ยังไม่พร้อม กับการ ที่ไม่อยู่
ขอให้สู้ อดทน ผ่านพ้นได้
กลับมาอยู่ ร่วมบ้าน อย่าห่างไกล
อย่าจากไป ลาลับ จงกลับมา

แต่ถ้าเหนื่อย เจ็บหนักหนา ขออย่าห่วง
ขอเจ้าล่วงหน้าไปซน บนดาวหมา
วิ่งไล่งับ กับพี่น้อง บนเมฆา
ถึงเวลา เมื่อไหร่ จะไปเจอ

รู้ทั้งรู้ ถึงเวลา ต้องลาจาก 
"กรรม" "พลัดพราก" "ตาย" "เจ็บ" "แก่" แน่เสมอ
สัจธรรม เกิดกับเรา ฉันเขาเธอ
ก็ยังเผลอ ปลงไม่ขาด อนาถใจ

"อภิณหปัจจเวกขณ์" นี้ทั้งห้า
"มรณานุสติ" ฝึกคิดให้
พิจารณาทุกวันเวลาไป
หวังจะได้ ปล่อยวาง อย่างถูกควร 

(อภิณหปัจจเวกขณ์ คือ ธรรมที่กัลยาณมิตรต้องหมั่นพิจารณา 5 ประการ ได้แก่
ควรพิจารณาทุกๆ วันว่า เรามีความแก่เป็นธรรมดา ยังล่วงพ้นความแก่ไปไม่ได้
ควรพิจารณาทุกๆ วันว่า เรามีความเจ็บเป็นธรรมดา ยังล่วงพ้นความเจ็บไปไม่ได้
ควรพิจารณาทุกๆ วันว่า เรามีความตายเป็นธรรมดา ยังล่วงพ้นความตายไปไม่ได้
ควรพิจารณาทุกๆ วันว่า เราจักต้องพลัดพรากจากของรักของชอบใจทั้งสิ้น
ควรพิจารณาทุกๆ วันว่า เรามีกรรมเป็นของตัว เราทำดีจักได้ดี ทำชั่ว จักได้ชั่ว)