ตัวผมเอง ผมพยายามนั่งสมาธิ ดูลมเข้าออกให้ได้ทุกวัน อาจจะไม่มากวันละ 15-30 นาที พอฟุ้งก็กลับมาที่ลม สวดมนต์ พร้อมถือศีล 5 ให้ได้ทุกวัน แต่ยังไม่เคยรู้สึกสงบ ว่าง เลย ระหว่างวันก็พยายามจะรู้สึกตัวบ้าง ดูลมบ้าง
เวลามีอะไรมากระทบเช่นความกังวล จะรู้สึกสะเทือนที่หัวใจ รู้ว่ากังวล รู้ว่าทุกข์ ก็พยายามจะกำหนดลมหายใจ อยู่กับปัจจุบัน แต่ก็ยังรู้สึกถึงอารมณ์นั้นเนืองๆทั้งวัน ถึงจะไม่ได้มาก คือไม่ได้คิดแต่มีอารมณ์ค้างอยู่ พร้อมกะบตื้อๆที่หัว เราจะปล่อยวางยังไง จะดูมันเฉยๆได้ยังไงครับ เหมือนที่นักปฏิบัติเค้าทำกันได้อย่างไรครับ
จะวางใจจากความกังวล ความทุกข์ที่มากระทบอย่างไรครับ
เวลามีอะไรมากระทบเช่นความกังวล จะรู้สึกสะเทือนที่หัวใจ รู้ว่ากังวล รู้ว่าทุกข์ ก็พยายามจะกำหนดลมหายใจ อยู่กับปัจจุบัน แต่ก็ยังรู้สึกถึงอารมณ์นั้นเนืองๆทั้งวัน ถึงจะไม่ได้มาก คือไม่ได้คิดแต่มีอารมณ์ค้างอยู่ พร้อมกะบตื้อๆที่หัว เราจะปล่อยวางยังไง จะดูมันเฉยๆได้ยังไงครับ เหมือนที่นักปฏิบัติเค้าทำกันได้อย่างไรครับ