อยู่กับสามีมา14ปีลูก1คนมีปัญหานั่นนี่กันมาตลอด เรื่องเล็กๆน้อยๆสะสมมาเรื่อยๆจนระเบิดออกมา อยู่ด้วยกันจนดูแคลน วันเกิดเราเขาจำไม่ได้ ไม่เคยมีอะไรพิเศษในทุกเทศกาลต่างๆตลอด14ปีที่ผ่านมา ปรับกันคุยกันก็บ่อย แต่เขาก็เหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลงอะไรที่ดีขึ้นมาเลย เราขอเลิกนะแต่เขาไม่เลิก แต่ก็ไม่ได้รักเราแหละ ไม่รู้เพราะอะไร เราอยากใช้ชีวิตที่มีความสุขมากกว่านี้ ขอถอยคนละก้าวหลายครั้ง เขาก็ไม่ยอม อยากคืนชีวิตให้กันและกันมาก เราน้อยใจหลายครั้งมาก ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง อยากจบด้วยดี เขาไม่เคยเห็นเราในสายตา ไร้ค่ามาตลอด พอเราขอเลิก ทำไมเขาไม่ยอมไป เพื่ออะไร เราก็คน มีความรู้สึก เราเหนื่อยกับความรู้สึกแบบนี้มากๆ เราทำอะไรเองคนเดียวได้ ดูแลลูกได้เองคนเดียว เราไม่รู้ว่าจะเสียดายเขาทำไมเพราะเราก็ทำอะไรได้เองมาตลอด วันเกิดเราเขาจำไม่ได้แต่วันเกิดคนอื่นเขาส่งสติกเกอร์อวยพรฉ่ำ เทศกาลต่างๆไม่มีอะไรพิเศษ วาเลนไทน์ดอกไม้แม้แต่ดอกเดียวก็ไม่เคยได้ เปิดใจคุยกันแต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น คนอื่นจะดีกว่าเราในสายตาเขาตลอด ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนร่วมงานเขา เวลาอยู่ข้างนอกเรากับเขาเหมือนคนไม่รู้จักกันมากๆ เดินผ่าน ไม่ถามไม่คุย เราก็ไม่ก่าวก่ายเขานะ เหมอนเขากลัวคนอื่นรู้ว่าเราเป็นอะไรกับเขา คุยกันยังไม่รู้เรื่องเขารีบเดินหนี ไม่มองหน้าเราด้วยซ้ำ ในที่ทำงานของเขา แล้วเราต้องทำยังไงหรอ เราอยากออกจากวงจรแบบนี้มาก แต่งงที่เขาไม่ไป หรือจะต้องให้เราเป็นฝ่ายผิดเขาถึงจะยอม บางครั้งเราก็คิดว่าหรือเราจะต้องมีคนอื่นก่อนแล้วบอกเขาไปเลย เราจะยอมเป็นคนผิดให้เอง มันเหนื่อยมากกับความรู้สึกแบบนี้ พยายามรักษาหลายครั้ง ไม่ดีขึ้นเลย เราต้องทำยังไง เวลาเราโกรธเรานอยเราจะเป็นฝ่ายหายเอง เขาจะปล่อยเราอยู่กับความคิดตัวเองหลายวันมาก จนเราใจออกเอง เขาละเลยมาตลอด ตอนนี้เราไม่ต้องการเขาแล้วนะ อยากปล่อยแล้ว แต่ทำไมเขาไม่ยอมไป เขาอยากให้เราทุกข์แบบนี้หรอ หลายครั้งที่เขาทำร้ายความรู้สึกเราในคำพูดของเขาเรื่อยๆ ถ้าเราจะยอมเป็นคนผิดเอง จะผิดมากไหมคะ เราอยากใช้ชีวิตที่มีความสุข เพราะที่ผ่านมาเราพยายามเต็มที่มากๆแล้ว 🥲🥲