผมเลยลองปล่อยให้ดัง ดูลมหายใจแบบสบายๆ หลังจากคิดไปเรื่องนั่นนี่ จู่เกิดภาพขึ้นมา รุ้สึกเอะใจเพราะภาพที่เห็นชัดเจนมากๆ ภาพเป็นชายสองคนเดินผ่านพร้อมชวนไปข้างนอก ผมไม่สนใจ ภาพหายไป สักพักเป็นภาพใบหน้าชายมีอายุผมสองสี ภาพนั้นมันชัดกว่าความฝันทั่วไป ชัดเหมือนมองภาพถ่าย ภาพใบหน้าชายคนนั้นค่อยๆหันหน้ามาทางผม พอผมตั้งใจมอง ชายคนนั้นก็หยุด กลายเป็นภาพนิ่ง แล้วภาพนั้นเลื่อนเข้ามาใกล้จนเหมือนผมกำลังมองดูเส้นผมบนหัวของชายคนนั้น เส้นผมแต่ละเส้นชัดเจนคมชัด จากผมสองสีกลายเป็นผมดำทุกเส้น แล้วค่อยๆเลือนกลายเป็นฝุ่นถ่านขี้เถ้าดำๆ แล้วภาพก็หาย สักพักปรากฎภาพใหม่ เป็นใบหน้าผู้หญิงหันด้านข้างแล้วค่อยๆหันหน้ามาหาผม ฟันเธอเหยินเหมือนแก้วหน้าม้า พอผมดู เธอก็หยุดกลายเป็นภาพนิ่ง แล้วฟันที่เหยินก็ค่อยใกล้เข้ามาแล้วก็หายไป สักพักภาพที่3เป็นรูปร่างครึ่งตัวของผู้หญิงนั่งไขว่ห้างบนเก้าอี้ เหมือนเดิมภาพเลื่อนเข้ามาใกล้พร้อมกับเธอยื่นขาหน้าแข้งเข้ามาจนเห็นเส้นขนบนหน้าแข็งเธอ พอเห็นเส้นขนหน้าแข้งชัดภาพก็หายไป อีกภาพเป็นหลอดเครื่องมืออะไรสักอย่าง จนเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมากวนผมจึงลุก
ทุกภาพที่เห็นมันชัดเจน คมชัด มีสีสัน เหมือนกำลังมองจอทีวี ปกติทุกครั้งที่นั่งสมาธิผมจะไม่สนใจภาพใดๆทั้งนั้น แม้กระทั่งแสงวูบวาบในเปลือกตา
แต่ครั้งนี้เกิดตอนไม่ได้นั่งสมาธิ เกิดตอนเพิ่งเอนตัวนอนยังไม่หลับ
ขอถาม
1.แบบนี้คืออุคหนิมิต หรือปฏิภาณคนิมิตครับ
2.เป็นอุปจารสมาธิใช่มั้ย แต่ทำไมมันชัดเจนกว่าความฝัน สำหรับผมเป็นภาพหลับตาที่ชัดเจนที่สุดตั้งแต่เกิดมา
3.การกำหนดลมหายใจในท่านอน อันตรายมั้ยครับ
ภาพนิมิตแบบนี้คืออะไรครับ
หลังจากตั้งกระทู้แรก ไม่กี่วันต่อมาผมก็ได้พบประสบการณ์วาบตั้งแต่หัวจรดเท้า อารมณ์สมาธิเปลี่ยนไปชัดเจน สบายขึ้น นิ่งขึ้น
ไม่กี่วันหลังจากนั้น ก็ตกภวังค์ครั้งที่2 (เช้าวันที่22ม.ค.) และวันต่อมาผมได้หยุดพักการนั่งสมาธิไปประมาณ1เดือน และเริ่มกลับมานั่งอีกครั้งปลายเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมา... (หยุดพักเพราะรู้สึกปรับสภาพตัวเองไม่ทัน ทั้งเสียงวี๊ดแหลมเบาๆในหู ทั้งเวลานอนจะมีสภาวะเหมือนจิตกำลังวูบจะลงสมาธิ ต้องรีบลืมตาลุกขึ้นมาสูบบุหรี่หลายครั้ง มักจะเป็นเฉพาะเวลานอนหงายปล่อยใจคิดไปนั่นไปนี่ นอนตะแคงมักจะไม่เป็น)
หลังจากกลับมาเริ่มนั่งสมาธิครั้งที่2 วันที่3ก็ตกภวังค์อีกเป็นครั้งที่3 (ประมาณเช้าวันที่26-27 ก.พ.) เพียงแต่ทั้ง3ครั้งเวลาขณะตกจะค่อยช้าขึ้น จากพรึบ -เป็นวูบ-เป็นค่อยๆวาบดำ ทุกครั้งผมจะรีบถอนจากสมาธิ และหลังจากครั้งที่3 ถึงตอนนี้ผมยังไม่ตกวังค์อีกเลย.. แต่การนั่งสมาธิจิตใจจะสงบเร็วขึ้น ใช้เวลาบริกรรมพุทโธน้อยลง บริกรรมเพียงแค่ตามขั้นตอน วิตก-วิจารก็เป็นไปเกี่ยวกับการนั่งสมาธิ ไม่มีวิตกวิจารออกไปข้างนอก อาการปิติ(ผมเข้าใจเอาเอง)ที่เป็นทุกครั้งหลังจากลมหายใจสั้นเบาละเอียดสบายคือมีะไรบางอย่างยุยิบไต่ไล่บนหนังศีรษะ ค่อยๆไต่ช้าๆบ้าง ไต่เร็วบ้าง ไต่ไล่เป็นเส้นเดียวบ้าง แยกเป็นสองเส้นบ้าง บางครั้งไต่ลงปลายขอบตา บางครั้งไต่ลงรูหู
สภาวะปัจจุบันในการนั่งสมาธิของผมคือมาถึงจุดที่ลมหายใจแผ่วเบา สั้นมากๆ คล้ายการกลั้นหายใจ ปริ่มๆเหมือนจะหยุดหายใจ หูยังพอได้ยิน แต่การเต้นของหัวใจจะเด่นชัดขึ้นมาแทนลมหายใจ บางจังหวะอึดอัด บางจังหวะเบาสบายเหมือนหัวใจหยุดเต้น ผมอยู่ในสภาวะนี้ได้ประมาน3-5นาที แล้วจะค่อยๆไล่ระดับถอนจากสมาธิ
แต่ที่ผมสงสัยคือ เย็นวันนี้ช่วงหัวค่ำว่างจากการงาน ผมเอนตัวนอนปกติ เสียงวี้ดในหูซึ่งเป็นแทบจะปกติตลอดเวลาก็ดัง ผมเลยลองปล่อยให้ดัง ดูลมหายใจแบบสบายๆ หลังจากคิดไปเรื่องนั่นนี่ จู่เกิดภาพขึ้นมา รุ้สึกเอะใจเพราะภาพที่เห็นชัดเจนมากๆ ภาพเป็นชายสองคนเดินผ่านพร้อมชวนไปข้างนอก ผมไม่สนใจ ภาพหายไป สักพักเป็นภาพใบหน้าชายมีอายุผมสองสี ภาพนั้นมันชัดกว่าความฝันทั่วไป ชัดเหมือนมองภาพถ่าย ภาพใบหน้าชายคนนั้นค่อยๆหันหน้ามาทางผม พอผมตั้งใจมอง ชายคนนั้นก็หยุด กลายเป็นภาพนิ่ง แล้วภาพนั้นเลื่อนเข้ามาใกล้จนเหมือนผมกำลังมองดูเส้นผมบนหัวของชายคนนั้น เส้นผมแต่ละเส้นชัดเจนคมชัด จากผมสองสีกลายเป็นผมดำทุกเส้น แล้วค่อยๆเลือนกลายเป็นฝุ่นถ่านขี้เถ้าดำๆ แล้วภาพก็หาย สักพักปรากฎภาพใหม่ เป็นใบหน้าผู้หญิงหันด้านข้างแล้วค่อยๆหันหน้ามาหาผม ฟันเธอเหยินเหมือนแก้วหน้าม้า พอผมดู เธอก็หยุดกลายเป็นภาพนิ่ง แล้วฟันที่เหยินก็ค่อยใกล้เข้ามาแล้วก็หายไป สักพักภาพที่3เป็นรูปร่างครึ่งตัวของผู้หญิงนั่งไขว่ห้างบนเก้าอี้ เหมือนเดิมภาพเลื่อนเข้ามาใกล้พร้อมกับเธอยื่นขาหน้าแข้งเข้ามาจนเห็นเส้นขนบนหน้าแข็งเธอ พอเห็นเส้นขนหน้าแข้งชัดภาพก็หายไป อีกภาพเป็นหลอดเครื่องมืออะไรสักอย่าง จนเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมากวนผมจึงลุก
ทุกภาพที่เห็นมันชัดเจน คมชัด มีสีสัน เหมือนกำลังมองจอทีวี ปกติทุกครั้งที่นั่งสมาธิผมจะไม่สนใจภาพใดๆทั้งนั้น แม้กระทั่งแสงวูบวาบในเปลือกตา
แต่ครั้งนี้เกิดตอนไม่ได้นั่งสมาธิ เกิดตอนเพิ่งเอนตัวนอนยังไม่หลับ
ขอถาม
1.แบบนี้คืออุคหนิมิต หรือปฏิภาณคนิมิตครับ
2.เป็นอุปจารสมาธิใช่มั้ย แต่ทำไมมันชัดเจนกว่าความฝัน สำหรับผมเป็นภาพหลับตาที่ชัดเจนที่สุดตั้งแต่เกิดมา
3.การกำหนดลมหายใจในท่านอน อันตรายมั้ยครับ