เก็บเล็กผสมน้อย
ของบางอย่างดูมีค่ามีราคาในตัวของมันเอง แต่บางอย่างก็ไม่ได้ดูแล้วให้ความรู้สึกอย่างนั้น แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะใช้สร้างสิ่งดีๆไม่ได้
บางสิ่งบางอย่างเกิดมาเพื่อเป็นอะไรซักอย่าง คนเองก็เหมือนกัน จริงอยู่ที่ว่าเราเกิดมาแล้ว ต้องตั้งอยู่ไปชั่วระยะเวลานึงแล้วก็ดับไปเมื่อถึงเวลาที่แท้จริงของมัน แต่ก่อนที่เวลานั้นจะมาถึง สรรพสิ่งทั้งหลายจะถูกจดจำโดยสิ่งรอบข้าง จำว่ามันทำอะไรหรือเป็นอะไร มีดเล่มนึงก็เหมือนกัน
เล่มที่ลงให้ดูนี้ ก็พอดูได้นะครับ จริงๆแล้วมันถูกสร้างขึ้นมาจากของที่ผ่านการคัดสรรแล้ว คือคัดเอาไอ้ที่ดีๆไปแล้ว เอิ้ก เอิ้ก ไม่ใช่ว่ามันถูกสร้างจากของไม่ดีนะครับ เพียงแต่ลักษณะทางกายภาพของมันด้อยกว่าของชิ้นอื่นๆในประเภทเดียวกัน
ใบมีดทำจากปลายหรือโคนของตะไบเนื้อดีอันหนึ่ง ซึ่งเป็นอันไหนก็ไม่รู้แหละ เคยถูกตัดออกมาจากตะไบชิ้นใหญ่ และเหลือมันเอาไว้ ชั่วนาตาปีนอนหมกอยู่ในกระป๋องเศษเหล็กรอเวลา คือรอเวลาที่จะกลายเป็นอะไรซักอย่าง ซึ่งผมไม่เคยทิ้ง
เขากวางชิ้นน้อยก็เป็นกิ่งหรือปลายเขาซึ่งถูกตัดลำใหญ่ออกไปแล้ว เหลือชิ้นนี้เอาไว้ ซึ่งถ้าวัดมันด้วยมาตรฐานอันเป็นสากลแล้ว เราจะรู้สึกว่ามันทำด้ามมีดไม่ได้ แต่ถ้าเราคุยกันแบบป่าๆเถื่อนๆอะไรมันก็พอเป็นไปได้ทั้งนั้น
ทองเหลืองแผ่นเล็กๆ ก็ไม่แคล้วเป็นของที่ถูกตัดออกมาและไม่สามารถเอาไปเป็นชิ้นส่วนมาตรฐานได้อีก แต่เมื่อมาเข้าร่วมกับมีดเล่มนี้มันก็พอไปกันได้
เราขาดๆแคลนๆเหมือนกัน คงอยู่กันได้และเข้าใจกันดี รักย่อมเข้าใจในรัก ช่างตีเหล็กเข้าใจในความร้อนเหมือนๆกัน ไม่มีใครหนาวเท่ากับนักล่านกเป็ดน้ำที่หิวแล้วกำลังหนาว โรเบิร์ต รูอาร์คได้กล่าวเอาไว้
น้าแมวบอกว่า ช่างตีเหล็กที่หิวแล้วกำลังหนาวมันก็หนาวเหมือนกันนั่นแหละลุง
เหล็กชิ้นไม่ใหญ่ก็ทำได้ใบมีดชิ้นน้อย เป็นธรรมดาอยู่แล้ว เหล็กชิ้นใหญ่ทำมีดใหญ่ก็ได้ ทำมีดเล็กก็ได้ แต่เหล็กชิ้นน้อยมันทำมีดใหญ่ไม่ได้ด้วยกรรมวิธีตามปรกติ เขากวางรูปร่างแปลกๆและคดงอ ก็พอจะถือเป็นด้ามมีดได้ ถึงไม่ใช่ด้ามมีดที่ดีนักแต่ก็จับได้ถนัดและมั่นคง
ใบมีดอบชุบได้มาตรฐานเดียวกัน ไม่ว่าใหญ่หรือน้อยมันตั้งอยู่บนหลักการทางโลหะวิทยาอันเดียวกัน กระบวนการที่ใช้ก็ไม่แตกต่างกันมากนักแค่ปรับให้เข้ากับใบมีดแต่ละใบ และถ้าทำอย่างตั้งใจแล้วมันจะได้ใบมีดที่ดี
แนวคมบางตามแบบฉบับของมีดแล่ เปิดคมจนเกือบสุด ใบมีดหรือมีดเล่มขนาดนี้ก็คงไม่ได้รับแรงสะเทือนอะไรอยู่แล้ว ก็เน้นเป็นมีดคมบางสำหรับงานเบาไปเลย หลังจากตกแต่งเรียบร้อยก็รู้สึกว่า เข้าท่าเหมือนกันแฮะ
เข้าไม้เข้ามืออย่างไม่น่าเชื่อ ถึงจะทำมาจากของเล็กๆน้อยๆแต่ก็นับได้ว่าเป็นมีดที่ดีอย่างไม่เคอะเขิน มันทำงานได้ดีอย่างที่มีดที่ดีควรจะเป็น ที่ไม่เหมือนอันอื่นๆก็คือมันมีที่มาไม่ค่อยเหมือนใครและตั้งอยู่ได้อย่างไม่มีใครเหมือน
ชีวิตเป็นสิ่งสวยงาม มองโลกตามความเป็นจริงอย่างที่มันเป็น เลือกทำหรือจดจำเฉพาะเรื่องที่ทำให้ใจเป็นสุข ชีวิตเต็มไปด้วยทุกข์แต่ก็เป็นสิ่งสวยงาม ความงามที่ซ่อนอยู่บางครั้งมองด้วยตาไม่เห็นเราก็ต้องใช้หัวใจ มาตรวัดความงามตามแบบรูปธรรม บางครั้งไม่รองรับระดับความงามที่อยู่เหนือขึ้นไป
ความงามอยู่รอบตัวเรา ถ้าอยากเห็นบางทีเราไม่ต้องหา แค่เปิดใจยอมรับมันเท่านั้น ถ้าเราดูอย่างพินิจพิจารณา จะได้เห็นว่า ของที่เคยเห็นเป็นธรรมดา มันก็ยังมีความงาม
ก็เหมือนอีกหลายๆสิ่งหลายๆอย่างในชีวิตเรา ที่บางทีมองไม่เห็นหรือจับต้องไม่ได้ แต่เราก็รู้ว่ามันมีอยู่จริง มันอยู่ตรงนั้น มันซ่อนอยู่ รอเวลาให้คนที่ตามหาได้สัมผัสมันผ่านกระบวนการรับรู้ตามธรรมชาติและที่เหนือธรรมชาติไปกว่านั้น
ความรักมีจริงไหม ถ้าคุณเคยรักใครก็คงไม่ต้องถาม ความงามล่ะ ความเป็นตัวของตัวเองนั่นละคือความงาม สายลม แสงแดด กาลเวลา หรือแม้แต่ความแก่ชราและความตายมันมีอยู่จริงทั้งนั้น บางสิ่งบางอย่างถ้าเราอยากเห็นจงหลับตาแล้วก็เปิดหัวใจ
สมมุติก็จริงตามสมมุติ วิมุติเองก็เช่นกัน มีความจริงรองรับตามเหตุปัจจัย หาอะไรก็ได้อย่างนั้น บางสิ่งเราได้มันโดยไม่ต้องหา แค่มองให้เห็นเท่านั้น
เท่านั้น เท่านั้นเอง
เก็บเล็กผสมน้อย
ของบางอย่างดูมีค่ามีราคาในตัวของมันเอง แต่บางอย่างก็ไม่ได้ดูแล้วให้ความรู้สึกอย่างนั้น แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะใช้สร้างสิ่งดีๆไม่ได้
บางสิ่งบางอย่างเกิดมาเพื่อเป็นอะไรซักอย่าง คนเองก็เหมือนกัน จริงอยู่ที่ว่าเราเกิดมาแล้ว ต้องตั้งอยู่ไปชั่วระยะเวลานึงแล้วก็ดับไปเมื่อถึงเวลาที่แท้จริงของมัน แต่ก่อนที่เวลานั้นจะมาถึง สรรพสิ่งทั้งหลายจะถูกจดจำโดยสิ่งรอบข้าง จำว่ามันทำอะไรหรือเป็นอะไร มีดเล่มนึงก็เหมือนกัน
เล่มที่ลงให้ดูนี้ ก็พอดูได้นะครับ จริงๆแล้วมันถูกสร้างขึ้นมาจากของที่ผ่านการคัดสรรแล้ว คือคัดเอาไอ้ที่ดีๆไปแล้ว เอิ้ก เอิ้ก ไม่ใช่ว่ามันถูกสร้างจากของไม่ดีนะครับ เพียงแต่ลักษณะทางกายภาพของมันด้อยกว่าของชิ้นอื่นๆในประเภทเดียวกัน
ใบมีดทำจากปลายหรือโคนของตะไบเนื้อดีอันหนึ่ง ซึ่งเป็นอันไหนก็ไม่รู้แหละ เคยถูกตัดออกมาจากตะไบชิ้นใหญ่ และเหลือมันเอาไว้ ชั่วนาตาปีนอนหมกอยู่ในกระป๋องเศษเหล็กรอเวลา คือรอเวลาที่จะกลายเป็นอะไรซักอย่าง ซึ่งผมไม่เคยทิ้ง
เขากวางชิ้นน้อยก็เป็นกิ่งหรือปลายเขาซึ่งถูกตัดลำใหญ่ออกไปแล้ว เหลือชิ้นนี้เอาไว้ ซึ่งถ้าวัดมันด้วยมาตรฐานอันเป็นสากลแล้ว เราจะรู้สึกว่ามันทำด้ามมีดไม่ได้ แต่ถ้าเราคุยกันแบบป่าๆเถื่อนๆอะไรมันก็พอเป็นไปได้ทั้งนั้น
ทองเหลืองแผ่นเล็กๆ ก็ไม่แคล้วเป็นของที่ถูกตัดออกมาและไม่สามารถเอาไปเป็นชิ้นส่วนมาตรฐานได้อีก แต่เมื่อมาเข้าร่วมกับมีดเล่มนี้มันก็พอไปกันได้
เราขาดๆแคลนๆเหมือนกัน คงอยู่กันได้และเข้าใจกันดี รักย่อมเข้าใจในรัก ช่างตีเหล็กเข้าใจในความร้อนเหมือนๆกัน ไม่มีใครหนาวเท่ากับนักล่านกเป็ดน้ำที่หิวแล้วกำลังหนาว โรเบิร์ต รูอาร์คได้กล่าวเอาไว้
น้าแมวบอกว่า ช่างตีเหล็กที่หิวแล้วกำลังหนาวมันก็หนาวเหมือนกันนั่นแหละลุง
เหล็กชิ้นไม่ใหญ่ก็ทำได้ใบมีดชิ้นน้อย เป็นธรรมดาอยู่แล้ว เหล็กชิ้นใหญ่ทำมีดใหญ่ก็ได้ ทำมีดเล็กก็ได้ แต่เหล็กชิ้นน้อยมันทำมีดใหญ่ไม่ได้ด้วยกรรมวิธีตามปรกติ เขากวางรูปร่างแปลกๆและคดงอ ก็พอจะถือเป็นด้ามมีดได้ ถึงไม่ใช่ด้ามมีดที่ดีนักแต่ก็จับได้ถนัดและมั่นคง
ใบมีดอบชุบได้มาตรฐานเดียวกัน ไม่ว่าใหญ่หรือน้อยมันตั้งอยู่บนหลักการทางโลหะวิทยาอันเดียวกัน กระบวนการที่ใช้ก็ไม่แตกต่างกันมากนักแค่ปรับให้เข้ากับใบมีดแต่ละใบ และถ้าทำอย่างตั้งใจแล้วมันจะได้ใบมีดที่ดี
แนวคมบางตามแบบฉบับของมีดแล่ เปิดคมจนเกือบสุด ใบมีดหรือมีดเล่มขนาดนี้ก็คงไม่ได้รับแรงสะเทือนอะไรอยู่แล้ว ก็เน้นเป็นมีดคมบางสำหรับงานเบาไปเลย หลังจากตกแต่งเรียบร้อยก็รู้สึกว่า เข้าท่าเหมือนกันแฮะ
เข้าไม้เข้ามืออย่างไม่น่าเชื่อ ถึงจะทำมาจากของเล็กๆน้อยๆแต่ก็นับได้ว่าเป็นมีดที่ดีอย่างไม่เคอะเขิน มันทำงานได้ดีอย่างที่มีดที่ดีควรจะเป็น ที่ไม่เหมือนอันอื่นๆก็คือมันมีที่มาไม่ค่อยเหมือนใครและตั้งอยู่ได้อย่างไม่มีใครเหมือน
ชีวิตเป็นสิ่งสวยงาม มองโลกตามความเป็นจริงอย่างที่มันเป็น เลือกทำหรือจดจำเฉพาะเรื่องที่ทำให้ใจเป็นสุข ชีวิตเต็มไปด้วยทุกข์แต่ก็เป็นสิ่งสวยงาม ความงามที่ซ่อนอยู่บางครั้งมองด้วยตาไม่เห็นเราก็ต้องใช้หัวใจ มาตรวัดความงามตามแบบรูปธรรม บางครั้งไม่รองรับระดับความงามที่อยู่เหนือขึ้นไป
ความงามอยู่รอบตัวเรา ถ้าอยากเห็นบางทีเราไม่ต้องหา แค่เปิดใจยอมรับมันเท่านั้น ถ้าเราดูอย่างพินิจพิจารณา จะได้เห็นว่า ของที่เคยเห็นเป็นธรรมดา มันก็ยังมีความงาม
ก็เหมือนอีกหลายๆสิ่งหลายๆอย่างในชีวิตเรา ที่บางทีมองไม่เห็นหรือจับต้องไม่ได้ แต่เราก็รู้ว่ามันมีอยู่จริง มันอยู่ตรงนั้น มันซ่อนอยู่ รอเวลาให้คนที่ตามหาได้สัมผัสมันผ่านกระบวนการรับรู้ตามธรรมชาติและที่เหนือธรรมชาติไปกว่านั้น
ความรักมีจริงไหม ถ้าคุณเคยรักใครก็คงไม่ต้องถาม ความงามล่ะ ความเป็นตัวของตัวเองนั่นละคือความงาม สายลม แสงแดด กาลเวลา หรือแม้แต่ความแก่ชราและความตายมันมีอยู่จริงทั้งนั้น บางสิ่งบางอย่างถ้าเราอยากเห็นจงหลับตาแล้วก็เปิดหัวใจ
สมมุติก็จริงตามสมมุติ วิมุติเองก็เช่นกัน มีความจริงรองรับตามเหตุปัจจัย หาอะไรก็ได้อย่างนั้น บางสิ่งเราได้มันโดยไม่ต้องหา แค่มองให้เห็นเท่านั้น
เท่านั้น เท่านั้นเอง