[กระทู้บ่น] ไปภูกระดึงครั้งนี้ครั้งที่ 3 เจอคนแซงคิวจองลูกหาบทั้งขึ้นทั้งลง

ขออภัยที่ตั้งเป็นกระทู้คำถาม เพราะอยากเปิดให้ทุกคนสามารถแสดงความคิดเห็นได้ครับ (กระทู้ชวนคุย บัตรผ่านเม้นต์ไม่ได้) ก่อนอื่นต้องขอแสดงความเสียใจกับผู้เสียชีวิตและครอบครัวจากเหตุการณ์เกี่ยวกับช้างบนภูกระดึงนะครับ

เนื้อหากระทู้นี้เกี่ยวกับเหตการณ์ที่เจอเมื่อไปภูกระดึงช่วงวันหยุดยาววันพ่อต่อวันรัฐธรรมนูญครับ ผมไปกัน 4 คน ผม ภรรยา น้องสาว และสามีของน้องสาว (ต่อไปจะขอเรียกสั้นๆว่า "เพื่อน" นะครับ) เลือกไปในช่วงท้ายของวันหยุด ซึ่งก็เลือกถูก ไม่เจอคลื่นมหาชนในช่วงพีคๆ แต่ก็แอบเจอเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์จนได้ครับ จะพยายามเขียนไม่ให้ toxic จนเกินไปนะครับ

เหตุการณ์ที่ 1 โดนแซงคิวซื้อแท็กลูกหาบขาขึ้น
ผมรีบตื่นตั้งแต่ตี 2 เพื่อมาถึงตรงหน้าที่ซื้อแท็กลูกหาบตอน 3.15 น. มาเป็นคิวที่ 2 ครับ (คิวแรกบอกว่ามาตั้งแต่เมื่อคืน มานอนรอเลย) พอมาถึงก็วางกระเป๋าจองคิวไว้ คนต่อๆมา คิวที่ 3-4-5 ก็วางกระเป๋ากองไว้จองต่อๆกันไป แต่แถวยาวจึงปัดท้ายแถวหันไปทางออกครับ  (1 คิว มีกระเป๋ากองไว้หลายใบ แต่ละคิวจึงเว้นระยะห่างกันประมาณนึงนะครับ ราวๆ 1-1.5 ต่อ 1 คิว)


ทิ้งสมาชิกไว้ 2 คนเพื่อต่อแถว ส่วนผมกับแฟนไปรอคิวเพื่อลงทะเบียน ซื้อประกัน จองเต๊น ที่ศูนย์บริการ ซึ่งทุกคนต่อคิวกันดีไม่มีปัญหาอะไร รันคิวได้เร็ว

เสร็จจากจุดนี้ ประมาณ 5.20 แฟนผมเลยเดินไปหาเพื่อนที่ต่อคิวลูกหาบอยู่ (ซึ่งจะเปิดขายแท็กตอน 5:30) แต่พอแฟนไปถึง จนท ประกาศว่าตอนนี้ยังไม่มีลูกหาบ เนื่องจากกำลังเดินลงจากภูอยู่ ทุกคนก็เลยแยกย้ายนั่งรอตามมุมต่างๆ แต่คิวที่ 1 และ แฟนผม (คิวที่ 2) ยังยืนอยู่ตรงจุดวางกระเป๋าของตัวเอง (อยู่ในแถว) ที่ยืนเพราะว่าสังเกตุเห็น จนท เตรียมพร้อมที่จะขายตั๋ว และพอ 5:40 เค้าเริ่มเปิดขาย เป๊ง! (แท็กติดกระเป๋าพร้อมบัตรคิวชั่งน้ำหนัก) ทุกคนที่นั่งอยู่ตามจุดต่างๆก็วิ่งกลับมาประจำแถว แต่มีผู้หญิง 2 คนวิ่งมาแทรกหน้าแฟนผม ก็เลยถามไปว่า

กลุ่มผม - อันนี้มาด้วยกันไหมคะ (หมายถึงมาด้วยกันกับคิว 1 หรือเปล่า)
คนแซง - หันมามอง เฉยๆ
กลุ่มผม - ถามย้ำว่า อันนี้มาด้วยกันไหมคะ แบบน้ำเสียงเข้มกว่าเดิม
คนแซง - หันมา มองแล้วก็อ้ำอึ้ง
กลุ่มผม - อันนี้มาด้วยกันไหมคะ?
คนแซง - เอ่อออ... ก็เขา (หมายถึง จนท) ให้มาต่อคิวค่ะ
กลุ่มผม - ก็ควรต่อตามคิวกระเป๋าไม๊คะ

เค้าเลยรีบออกจากแถวไป ไปต่อคิวซึ่งอยู่ห่างจากเราไปประมาณ 30 คิว (อย่างน้อยก็ขอต้องขอบคุณนะครับที่ยอมออกไป) แต่ก็ยังเหลือผู้หญิงอีก 1 คนที่ได้ยินนะ แต่ยืนหน้ามึนไม่รับรู้อะไร ยืนไกล้ชิดคิวที่ 1 เหมือนจะสิงร่างเค้าแล้ว จนสุดท้ายเขาก็ได้คิวที่ 2 ไป เราเลยกลายเป็นคิวที่ 3 แทน ในกรณีที่เอากระเป๋ามาจองไว้เฉยๆแต่ตัวไม่อยู่ เราเข้าใจได้ว่าเขาไม่อยู่รีกษาสิทธิ์ อาจจะข้ามไปคิวถัดไปได้ แต่นี่เจ้าของคิวยังยืนอยู่ก็ไม่ควรจะไปแซงเขา เข้าใจว่าอยากได้ลูกหาบ แต่ก็ควรมีมารยาทสังคม อยากได้คิวดีๆก็ควรรีบมาแต่เช้า ไม่ใช่มามักง่ายแซงคิวแบบนี้ครับ

เหตุการณ์ที่ 2 โดนพยายามแซงคิวชั่งน้ำหนักกระเป๋าลูกหาบขาลง
ขาลงคนเริ่มต่อคิวซื้อแท็กตั้งแต่ตี 5 แต่จุดนี้ไม่มีแจกบัตรคิวช่างน้ำหนักมีแต่แท็กกระเป๋า ใครเขียนเสร็จก่อนก็ไปต่อคิวชั่งน้ำหนักก่อนได้เลย แฟนผมไปซื้อแท็ก ผมกับเพื่อนเลยแยกเอากระเป๋าไปต่อคิวรอชั่งน้ำหนัก ตอนแรกยังไม่รู้ว่าต้องต่อกี่แถว เลยต่อกันอยู่ 4 แถว ผมเป็นแถวที่ 2 นับจากซ้ายมือ ต่อมา จนท ประกาศให้ 1 กับ 2 ยุบรวมกัน และ 3 กับ 4 ยุบรวมกัน จนเหลือแค่ 2 แถว แฟนผมเลยเป็นคนไปยินต่อคิวแทน ส่วนผมกับเพื่อนยืนถือกระเป๋าอยู่นอกแถว (ซึ่งก็อยู่ข้างๆ) เลยอาจทำให้ด้านหลังสับสนว่าผมเป็นแถว ตามรูป
กลุ่มผม คือสีเทานะครับ แฟนผมเลยบอกให้ผมออกจากแถวไป ข้างหลังจะได้ไม่งง ผมก็เลยเดินออกจากแถวมาทั้ง 2 คน ห่างมาประมาณ 1-2 เมตร พอ จนท เริ่มรันคิว ผู้หญิงเลข 6 และ 7 ด้านขวาที่ตอนแรกอยู่หลังผม (ซึ่งมากับผู้ชายเลข 5 ซ้าย ที่ยืนหลังแฟนผม) หันมาถามเพื่อนที่อยู่ในแถว (เลข 5 ซ้าย) ว่า "อ้าว..แถวกูหายไปไหน นี่มันแถวกูนะ" เลยตัดสินใจเดินไปแทรกคิวด้านหน้า ตามรูป

 

เลยมีน้องคนหนึ่งที่อยู่ในแถวสะกิด แล้วถามว่า "อันนี้จะต่อแถวเหรอคะ" เขาก็นิ่ง ไม่ตอบ น้องเลยสะกิดแล้วถามอีกว่า "พี่จะต่อแถวหรือเปล่าคะ ถ้าต่อไปด้านหลังนะคะ" เค้าก็ยิ่งขยับตัวแทรกเข้าไปในแถวมากขึ้น คนในแถวเริ่มช่วยกันพูดเสียงดังขึ้น ว่าให้ไปต่อแถวด้านหลัง สุดท้าย เขาเลยเดินกลับมายืนข้างๆเพื่อนเขาที่อยู่หลังแฟนผม ที่จุดเดิมคือเลข 6 แล้วบอกกับเพื่อนว่า ".. กูอาย กูทนแรงกดดันไม่ไหว ยิ้มไม่มีน้ำใจเลยว่ะ" เพื่อนเขา(ผู้ชาย)เลยบอกว่า "ก็เจ้าหน้าที่เขาบอกให้รวมแถว" ผู้หญิง 2 คนนั้นก็ยังโวยวายอยู่ แฟนผมเลยหันไปบอกว่า "ก็เจ้าหน้าที่ประกาศให้รวมแถวกันไงคะ ให้สลับฟันปลากัน" เขาก็บอกขึ้นมาว่า "แล้วใครจะให้แทรกแถวกันล่ะ" ซึ่งตัดภาพไปที่คนอื่นๆเขาก็สามารถรวมแถวกันได้หมด ไม่ได้มีปัญหาอะไรครับ

สุดท้ายเพื่อนเขาก็เลยให้เขาเข้ามาในแถว ได้ยืนด้านหน้าเพื่อน ซึ่งยินต่อหลังแฟนผม พอคิวรันไปเรื่อยๆจนถึงจุดวางกระเป๋าบนโต๊ะเพื่อชั่งน้ำหนัก ซึ่งก็จะวางกระเป๋าต่อๆกันตามคิว จนท จะเป็นคนเลื่อนกระเป๋าไปชั่งน้ำหนัก พอไกล้ถึงคิวแฟนผม ได้ยินผู้หญิงที่ต่อด้านหลังพูดว่า "เร็ว เดี๋ยวรอจังหวะแซง" กลุ่มผมมีกระเป๋า 2 ใบ พอถึงคิวก็หยิบใบที่ 1 วางบนโต๊ะ ตามด้วยใบที่ 2 แต่ระหว่างที่กำลังจะวางใบที่สอง ผู้หญิงด้านหลังได้โยนกระเป๋าของตัวเองมาเพื่อที่จะแทรกคิว เลยกระแทกกระเป๋าผม จนแท็กติดกระเป๋าขาด แฟนผมก็หันไปบอกเสียงดังอย่างไม่พอใจ ว่า "มี 2 ใบ ค่ะ!!" (เพราะไม่พอใจตั้งแต่เขาโวยวายเรื่องการแทรกคิวแล้ว) สุดท้ายเขาเลยยอมดึงกระเป๋าเขาออกไป  

เหตุการณ์ที่ 3 หลายๆเหตุการณ์ระหว่างทาง
2 ครั้งก่อนหน้าผมประทับใจเหตุการณ์ระหว่างทางมาก ทุกคนเป็นมิตร และพร้อมเข้าชาร์จช่วยเหลืออย่างรวดเร็วหากมีใครก็ตามบาดเจ็บหรือต้องการความช่วยเหลือ ทำให้ผมประทับใจอยากกลับมาอีกเป้นครั้งที่ 3 แต่ครั้งนี้สิ่งที่ผมเจอตลอดทางคือ คนรีบกันจนไม่มีน้ำใจ แซงกันแบบปาดหน้าเฉียดๆก็มี บางคนเดินจี้ตูดเหมือนเร่งให้คนข้างหน้ารีบๆเดิน ไม่คำนึงถึงความปลอดภัยและอาการบาดเจ็บของเพื่อนร่วมทางเลย มันไม่ใช่ทางราบ ไม่ใช่เดินตลาด ที่มันจะหาที่เบี่ยงหลบหรือเดินเอียงสวนกันได้ง่ายๆ แต่เป็นการเดินขึ้นเขา และพื้นเป็นหินบ้างดินบ้างไม่เรียบบ้าง มีแนวเดินเป็นทางให้บางจุดมันหลบออกซ้ายออกขวาไม่ได้ ต้องเดินไปให้สุดระยะนึงถึงจะมีที่ให้ยืนหลบได้

หลายๆครั้งเห็นคนเจอลูกหาบเดินมาไม่หลบให้ แซงลูกหาบแบบเฉียดๆก็มี ผมต้องบอกให้ทุกคนช่วยหลีกทางให้ลูกหาบด้วยครับ ในทางที่จำเป็นจะต้องสวนกัน เพราะมีทางเดียว หรืออีกทางที่ลูกหาบไม่สามารถเดินได้สะดวก บางครั้งที่ผมยังไม่ทันได้พูด ก็คือไม่มีใครหยุดหรือให้ลูกหาบเดินสะดวกๆเลย ยังเดินกับเฟี้ยวฟ้าวๆ จนลูกหาบต้องหยุดยืนอยู่กับที่ รู้สึกคนใจดำมาเที่ยวที่นี่กันเยอะขึ้นครับ

รวมๆแล้ว ในทริปนี้ mvp ผมขอยกให้ผู้หญิงแซงคิวในเหตุการณ์ที่ 1 ครับ คนอื่นๆยังพอมีความละอายใจยอมถอนออกไปอยู่บ้าง แต่เหตุการณ์ที่ 1 ที่ตั้งมั่นในการทำพฤติกรรมแย่ๆอย่างไม่ลดละ แต่อย่างไรก็ตามคนดีๆ ที่ให้ทาง ที่คอยช่วยเหลือกัน ก็ยังเจอตลอดทางนะครับ ได้เจอมิตรสหายใหม่ที่ผมป้ายยาชวนไปเที่ยวเกาะพะงัน (บ้านภรรยา) และน้องๆจากแถวเกษตรบางเขนที่โคตรฟิต เลิกงานตอนเย็นแล้วขับรถมาภูกระดึงและเดินต่อเลยโดยไม่ต้องนอนพักเลย หรือระหว่างทางเจอบางกลุ่มที่เดินไปคุยไปสนุกสนาน เอ็นเตอร์เทนคนอื่นๆ คนที่เดินสวนกันแล้วให้กำลังใจกันให้สู้ๆ ไกล้ถึงแล้วครับอะไรทำนองนี้ คือคนดีๆก็ยังเจอตลอดทางเพียงแต่ครั้งก่อนๆ ผมแทบไม่เคยเจอคนรีบๆร้อนๆไม่มีน้ำใจเยอะขนาดที่เจอในทริปนี้ครับ

ผมขอจบกระทู้การบ่นเพียงเท่านี้นะครับ ขอบคุณท่านที่อ่านจนจบ และขออภัยมากๆหากใช้ถ้อยคำที่ไม่สุภาพครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่