พระอนาคามี เป็นหนึ่งในผลการปฏิบัติธรรม
ที่สำคัญในพระพุทธศาสนา
หมายถึงผู้ที่บรรลุธรรมขั้นที่สามในสี่ของมรรค
ผล
โดยผู้ที่บรรลุอนาคามิ
จะไม่มีการเกิดใหม่ในโลกนี้อีกต่อไป
และจะไปเกิดในพรหมโลก
แล้วบรรลุนิพพานจากที่นั่น
ผู้ที่บรรลุอนาคามิ
จะมีคุณสมบัติที่โดดเด่นคือ

ปราศจากราคะและปฏิฆะในใจอย่างสิ้นเชิง
นอกจากนี้ยังมีศีลสมาธิและปัญญาเป็นเครื่องอยู่เป็นหลัก
ผู้ที่ปฏิบัติถึงขั้นนี้จะสามารถละความยึดติดในรูป เสียง กลิ่น รส
และสัมผัสทางกายที่เป็นอารมณ์ได้อย่างสิ้นเชิง

ลักษณะของพระอนาคามี
ไม่มีราคะและปฏิฆะ:
 พระอนาคามีจะปราศจากความต้องการทางเพศ
และความโกรธเกลียดอย่างสิ้นเชิง

มีศีลสมาธิและปัญญาเป็นเครื่องอยู่: 
พระอนาคามีจะมีศีลสมาธิ
และปัญญาเป็นเครื่องนำทางในการดำเนินชีวิต

ไม่เกิดในโลกนี้อีกต่อไป: 
พระอนาคามีจะไม่เวียนว่ายตายเกิดในโลกนี้ 
แต่จะไปเกิดในพรหมโลกและบรรลุนิพพานจากที่นั่น

พระอนาคามีปั้นหม้อดิน(ช่างปั้นหม้อ)
 วางไว้หน้าบ้านด้วยจิตเมตตา
และความตั้งใจที่จะให้สิ่งของที่ตนเองทำขึ้นเป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น 

ไม่ได้ยึดติดในทรัพย์สินหรือผลประโยชน์ที่ได้รับกลับคืนมา 

ท่านคิดว่าใครอยากได้ก็สามารถเอาไปได้ 
ใครจะวางเงินไว้เท่าไหร่ก็ได้ 
หรือจะเอาไปฟรีก็ได้ ไม่มีข้อจำกัดใด ๆ 

เพราะการให้ด้วยใจบริสุทธิ์นั้นเป็นสิ่งที่ท่านยึดถือเป็นหลัก

การปฏิบัติของพระอนาคามีในการปั้นหม้อดิน
สร้างสรรค์งานด้วยจิตเมตตา: 
พระอนาคามีตั้งใจปั้นหม้อดินด้วยความรักและความเมตตา 
ไม่ได้ยึดติดในผลตอบแทน

ไม่ยึดติดในทรัพย์สิน: 
การวางหม้อดินไว้หน้าบ้านเพื่อให้ใครก็ได้เอาไปใช้
แสดงถึงการไม่ยึดติดในทรัพย์สินและทรัพย์ที่เป็นวัตถุ

เปิดโอกาสให้ผู้อื่นมีส่วนร่วม:
 ท่านให้โอกาสคนที่ต้องการหม้อดินได้นำไปใช้
โดยไม่ต้องกังวลเรื่องราคา 
ใครจะวางเงินไว้เท่าไหร่ก็ได้ 
หรือจะเอาไปฟรีก็ได้ 
ซึ่งแสดงถึงความมีน้ำใจและการให้โอกาสแก่ผู้อื่น

ความหมายและการตีความ
การปฏิบัติของพระอนาคามีในการปั้นหม้อดิน
และวางไว้หน้าบ้านแสดงถึงการบำเพ็ญทาน
ที่ปราศจากความยึดมั่นในตัวตนและผลประโยชน์ 
การให้ด้วยใจบริสุทธิ์และไม่หวังสิ่งตอบแทน
เป็นการสื่อถึงการปล่อยวางและการดำรงอยู่ในธรรม 
ท่านไม่ได้มองเห็นความสำคัญของเงินทองหรือทรัพย์สิน
 แต่กลับมองเห็นคุณค่าของการให้และการเป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น

แรงบันดาลใจแก่ผู้อื่น
การกระทำของพระอนาคามี
สามารถเป็นแรงบันดาลใจให้แก่ผู้อื่นในหลายด้าน:
การบำเพ็ญทาน: 
การให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทนเป็นการบำเพ็ญทานที่แท้จริง
การปล่อยวาง: 
การไม่ยึดติดในทรัพย์สิน
และผลประโยชน์สอนให้เราเรียนรู้การปล่อยวาง

การทำสิ่งดีโดยไม่หวังผล:
 การสร้างสรรค์งานด้วยจิตเมตตา
และความตั้งใจที่ดีโดยไม่หวังผลตอบแทน

การปฏิบัติธรรมของพระอนาคามีเช่นนี้เป็นตัวอย่างของความบริสุทธิ์
และความมีเมตตาในทางธรรมที่ทุกคนสามารถนำไปเป็นแบบอย่างในชีวิตประจำวัน