เมื่อก่อนเป็นคนร่าเริงมากๆค่ะ แต่ก็น้อยใจเก่ง คิดมากเก่ง เมื่อก่อนจะฮีลตัวเองได้ตลอด แต่เดี๋ยวนี้รู้สึกแย่มากๆเลยค่ะ เหมือนจะทำให้ชีวิตพังไปหมด คิดมากจนนอนไม่ได้ ตื่นไปเรียนสาย(ไปที่ก็บ่าย ไม่ก็ไม่ไปเลย) ตอนแรกก็สงสัยว่าไม่ไหวหรือขี้เกียจ แต่ตอนนี้ติดขร.ไปตัวนึง กลัวป้าผิดหวังมากๆเลยค่ะ พยามนอนให้ไวแต่ทำไม่ได้เลย วางโทรศัพท์ลงไม่ได้เล่นก็คิดมาก ร้องไห้ ต้องเขี่ยโทรศัพท์เพื่อไม่ให้คิดมากบางทีก็คุยกับเพื่อนแล้วร้องไห้ออกมา นอนตี3ขึ้นไปเกือบทุกวัน เมื่อก่อนเครียดๆจะวีดีโอคอลหาย่าที่อยู่ต่างอำเภอ จขกท.ติดย่ามาตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ ย่าเลี้ยงมา แต่ท่านพึ่งเสียไปปลายตุลาคมปีที่ผ่านมา คิดถึงท่านมากๆ ความรู้สึกเหมือนไม่เหลือใครที่จริงใจ ไว้ใจได้อีกแล้ว อยากจะรู้สึกดีขึ้นกว่านี้ค่ะ แต่ใจไม่ไหวเลย คิดลบไปหมด พังไปหมด ไม่มีแรงทำอะไรเลย อยากไปอยู่กับท่านทุกวัน หรือจริงๆแค่อยากหายไปเงียบๆ บางทีก็คิดว่าไม่น่าเกิดมาเลย ยังยืนยันนะคะว่าเป็นคนร่าเริงจริงๆตอนนี้ก็ร่าเริงอยู่แต่พอดึกๆก็คิดแบบนี้บ่อยๆ ไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ