ตอนนี้ลูกเราเกิดได้3เดือนแล้ว ดีที่ยังมีแม่สามีดูแลช่วยบ้าง แต่สามีไม่เคยดูแลลูกช่วยเราเลย เวลาเพื่อนเราถามบอกทำไมไม่เลี้ยงลูกช่วยเราบ้าง เขาบอกว่าเขาเลี้ยงช่วยเรา แต่ในความเป็นจริงแม้แต่เชัดอึลูกสักครั้งยังไม่เคย สามีเราทำงานกับมาบ้านมีคนทำรอไว้ทุกอย่าง ชักผ้าก็แม่ชักให้ทำกับข้าวก็แม่ ทุกอย่างในบ้านคือแม่เขาทำให้ทุกอย่างแม้แต่กางเกงในก็ยังเป็นแม่  เมื่อวานเราเปลี่ยนผ้าอ้อมลูกและปั้มนมไปด้วย พอเสร็จก็เอาลูกนอนแล้วไปล้างขวดนม บอกสามีให้เก็บแพมเพิสที่วางอยู่กับชามนํ้าไปเก็บตั้งแต่ตอน9โมง จนตอนเที่ยงคืนเรากับเข้ามาในห้องสามีนอนแต่ชามนี้และแพมเพิสยังวางอยู่ที่เดิม วันนี้เราปั้มนมเสร็จแล้วแม่สามีบอกกินข้าว แล้วบอกสามีล้างขวดนมแทนเรา สามีเดินหนีเรากินเข้าเสร็จก็ต้องได้มาล้าง พอกลางดึกลูกร้องให้ แล้วเราไปเอาชามนํ้าเพื่อมาเช็คก้นลูก สามีร้องบอกให้ลูกเงียบแต่ไม่คิดจะลุกออกจากที่นอนเพื่อมาก่อมลูกดูลูกช่วยเราเลย มองน้าสามีแล้วเหนื่อย ท้อมาก ช่วงนี้ก็แอบอารมณ์แอ่นไหวนิดหน่อย ชื่อเครื่องปั้มนมมาใหม่แต่พี่สาวของสามีพูดให้ว่าเราใช้เครื่องปั้มนมมา4เครื่องแล้วว่าเราใช้เงินเยอะที่ชื่อใหม่เพราะใช้ตัวมีสายเดินไปไหนรำบาก นั่งท่าเดิมนานๆปวดหลังเจ็บขา เอนหลังก็ไม่ได้จุดหลุดออกจากเต้าเวลาลูกร้องให้ตอนปั้มนมก็ต้องเอามือข้างหนึ่งจังเครื่องปุ้มไว้อีกข้างหนึ่งดูลูก เลยชื้อแบบไร้สายมาจะได้เลี้ยงลูกง่ายๆ แต่เขาไม่ให้เราใช้  ไม่มีใครให้ระบายเก็บกดมานานพอสมควร🥹😅