***ต่อ(Ep.3)***
สรุปเราอยู่ รพ. 21วัน
>> ค่าใช้จ่ายทั้งหมดประมาณ 2แสนกว่าบาทค่ะ
>> ค่าใช้จ่ายการรักษาและการผ่าตัดเราใช้สิทธิประกันสังคม
>> จ่ายค่าส่วนต่างนิดหน่อย 
>> ค่าห้องพิเศษจ่ายเองค่ะ
>> ออกจาก รพ.เรากับมาพักฟื้นที่บ้านต่อ 
หมอให้เราฝึกกายภาพ ฝึกเดิน ฝึกหายใจ หลังจากกับมาบ้านมาเราก็ยังอาเจียนเกือบทุกวันเลย มึนหัวมาก
แต่พอพักฟื้นไปได้สัก1-2เดือน เราก็ค่อยๆฟื้นตัวขึ้นมาเรื่อยๆค่ะ ช่วงแรกหมอนัดปรับยาเดือนละ 1ครั้ง 
>> บางคนบอกว่าไม่อยากให้เราผ่าตัดเพราะกลัวเราจะแย่กว่าเดิม แต่ผลการผ่าตัดออกมาดีมากค่ะ เราอาการดีขึ้นเรื่อยๆตามลำดับ
ก็อยู่ที่การดูแลตัวเองด้วย ทั้งต้องฝึกการเดินบ่อยๆ ฝึกการหายใจบ่อยๆและก็ต้องพักผ่อนให้เพียงพอด้วย

เราว่าคนที่ป่วยไม่มีใครที่จะไม่เสียใจหรือไม่มีใครไม่นอยในตัวเองคนที่ป่วยเขาสู้กับตัวเองมากๆเลยนะค่ะเราเองก็เป็นอีกคนสู้และก็อดทนมาตลอดเลย

>> หลังผ่าตัดเราทำCT Scanปอดอีกรอบ
คุณหมอบอกว่าผ่าตัดเอาลิ้มเลือดที่ใหญ่ๆออกให้ได้หมด
แต่ลิ้มเลือดเล็กๆที่อยู่ในเส้นเลือดเล็กๆไม่สามารถเอาออกมาได้
แค่นี้เราก็ขอบคุณหมอมากๆแล้วค่ะ ที่ทำให้เราดีขึ้น คุณหมอทุกท่านเก่งมากๆค่ะ พี่พยาบาลก็น่ารักมากๆ ดูแลดีตลอด

✿ ตอนนี้เราผ่าตัดมาได้1ปี ✿
คุณหมอผ่าตัดนัด follow up ทุก6เดือน
คุณหมอปอดนัด follow up ทุก3เดือน

ยาที่เรากินก็จะมี
-Furetic furosemide 40mg. (วันละ3เม็ด)
-Sildenafil 20mg. (วันละ3เม็ด)
-Wararin (ปรับตามค่าเลือด)
เรามีกายภาพด้วย
หมอจะให้เดินเร็ว 6นาทีจับเวลาและออกซินเจน 
แต่ตอนนี้เราเดินได้นานสุด 3นาที แต่เราเดิน 2รอบค่ะ
เราทำกิจกรรมอย่างอื่นได้ปกตินะค่ะ
แต่เวลาเดินเป็นช่วงเวลานานๆเราจะมีอาหารเหนื่อยกว่าคนอื่น
เวลาเหนื่อยมาก ออกซินเจนเราจะอยู่ที่ 85-90
พอนั่งพักประมาน 1นาที
เราก็จะหายใจดีขึ้นและออกซิเจนก็กับมา 97-98
คุณหมอบอกว่าถ้าเราออกกำลังกายอยู่กับที่ การใช้ออกซินเจน
ในร่างกายเรามันจะใช้เฉพาะที่
ถ้าเราเดินออกซินเจนเราจะใช้ทั่วร่างกาย
เวลาเราเดินนานๆเราเลยมีอาการเหนื่อยมากและออกซินเจนตกค่ะ

✿ อาการปัจจุบัน
- ตอนนี้ก็ยังมีอาการบวมที่สะโพกด้านหลัง ท้องและขาทั้ง2ข้าง
  แต่บวมไม่มากเท่าไร
 (แล้วแต่วันว่าบวมมากหรือน้อยและจะเริ่มมีอาการบวมช่วงสายๆ)
- ยังมีอาหารเหนื่อยหอบเวลาเดินไกลๆ หรือเวลาออกแรงมากๆ
- เวลาอากาศร้อนมาก เราก็จะหายใจไม่ดี เหนื่อยง่าย
- มีอาการเจ็บที่หน้าอกบ้างบางครั้ง
- แขนข้างขวาก็ยังใหญ่กว่าแขนอีกข้างอยู่
 และก็ยังปวดหน่วงๆหนักๆอยู่ตลอดเหมือนเดิม
- เรากินข้าวได้ นอนราบได้ปกติแล้ว
✿ คนเป็นโรคนี้มีลูกไม่ได้นะค่ะ ถ้ามีคุณหมอบอกจะอัตรายมากๆ
เวลาเหนื่อยมากให้หยุดพักเลย อย่าฝืน
คุมน้ำหนักตัวเองให้อยู่ในเกณฑ์ที่เหมาะสม
ฝึกกายภาพการหายใจและการเดินเยอะๆ

✿ ตอนนี้อาการเราดีขึ้นมาก จากก่อนที่จะได้ผ่าตัด เราขับรถไปหาหมอเองได้  เราทำงานได้เหมือนคนทั่วไป
ถึงเราจะเหนื่อยมากกว่าคนอื่น แต่เราก็ไม่ได้คิดมากอะไร จริงๆเราพยายามที่จะชินกับมันมากกว่า แค่ตอนนี้เราทำงานได้ ใช้ชีวิตได้เหมือนคนทั่วไป
ได้ดูแลคนที่บ้านแบบที่เขาดูแลเรามาเป็นอย่างดีในวันที่เราป่วย เราก็ดีใจมากๆแล้วค่ะ
เราไม่เคยคิดด้วยซ้ำว่าเราจะกับมาใช้ชีวิตแบบนี้ได้อีกครั้ง

✿ ตอนนี้เราปรับการใช้ชีวิตไปเยอะมาก
ทั้งเรื่องอาหารการกิน การพักผ่อน การออกกำลังกาย 
การกายภาพ และการดูแลตัวเองในทุกอย่างเปลี่ยนไปจากเดิมมากๆ

✿ ความคิดก็เปลี่ยนไปด้วยค่ะ
เมื่อก่อนเราคิดว่าเงินสำคัญมากๆจนลืมดูแลสุขภาพตัวเอง
ตอนนี้เราว่าเงินก็สำคัญกับชีวิตเรามากๆนะ
แต่จริงๆแล้ว ร่างกายเราสำคัญมากกว่า
อย่าเก็บเงินไว้เพื่อใช้รักษาตัวเองเลยค่ะ 
มันทรมานมาก ทั้งร่างกายและจิตใจ

สุดท้ายคนที่อยู่ให้กำลังใจเราตลอดและดีที่สุดคือคนครอบครัว
ไม่มีใครรักเราอยู่ข้างๆเราดูแลเราได้ดีเท่าครอบครัวค่ะ

ทั้งหมดที่เราเล่ามาทุกอย่างคือประสบการณ์ของตัวเราเองนะค่ะ
บางคนอาจจะมีอาการแตกต่างกันไป
เราแค่อยากจะบอกว่าคนที่ป่วยคือคนที่สู้ที่สุดค่ะ
และก็คือคนที่เก่งมากๆเลย เราเป็นกำลังใจให้ค่ะ 😊

✿☻✿ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ ✿☻✿



ปล. เรามีหนังเรื่องหนึ่งที่เราชอบดูมากๆค่ะ
ชื่อเรื่อง : สุดท้ายและตลอดไป (The last 10 years) 2022
นางเอกป่วยเป็นภาวะความดันหลอดเลือดแดงในปอดสูง ซึ่งเป็นโรคที่ยังไม่มีวิธีการรักษาให้หายขาดได้ 
โดยเฉลี่ยผู้ป่วยจะมีอายุอีกเพียง 10 ปี หลังจากตรวจพบโรค
เป็นหนังที่แสดงอารมและความรู้สึกของคนที่ป่วยออกมาได้ดีมากๆค่ะ "ส่วนตัวเรา"ชอบมากๆๆ ไปหาดูกันได้นะค่ะ 😊