อุทธาหรณ์สอนตัวเอง รับเพื่อน (ที่ตอนนี้ตัดเพื่อนแล้ว) มาร่วมงานในทีมเดียวกัน

จากวันนั้นสู่วันนี้ปีกว่าแล้ว ที่ยังทำงานร่วมทีมเดียวกัน จากเพื่อนกลายเป็นตัดเพื่อนแล้ว
ไม่เคยรับฟังคำแนะนำ หรือการตักเตือนจากเรา (ในฐานะหัวหน้างาน)
เวลาทำงาน 8 ชม. แต่ทำงานจริงน่าจะ 4 ชม.
กินข้าว 2 มื้อ (เช้า-เที่ยง ประมาณ 2 ชม.)/ บด-ชงกาแฟ ครึ่ง ชม./ วนรถ 1 ชม./ บางวันนอน บางวันเดินเล่นอีกประมาณ 1 ชม.
เสียงดัง คุยโทรศัพท์บ่อย บางวันก็ทะเลาะกันคนในสาย
พูดกับคนในออฟฟิศว่าใครจะว่าอะไรก็ไม่สน เพราะไม่แคร์ (ทอมวัย 45+)
งานที่ทำไม่มีการพัฒนาขึ้น มีแต่แย่ลง (งานกราฟฟิก)

ล่าสุดเตือนให้อ่านไลน์บ่อยๆ เพราะต้องส่งงานให้ทางไลน์ ผ่านไปครึ่ง ชม.ไม่อ่าน บางวัน 2 ชม.
แต่ให้เพื่อนร่วมทีมที่นั่งข้างๆ คอยสังเกตพฤติกรรม ถ้าเป็นคนอื่นไลน์มาจะตอบทันที
ล่าสุดบอกว่าเราทำให้เขาต้องเปลี่ยนโทรศัพท์ใหม่ เพราะติดต่อยาก พอเปลี่ยนใหม่ก็ยังเป็นเหมือนเดิม

บอกว่างานเข้า 10.00 น. ถ้าจะมาสาย (บางวันมา 10.30 น. บางวันมาเที่ยง แต่ตอนนี้ปรับปรุงนิดหน่อย)
ก็บอกว่าถ้าจะมาสายให้จัดการกินข้าวให้เรียบร้อย ไม่ใช่มาถึง 10.00 น. มานั่งจัดจานข้าวกินข้าว
สุดท้ายแค่บอกว่าให้ทำธุระทุกอย่างแล้วพร้อมทำงานเมื่อมาถึงที่ทำงาน กลายเป็นต้องซื้อรถใหม่เพราะเราบอกว่ามาสาย
 
หลายคนอาจจะสงสัยว่าทำไมไม่เตือน เตือนจนไม่รู้จะเตือนอย่างไรแล้ว ใบเตือนก็ออกแล้ว
แต่ก็ไม่รู้ว่าพฤติกรรมที่ทำอยู่อยากจะปั่นประสาทให้เราจ้างออก เพื่อที่จะเอาเงินก้อนหรือไม่
ตอนนี้บอกเลยว่ากลายเป็นเราที่ต้องมานั่งรองรับกับพฤติกรรมที่ไม่เคยคิดจะเปลี่ยนแปลง

ขอบคุณสำหรับพื้นที่ระบาย และกำลังใจนะคะ



แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่