เรารู้สึกหมดไฟมากค่ะ เครียดทั้งเรื่องเรียน เรื่องเงิน เรื่องการใช้ชีวิต เครียดไปหมด เอาตามตรงมันก็มีคนให้กำลังใจนะคะในชื้นขึ้นมาช่วงนึง แล้วก็กลับมาหมดไฟอีก เพราะแม่ค่ะ ส่วนตัวเราเข้าใจนะคะว่าแม่ก็เครียดและน่าจะรู้ดีที่สุดว่าการโดนแบบนี้ๆมันจะทำให้สภาพจิตใจเป็นยังไง เราโดนกดดันเรื่องเรียนหนักขึ้นพร้อมกับโดนด่าเช้าด่าเย็น ส่วนตัวนะคะเราเอ่ะใจว่าแม่จะไบโพล่ารึเปล่าขอเล่าในส่วนนี้ เดี๋ยวร้ายเดี๋ยวดีเดี๋ยวรับฟังเดี๋ยวไม่รับฟัง แม่จะโทษมาที่เราส่วนใหญ่ทั้งที่ในบางทีเราไม่ได้ทำด้วยซ้ำ ทำผิดแค่นิดเดียวเสี้ยวเดียวจริงๆก็ด่าใหญ่เลย เราอยากพูดออกไปมากๆค่ะว่าทำไมถึงไม่ค่อยๆพูดกันเป็นแบบนี้ทุกทีรับฟังก็ไม่ เหมือนกับว่าเราทำอะไรก็ไม่เข้าหูเข้าตา โดนโมโหใส่โดนเหวี่ยงใส่บ่อยๆ พอแม่โมโหก็จะมาขึ้นกูกับเราพอเราพูดความจริงออกมาเหมือนแม่รับไม่ได้อ่ะค่ะแล้วก็ด่าเราจนเรารู้สึกว่าแม่ไม่ใช่เซฟโซนเรากลัวการพูดคุยกับแม่ทุกครั้งค่ะส่วนเรื่องที่เราหมดไฟ เรารู้สึกไม่อยากทำอะไรเลยค่ะอยากใช้ชีวิตไปวันๆ ไหนจะโดนด่า โดนกดดัน ครอบครัวไม่รับฟัง กำลังใจของเรามันน้อยลงทุกวันๆจนเราไม่อยากเอาอะไรแล้วชีวิต ทุกครั้งที่เราทำผิดจริงๆเราก็รับฟังค่ะปรับปรุงด้วยซ้ำ เราพอแยกแยะได้ว่าอะไรควรใส่ใจไม่ใส่ใจแต่พอโดนแบบนี้ตลอดๆทุกวันๆมันก็ไม่ไหวอ่ะค่ะ ทำยังไงดีคะเราควรแก้จุดไหนมั้ยหรือทำยังไง