วันนี้ได้เดินทางด้วย bts ช่วงเช้าๆอีกครั้ง หลังจากไม่ได้ ใช้บริการนาน หลังเลิกทำงานประจำ ดูวุ่นวายดีนะคะ คนเยอะแยะ คนแน่นเหมือนเดิม ผู้คนมากมาย จนตาลาย
พอถึงจุดหมาย เดินลงมาข้างล่างสถานี มาเจอคนวัยทำงาน ยืนต่อแถวยาวเหยียด รอคิววินมอไซต์ นับได้ 19 คิว
เดินมาอีกหน่อย เจอผญ.คนนึง คุยโทรศัพท์ไป วิ่งผ่านหน้าไป ได้ยินคุยกะปลายทาง พอจับใจความได้ ว่าตื่นสาย
วันนี้ไปสายแน่ จขกท. ได้แต่ยิ้มอยู่ใต้แมส
สมัยยังทำงาน เราก็รู้สึกเหนื่อย และหมดพลังชีวิต ไปกับการเดินทาง มากเหมือนกัน บางวันก็ลุย น้ำท่วมไป บางทีกำลังจะก้าว เข้าbts คนข้างใน อยู่ก็วิ่งพรวดออกมา กระแทกโดน หัวเข่าจนบวม เขียว เดินกระเพกๆ เป็นเดือนๆ เคยโดนคนจีนกลุ่มใหญ่ สิบกว่าคน ที่พอประตูเปิด เขาพยายาม จะแทรกเข้ามา แต่มันแน่น มันขยับไม่ได้แล้ว
อยู่ๆป้า ก็จงใจเอาตัว กระแทกใส่ตัวเราแรงๆ มือดันตัวเรา จนเราเซ ล้มพาดทับคนข้างๆไปทั้งตัว ตกใจจนเหวอ จนยอมเดินออกมารอ ขบวนใหม่
แล้วคุณล่ะคะ รู้สึกว่าการเดินทาง ไปทำงานในแต่ละวัน มันเหนื่อย เสียเวลา หรือใช้พลังงานชีวิต ไปเยอะมาก กันบ้างไหมคะ ยิ่งการจราจร ในเมืองหลวง บอกเลยว่า ไม่มีที่ยืนสำหรับ คนอ่อนแอ โอเคงั้นนั่งงง 5555
มีใครรู้สึกเหนื่อยหรือใช้พลังงานชีวิตกับการเดินทางไปกลับ บ้าน-ที่ทำงาน มากกว่าการนั่งทำงานทั้งวันบ้างไหมคะ?
พอถึงจุดหมาย เดินลงมาข้างล่างสถานี มาเจอคนวัยทำงาน ยืนต่อแถวยาวเหยียด รอคิววินมอไซต์ นับได้ 19 คิว
เดินมาอีกหน่อย เจอผญ.คนนึง คุยโทรศัพท์ไป วิ่งผ่านหน้าไป ได้ยินคุยกะปลายทาง พอจับใจความได้ ว่าตื่นสาย
วันนี้ไปสายแน่ จขกท. ได้แต่ยิ้มอยู่ใต้แมส
สมัยยังทำงาน เราก็รู้สึกเหนื่อย และหมดพลังชีวิต ไปกับการเดินทาง มากเหมือนกัน บางวันก็ลุย น้ำท่วมไป บางทีกำลังจะก้าว เข้าbts คนข้างใน อยู่ก็วิ่งพรวดออกมา กระแทกโดน หัวเข่าจนบวม เขียว เดินกระเพกๆ เป็นเดือนๆ เคยโดนคนจีนกลุ่มใหญ่ สิบกว่าคน ที่พอประตูเปิด เขาพยายาม จะแทรกเข้ามา แต่มันแน่น มันขยับไม่ได้แล้ว
อยู่ๆป้า ก็จงใจเอาตัว กระแทกใส่ตัวเราแรงๆ มือดันตัวเรา จนเราเซ ล้มพาดทับคนข้างๆไปทั้งตัว ตกใจจนเหวอ จนยอมเดินออกมารอ ขบวนใหม่
แล้วคุณล่ะคะ รู้สึกว่าการเดินทาง ไปทำงานในแต่ละวัน มันเหนื่อย เสียเวลา หรือใช้พลังงานชีวิต ไปเยอะมาก กันบ้างไหมคะ ยิ่งการจราจร ในเมืองหลวง บอกเลยว่า ไม่มีที่ยืนสำหรับ คนอ่อนแอ โอเคงั้นนั่งงง 5555