เหนื่อยมากจริงๆค่ะ รู้สึกหมดแรงไม่อยากทําอะไรไปไหน รู้สึกไม่มีใครเลย ทุกๆวันฝืนไปทํางานพยายามจะทําตัวให้ปกติ ยิ้มร่าเริงทั้งๆที่ข้างในใจมันพังไปหมดแล้ว กลับจากทํางานก็มีแค่ห้องสี่เหลี่ยมกับตัวเองกินข้าวไปไปร้องไห้ไปตลอด ทั้งครอบครัวคนรักคนรอบข้างไม่มีใครเข้าใจเราเลย ทุกๆคนก็อยากให้เราเป็นแบบที่ตัวเองต้องการ โดยที่ไม่มีใครเคยถามเราเลยว่าเราต้องการอะไร พูดอะไรกับใครไม่ได้เลยเราพยายามจะปลง แล้วแต่ก็ทําไม่ได้ในหัวมันคิดอะไรเต็มไปหมด มีแต่ปัญหาเข้ามาตลอด จนบางทีเราอยากจะหายไปจากโลกนี้เลย อยากนอนหลับไปแล้วไม่ต้องตื่นมาอีก ไม่อยากต้องตื่นมาเจออะไรแย่ๆความรู้สึกๆแย่ๆจมอยู่กับความทุกข์ในทุกๆวัน ไม่มีกําลังใจจะเดินหน้าต่อเลยค่ะ