หลังจากฉายแสงกลับมา เราไปตามนัดติดตามอาการ พ่อมีอาการปวดลดน้อยลงแต่ร่างกายของพ่อก็เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้น พ่อเริ่มทานอะไรไม่ได้ น้ำหนักลดลงอย่างรวดเร็ว มีอาการอ่อนเพลียมาก เราจึงกลับไปแจ้งคุณหมอที่ศูนย์อีกครั้ง เพราะคุณหมอวางแผนการรักษาที่จะให้คีโมพ่อหลังจากฉายแสง แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าร่างกายของพ่อจะอ่อนแอลงเร็วมาก คุณหมอจึงให้คนไข้พักผ่อนร่างกายก่อน และตัดสินใจเรื่องการรักษา แต่พ่อไม่อยากให้เคมีบำบัด พวกเราจึงต้องยอมรับการตัดสินใจของพ่อ เราก็กลับมาอยู่กันที่บ้าน ทุกอย่างเปลี่ยนไปมาก พ่อเริ่มอยู่บนเตียงเพียงอย่างเดียว ไม่ค่อยลุกขึ้นมานั่งเหมือนช่วงแรกๆ ต้องทานอาหารอ่อนๆ เหมือนคนที่จะหมดแรงอยู่ตลอดเวลา พวกเราเริ่มค้นหาอาหารทางการแพทย์เสริมให้พ่อและทำอาหารอ่อนๆให้พ่อทาน (เราซึ่งไม่เคยทำอาหารเลย ได้รับหน้าที่เป็นเชฟ เอาล่ะทำไม่ได้ก็ต้องทำ ไม่เคยก็ต้องพยายาม ) แล้วพ่อก็เป็นคนที่ทำอาหารทานเองมาตลอด ทานข้าวนอกบ้านนานๆครั้ง ทำไงดีเชฟมือใหม่ต้องทำอาหารให้เชฟรุ่นเก๋าทาน เริ่มกันไปเลยทำไปลุ้นไป ส่วนตอนนี้ได้เป็นเชฟมา 2 ปีแล้วค่ะ แต่แล้วอาการปวดเริ่มขึ้นอีกครั้ง เรากลับไปหาคุณหมอที่ศูนย์ ครั้งนี้คุณหมอส่งตัวพ่อเข้ารับการรักษาแบบประคับประคองที่คลินิกของทาง รพ.ศูนย์เอง ซึ่งตอนแรกเราก็ไม่เข้าใจว่าคือคลินิกอะไรและต้องไปทำไม จนได้ทราบว่าคลินิกนี้มีไว้เพื่อบรรเทาอาการเจ็บปวดและทำให้ผู้ป่วยมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น เราได้ลงทะเบียนทุกอย่างพร้อมแจ้งอาการกับทางคุณหมอคลินิกประคับประคอง และรับฟังวางแผนประคับประคองในอาการต่างๆ เช่นอาการปวด ทานอาหารไม่ได้ ท้องผูก ด้วยอาการของตัวโรคและระยะเวลาในการดำเนินไปของตัวโรคเอง พ่อเริ่มได้รับยามอร์ฟีนแบบเม็ด ทานอาหารได้ไม่มาก เราเลยต้องให้พ่อทานอาหารทางการแพทย์เพิ่มเติม ซึ่งครั้งนี้พ่อได้เข้าแอดมิดเป็นครั้งแรกใน รพ. ประจำอำเภอเป็นเวลา 2 คืน 3 วัน เพราะด้วยอาการอ่อนแรงและเพลียมากหลังจากการฉายแสงมา พอได้ออกจาก รพ. เราก็กลับมาดูแลกันที่บ้าน เรามีหน้าที่ไปแจ้งอาการของคนไข้และรับยาที่คลินิกประคับประคองของ รพ.ศูนย์ เราต้องขอขอบคุณ คุณหมอ เจ้าหน้าที่และพี่พยาบาลของคลินิกเป็นอย่างมาก ที่ให้คำแนะนำในการดูแลผู้ป่วยเป็นอย่างดี คอยสอบถามอาการของพ่ออยู่เสมอ รวมถึง รพ.สต.ประจำตำบลที่แวะเวียนมาเยี่ยมพ่อบ่อยครั้ง ซึ่งทำให้เราคลายความกังวลในการดูแลพ่อได้เป็นอย่างมาก ด้วยความที่ไม่เคยดูแลผู้ป่วยเลย ไม่รู้อาการของโรคและความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นของร่างกายที่ต้องรับมือกับมะเร็งตัวร้าย รวมถึงเบอร์โทรติดต่อเวลาเกิดเหตุฉุกเฉินด้วยค่ะ บ้านเรามีคนป่วยเต็มตัวแล้วล่ะค่ะ
เราก็ดูแลกันมาปกติในทุกๆวัน แต่อยู่ดีๆพ่อก็ปัสสาวะไม่ออก ทำยังไงดี !!! เราจะทำยังไง งงกันไปเลย เรื่องนี้ยังไม่ได้อยู่ในความคิดเลย ฝากติดตามต่อ ep.6 ด้วยนะคะ
มะเร็งระยะสุดท้าย…สู่ปลายทาง การเดินทางที่ยังไม่ถึง Ep.5
เราก็ดูแลกันมาปกติในทุกๆวัน แต่อยู่ดีๆพ่อก็ปัสสาวะไม่ออก ทำยังไงดี !!! เราจะทำยังไง งงกันไปเลย เรื่องนี้ยังไม่ได้อยู่ในความคิดเลย ฝากติดตามต่อ ep.6 ด้วยนะคะ