หากใครสักคนต้องการคุณอยู่ในชีวิต
เขาจะทำทุกวิธีทางเพื่อให้คุณอยู่ในชีวิตของเขา

EP สุดท้ายของ ภาค 2 แล้วนะครับที่ผมกลับมาเล่าผ่านตัวหนังสือ จากวันที่อัปเดตกระทู้นี้ จะเหลือเวลา 2 เดือน 20 วัน กอล์ฟจะพ้นโทษ ออกจากเรือนจำ หลังจากนั้น ผมจะมาต่อ EP ต่อไปให้กับ ทุกคนที่ติดตาม ว่าในที่สุดแล้วผลของการทุ่มเท ตลอด 2 ปี 3 เดือน มันเป็นอย่างไร ....




--ต่อจาก EP ที่แล้วนะครับ ความรักที่จืดจาง ความเครียดหนี้สินที่ปกคลุม เราแทบจะไม่มีรอยยิ้มให้กันเลย เช้าของวันพฤหัสบดี ลงห้องมากินข้าว เคารพธงชาติตามปกติ หลังจากนั้นกอล์ฟเข้าไปทำงาน (ลืมบอกไปเลยครับ กอล์ฟทำงานเป็นผู้ช่วยเหลือดูแลควบคลุม ห้องสโตร์ ของหน่วยงานสานเข่งทั้งหมด ) อยู่ดีๆ กอล์ฟก็ออกมาจากโรงงานเดินมาหาผม นานๆทีผมจะเห็นกอล์ฟในเวอชั่นนี้ครับ พูดกับผมว่า กอล์ฟเป็นแฟนที่แย่มากเลยใช่ไหม ดูแลตัวให้ดียังทำไม่ได้ ตัวลำบากมากใช่ไหม ผมตอบไปว่า ใช่ลำบากมากจริงๆ ผิดหวังด้วยในเวลาเดียวกันคิดว่า รักของเรามันจะดีมากกว่านี้ แต่ที่อยู่ก็เพราะยังรัก เรากอดกันนานมากเลยครับ ต่างคนต่างร้องไห้ เพราะประโยคจากกอล์ฟที่ว่า ขอโทษนะที่รักที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ ความรู้สึกมันเริ่มไหลไปเรื่อยๆ เหมือนเราทั้งสองได้ปรับความเข้าใจกันและกัน เริ่มจูบกัน ทีนี้อารมณ์ทางเพศก็มา เอาล่ะ ยังไงล่ะ วันนี้เป็นวันทำการจะไปเอากันที่ไหน....กอล์ฟเดินจูงมือผมเข้าไปในโรงงาน ผมมองไปรอบๆคนสานเข่งกระจัดกระจายทำงานของตัวเองทั่วโรงงานไปหมด กอล์ฟพาเดินตรงไปที่ห้องสโตร์ ซึ่งเต็มไปด้วยตอกที่ใช้แจกให้กับผู้ต้องขังนำไปสานเข่ง ปิดห้องสโตร์ กอล์ฟสั่งลูกน้องเฝ้า ห้ามให้ใครเข้า พอเข้าไป นัวเนียกันได้สักพัก หันหลัง ท่าน้องหมา ทั้งสนุกทั้งตื่นเต้น ความรู้สึกเหมือนแอบมีเพศสัมพันธ์ พอเสร็จกิจ ทุกคนครับ หัวเข่าผม ถลอก แสบไปหมด โดนตอกบาด แต่ตอนนั้นยอมรับว่า จิตใจดีขึ้นมามาก อย่างน้อยการได้เติมเต็มให้กันและกัน มันก็เป็นรายละเอียดสำคัญอย่างหนึ่งของชีวิตคู่
หลังจากนั้นผมกับกอล์ฟนั่งคุยกันใต้ต้นไม้ข้างสนามฟุตบอล ผมมองกอล์ฟก็รู้ว่าเครียดและทุกข์แค่ไหน กับหนี้สิน ตอนนี้เราทั้งสองคนไม่เหลืออะไรเลยที่สามารถขายแลกกาแฟไปส่งดอกได้ เหมือนทุกอย่างมันตันไปหมด อาหารการกิน คือข้าวหลวง แกงหลวง แม้แต่ขนม ชิ้นละ 5 บาท ผมได้แต่มองคนอื่นกิน อยากกินแค่ไหนก็ต้องอดทนเอา ไม่มีคือไม่มี ถ้าจะกินนั่นหมายความว่า หนี้จะเพิ่มขึ้น  ทุกคนเชื่อไหมครับ ถ้าวันนึงเราได้รักใครสักคนและได้รับความรักตอบกลับมา มันจะมีแรงพลักดันให้เราสามารถทำอะไรโดยที่เรายังไม่เชื่อเลยว่าตัวเราจะทำได้

ตกกลางคืนผมนอนคิดทั้งคืน ต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อช่วยผัวตัวเอง ทำให้ตัวเองสบายขึ้น ลำบากไม่ไหวแล้ว และคนที่คิดขึ้นได้ก็คือ P ผู้ชายคนเดียวที่ผมพอจะรู้จักในแดน 5 ทุกคนยังจำได้ใช่ไหมครับ P ที่ซื้อซองจดหมายให้ผม ใน EP ที่แล้ว นั่นหละครับ ผมมีเวลาไม่มาก เพราะ P เบิกออกไปทำงานข้างนอกแดน 9:00 น. อีกอย่างวันเสาร์ กอล์ฟต้องไปส่งดอกแล้วการทำอะไรข้างในมันไม่ได้ปุ๊บปั๊บทันใจหรอกครับ
เช้าวันศุกร์ ลงจากเรือนนอน ผมบอกกับกอล์ฟว่า ไม่กินข้าวนะ จะไปจัดการธุระนิดหน่อย กอล์ฟก็ถามจะไปไหน ผมไม่ตอบอะไร ผมตัดสินใจเดินไปหา P ซึ่งบ้าน P คือคนเยอะมาก 10 กว่าคน เป็นบ้านใหญ่ อายก็อาย พอเดินไปถึง...พี่ P น้องมีอะไรจะคุยด้วยหน่อย สะดวกไหม P ตอบสะดวกน้อง ว่ายังไง ผมไม่ทันจะพูดอะไรน้ำตามันจะใหลออกเอง ด้วยความลำบากสะสมมาหลายๆอย่าง ผมยังจำได้ดี ผมพูดกับ P ประโยคแรกว่า พี่น้องจะไม่อ้อมค้อมนะ ตอนนี้น้องลำบาก เอาตัวเองไม่รอด น้องไม่รู้ว่าภายนอกเกิดอะไรขึ้น แต่น้องจะออกศาลในวันที่ 3 พฤจิกายนนี้ นัดสืบพยาน น้องจะขอยืม P หน่อยได้ไหม คำตอบของ P คือ ได้สิน้อง พี่เชื่อใจน้อง น้องจะยืมเท่าไหร่ ผมตอบไปว่า ผมต้องการกาแฟไปปิดหนี้ 2400 ละก็ขอยืมให้พี่ซื้อของที่ร้านค้า เป็นของใช้ ของกิน ให้อีก 1000 พอผมบอกยอดเสร็จ ในใจคิดว่า เขาจะมาช่วยหรอว่ะ เยอะ แต่คำตอบของ P คือ โอเคน้อง เรื่องซื้อของน้องไปจดบิลมา ว่าต้องการอะไรบ้าง พี่ไม่ได้ใช้เงินอยู่ละ ซื้อลิมิตได้วันละ 500 พี่จะไปกดซื้อให้เสาร์ 500 อาทิตย์ 500 ส่วนกาแฟใครเป็นคนกู้ ไอ้กอล์ฟใช่ไหม แล้ว P ก็อธิบายว่า พี่ไม่ได้มีกาแฟเยอะขนาดนั้น แต่บ้านพี่ทำธุรกิจ บ้านอื่นก็ทำธุรกิจ บางทีคนที่กอล์ฟไปกู้มีค้างหักลบกันได้ แต่เอาเป็นว่า น้องสบายใจได้เลย พี่จะไปคุยกับเจ้าหนี้กอล์ฟว่าโอนหนี้ทั้งหมดให้พี่ พี่จัดการเอง ผมดีใจมากครับ เหมือนยกภูเขาออกจากอก ผมเลยถามว่า ทำไมถึงช่วยผม ทำไมถึงเชื่อใจว่าจะได้คืน P ตอบว่า พี่อยู่คุกมา 4 ปีกว่า กำลังจะพ้นโทษในวันที่ 28 พฤจิกายน 2567 ตลอดเกือบ 2 ปี พี่เห็นเสตทเม้นท์ไอ้กอล์ฟหมด พี่ทำงานการเงิน เห็นมีน้องคนเดียวฝากเงินให้มันทุกอาทิตย์ โดยปกติกะเทยคบกับผู้ชาย ออกคอกใหม่ๆมาเยี่ยมมาหา ไม่นานก็หายไป แต่น้องไม่เคยหายและมาทุกอาทิตย์ พี่ว่ามันสุดยอด เอาเป็นว่า พี่ไม่ได้หวังอะไร อยากช่วย เผื่อน้องได้ประกันออกไปก่อน ตอนพี่ออกคุกเผื่อพี่อาจจะมีอะไรที่น้องช่วยพี่ได้ก็ได้ ชอบประโยคสุดท้ายที่ว่า ไม่ร้องไห้ได้มั้ย ไม่ชอบเห็นน้ำตาน้องเลย พอคุยกันเสร็จ ผมเดินไปนั่งคนเดียวใต้ต้นไม้ ส่วน P เดินไปซื้อข้าวสวยกับแกง ที่ร้านค้าแล้วฝากคนให้เอามาให้ ทุกคนครับบอกตามตรง ว่าตอนนั้นอธิบายความรู้สึกไม่ถูก 3 เดือนกว่า ไม่เคยได้กินแกงซื้อข้าวซื้อเลย ผมเลยตั้งใจไว้ถ้าประกันได้ จะตอบแทน P ให้เขารู้สึกว่า ช่วยไม่ผิดคน จากนั้นตลอดทั้งวันใช้ชีวิตปกติจนขึ้นเรือนนอน

เช้าวันเสาร์ผมลงห้องมา ลูกน้อง P เดินมาถามว่า บิลของที่จะซื้ออยู่ไหน ผมจดไว้ตั้งแต่เมื่อคืน ก็ยื่นให้ลูกน้อง P ไป พอเคารพธงชาติเสร็จ ลูกน้อง P เอาของทุกอย่างในบิลมาให้ แชมพู ครีมอาบน้ำ ยาสระผม โลชั่น ของใช้ต่างๆ และตอนนั้นกอล์ฟจะไปขอเลื่อนส่งดอกกับเจ้าหนี้ แต่ได้คำตอบมาว่า มีคนมาเคลียร์หนี้ให้ทั้งหมดแล้ว ไปถามเมียดู  กอล์ฟเดินกลับมาเห็นของที่มีคนซื้อมาให้ ในความรู้สึกผมกอล์ฟต้องดีใจแน่นอน ที่ผมแก้ปัญหาของเราสองคน ต่อไปนี้เราจะได้ไม่ต้องเครียดกันอีกแล้ว ---แต่สิ่งที่เกิดขึ้น มันกลับตรงกันข้าม  กอล์ฟเดินมากระชากแขนผม จากที่นั่งอยู่ยืนขึ้น แล้วจิกหัวผม "ไปกับใครมา กูถามว่าไปกับใครมา" ตอนนั้นผมตกใจมากครับ บวกกับผมเป็นลูกคนเดียว ไม่เคยมีใครมาทำแบบนี้ ผมก็สู้สะบัดมือกอล์ฟออกจากตัวผม แล้วผมตบกอล์ฟสุดแรง กอล์ฟก็สวนผม ต่อยเข้ามาที่หน้าบริเวณข้างขวาเต็มแรง คนในบ้านมาห้าม จับกอล์ฟไว้ กอล์ฟพูดออกมาว่า กูรัก ทำไมทำแบบนี้ แล้ววันนั้นคือวันเสาร์ ทุกคนอยู่ในแดนกันหมด ผมอับอายมาก โดนผัวชกหน้า ตอนนั้นผมรู้สึกแย่มาก ผมเลี้ยงดูมาเป็นปี ทำไมถึงทำกับผมได้ ผมปะคบน้ำแข็ง พอทุกอย่างดีขึ้น พี่กะเทยก็ไปสืบว่ามันเกิดจากอะไร คืออย่างนี้ครับทุกคน ในคุกเงิน 100 ก็ถือว่าเยอะแล้ว การอยู่ในคุกไม่มีใครให้ยืมกันง่ายๆ และ 99% ผู้ชายที่มาปิดหนี้ให้กะเทยจำนวนมากขนาดนี้ หมายถึง ต้องได้เสียกันแล้ว เลยมาช่วยปิดหนี้ให้ กอล์ฟบันดาลโทสะ คิดไปเอง โดยไม่ถามผมสักคำ แต่บริบทมันก็พอเข้าใจได้ ผมหายไปเช้าวันศุกร์ เกือบ 2 ชั่วโมงในช่วงที่ทุกคนชุลมุนกับการ เข้าแถวกินข้าว และพอวันเสาร์มีคนมาปิดหนี้ มาซื้อของให้ทุกอย่าง พี่กะเทยบอก ไอ้กอล์ฟมันคงรู้สึกเสียศักดิ์ศรี มีผู้ชายมาปิดหนี้ให้เมีย ในคุกเขาถือกันมาก ซึ่งผมก็บอกว่า ผมยืมพี่ผมมา ไม่มีความสัมพันธ์ชู้สาวใดๆทั้งนั้น ตอนเรื่องเกิดขึ้น P หลับครับ พอ P ตื่น รู้เรื่องเข้า เลือดขึ้นหน้า เดินมาหาผมเป็นไงบ้างน้อง หลายคนอึ้งครับว่าเป็นคนนี้ เพราะ P คือผู้ชายแท้ๆ ไม่เคยเล่นหรือคบกะเทยเลยสักครั้ง เข้าคุกมา 3 รอบ รวมโทษก็ 10 กว่าปี P ไม่มีคบกะเทยเลย P เดินไปตรงที่บ้านกอล์ฟอยู่ ทำไมไอ้กอล์ฟมาทำน้องกูทำไม มันมาขอกูช่วย กูช่วยมันเอง ที่มันมาขอกูช่วยไม่ใช่เพราะหรอ เรื่องทะเลาะกันกูไม่ยุ่ง แต่เรื่องที่ทำร้ายน้องมันเนี่ย เกินไป ตอนนั้นสำหรับผมอะไรกันเนี่ย ไปกันใหญ่แล้ว

พอเหตุการณ์สงบลง กอล์ฟเดินมาหาผม ณ ตอนนั้นผมยอมรับว่า ผมสับสน ผมเจ็บตัว เจ็บใจ พอเห็นเดินมา ผมรีบเดินหนีไปหา P จนกระทั่งขึ้นห้อง ได้สักพักใหญ่ๆ กอล์ฟก็เขียนจดหมายมาหาผม ขอโทษ ขอโอกาส ต่างๆนาๆ ตอนนั้นผมไม่มีความรู้สึกอะไรเลยครับ หน้าก็เจ็บ คิดอยู่อย่างเดียว รอวันออกศาลจะประกันตัวเองออกไปจากที่นี่ให้ได้ รักหรืออะไรที่เคยหวัง ก็ไม่เอาแล้ว

จากวันที่ทะเลาะกัน ผมไม่คุย ไม่มองหน้า ทำเหมือนกอล์ฟไม่มีความหมายกับผมอีกแล้ว แต่ข้างในทุกข์ทรมาน ร้องไห้ทุกคืน ผมไม่ได้โกรธกอล์ฟที่ทะเลาะกัน แต่ผมรับไม่ได้ ที่กอล์ฟชกผมได้ลง ถ้าเราเพิ่งมาคบกันในคุกว่าไปอย่าง นี่ผมดูแลกอล์ฟมาเป็นปี ดูแลไปยันครอบครัวกอล์ฟ ทำผมลงนี่สุดๆเลย ต่อไปใช้ชีวิตด้วยกันมันคงยิ่งกว่านี้

ชีวิตเหมือนฟ้ากลั่นแกล้ง จิตใจข้างในทุกข์เหลือเกิน แต่กายสบายนะครับ P ซื้อข้าวซื้อแกง ซื้อขนมให้กินทุกวัน ของใช้ครบครัน รวมทั้งหมด 6 วันที่ผมห่างกับกอล์ฟ กอล์ฟเขียนจดหมายมาขอคืนดีทุกวัน ผมไม่เคยตอบ จนกระทั่งวันอาทิตย์ของสัปดาห์ถัดมา ในตอนเช้ากอล์ฟเดินไปคุยขอโทษปรับความเข้าใจกับ P ต่างคนต่างเข้าใจ พอคุยด้วยเหตุด้วยผล P เล่าให้ผมฟังนะครับอันนี้ และสิ่งที่เกิดขึ้นกับผมคือ ตอนนั้นเป็นเวลาใกล้ 11:30 น. จะเป็นเวลาทานข้าวเที่ยง คนเต็มโรงอาหารเลยครับ ผมนัดกับ P ว่าไปวางนิ้วที่ร้านค้าให้หน่อย ผมจะไปสั่งเอง ซื้อขนมหลายๆแบบมาเก็บไว้กิน ซึ่ง P เดินไปรออยู่ตรงร้านค้านานแล้ว ผมกำลังเดินไป อีกนิดเดียวจะถึงร้านแล้วครับ กอล์ฟมาจับแขนกอดผมจากด้านหลัง และกอล์ฟก็ลงไปนั่งคุกเข่า ตอนนั้นผมอึ้งครับ ทำอะไรเนี่ย คนมองกันเต็มไปหมด พอผมหันไป "ดีกับกอล์ฟนะที่รัก กอล์ฟขอโทษที่อารมณ์ร้อน กอล์ฟจะไม่ทำให้ที่รักต้องเสียใจอีก" ผมจะตอบอะไรล่ะ ใจผมก็รัก ผมดึงกอล์ฟขึ้นจากที่คุกเข่าอยู่ แล้วก็พยัคหน้า เราก็กอดกันครับ คนโห่กันใหญ่เลย พอช่วงบ่ายกอล์ฟไปจองซุ้ม เข้าไปเอากัน Sex วันนั้นมันคือที่สุดเหมือนต่างคนต่างโหยหาและคิดถึงกัน มันเป็นครั้งที่ดีที่สุดเลยก็ว่าได้ครับ  

เช้าของวันที่ 3 พฤศจิกายน 2567 มีเจ้าหน้าที่มาเรียกชื่อผม ตอน 6:30 น. บอกว่า ออกศาล ตอนนั้นผมดีใจมากครับ ยังไงทนายต้องเอามือถือไปให้ที่ศาล ผมจะไม่ต้องลำบากอีกต่อไปแล้ว พอลงไปเจอกับ P อ้าวน้องทำไมลงเช้าวันนี้ ผมตอบว่า ออกศาลครับ P เลยบอกว่า ประกันให้ได้นะน้อง อย่าอยู่ในนี้เลย ถ้าพี่ออกแล้ว ใครจะช่วยน้อง ถ้าประกันได้ประกันออกไปเลย

พอผมมาถึงศาล ภูมิจำเลยที่ 1 รับสารภาพ ปัดผมว่าไม่มีส่วนรู้เห็นเป็นเพียงแฟนกันในช่วงเวลานั้น ทนายผมยื่นประกันด้วยโฉนดบ้านแม่ของผม ซึ่งแม่มอบให้กับผมตั้งแต่ก่อนท่านเสียชีวิต ศาลสั่งสืบเสาะทั้ง 2 จำเลย ก่อนตัดสิน ให้ผมใส่กำไร EM จนกว่าคดีจะตัดสินสิ้นสุด 17:30 น. รถจากเรือนจำมารับ พอถึงเรือนจำ เจ้าหน้าที่จะให้ผู้ต้องขังเก็บสัมภาระ แน่นอนครับ ผมไม่ต้องการเอาอะไรออกไป ผมวิ่งขึ้นไปเรือนนอนชั้น 3 ไปหากอล์ฟ บอกกับกอล์ฟว่า เค้ากลับบ้านแล้วนะ น้ำตากอล์ฟไหล พูดกับผมว่า ตัวอย่าทิ้งเค้านะ เค้าจะรักและออกไปใช้ชีวิตคู่กับตัว ให้โอกาสเค้าได้รักตัวนะครับที่รัก ผมไม่ได้ตอบอะไร ผมจูบกอล์ฟ หอมแก้ม และก็ลงมาชั้น 2 เดินไปห้องนอนของ P บอกกับ P ว่า ขอเวลาไม่เกิน 1 อาทิตย์จะกลับมาฝากเงินคืนให้ P บอกว่า พี่โครตดีใจเลยที่น้องได้กลับ อีก 25 วันพี่ก็ปล่อยแล้ว

หลังจากนั้นผมก็เข้ากระบวนตรวจร่างกายและปล่อยตัวออกจากเรือนจำ กลับมาใช้ชีวิตปกติ และผมก็เลือกที่ยังคงที่จะรักกอล์ฟเช่นเดิม กลับไปเยี่ยมกอล์ฟทุกอาทิตย์อย่างเคย อีกเพียง 2 เดือน 20 วัน นับจากกระทู้นี้โพสลง กอล์ฟจะออกจากเรือนจำแล้ว ผมก็หวังว่าผมจะสมหวังและโชคดีดังหัวข้อของกระทู้นี้ การพบกับรักที่ผมตามหามาตลอด

ในส่วนของ P ออกมา 28 พฤจิกายน 2567 ผมได้คืนเงินให้ P ครบเรียบร้อย และ P ไม่มีมือถือ ผมเลยรูดบัตรเครดิต ซื้อ Iphone ให้ P ผ่อน 10 เดือน ผมได้ตอบแทนอย่างที่ตั้งใจไว้แล้ว

ขอบคุณทุกคนที่ติดตามจนมาถึง EP นี้ ฝากเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ ผมทุ่มหมดตัว หมดใจ กับความรักครั้งนี้จริงๆ