ตามหัวข้อเลยค่ะ
แต่ขออนุญาตเล่าเรื่อง แล้วก็อาการคร่าวๆนะคะ
หนูอายุ 14 เป็นกรดไหลย้อนมาตั้งแต่อายุ 11-12 ปี ถ้าถามว่าทำไมอายุน้อยแบบนี้ถึงได้เป็นโรคนี้จนได้ ก็เป็นความผิดของหนูเอง ที่ตั้งแต่เมื่อตอนเด็กๆจะเป็นคนไม่ชอบกินข้าว ข้าวเที่ยงไม่ค่อยกิน บางวันก็ไม่กินเลย ตอนเย็นจะกินน้อยมากๆ กินอาหารไม่ตรงเวลาและไม่มีประโยชน์จนกลายมาเป็นกรดไหลย้อน ไปตรวจกับหมอ หมอบอกว่าเป็นค่ะเลยให้ยาลดกรดและพวกยาใช้รักษา หนูก็เป็นคนกินยายาก แต่ก็กินมาสม่ำเสมอ แต่แต่ที่แย่คือหนูยังปรับพฤติกรรมไม่ค่อยได้ค่ะ หลังจากนั้นอาการเลยแย่ลง
มีอยู่วันหนึ่งที่หนูกินเค้ก แล้วเหมือนว่าเค้กมันติดคอค่ะ ความรู้สึกตอนนั้นคืออ แย่แล้วว อยู่คนเดียวด้วย แต่สุดท้ายเค้กค่อยๆลงไปเองค่ะ55 ซึ่งงงหนูไม่ได้เป็นแค่รอบเดียวค่ะ หนูเคยกินมาม่า แล้วมันเผลอลงคอไปเอง จนหนูตกใจ มีอาการตื่นตระหนกมากๆ พยายามเอาออกเพราะคิดว่ามันคงเข้าไปในปอดแล้ว หลังจากเหตุการณ์พวกนี้ทำให้หนูกินน้อยลงไปกว่าเดิมอีกค่ะ เพราะว่าหนูกลัว บวกกับเห็นคลิปบ่อยๆมากกกเรื่องของการกิน การกลืนผิด เลยทำให้หนูมีอาการค่อนข้างแพนิคตอนกินอาหาร พออายุได้13หนูกินน้อยลงมากๆ แต่ก็ยังพอกินก๋วยเตี๋ยวหรืออะไรที่ทานได้ง่ายๆค่ะ แต่หนูไม่สามารถกินข้าวได้แม้แต่เม็ดเดียวเลย อาหารเผ็ดหนูก็ไม่กินค่ะ น้ำอัดลมไม่แตะ แต่เหมือนว่ายิ่งนับวันยิ่งกินน้อยลง เพราะกลัวว่าจะกลืนแล้วติดคอ+เข้าปอด แต่มันก็ไม่ใช่ตลอด เวลากินเลยมีอาการค่อนข้างหนัก ก็จะหลีกเลี่ยงการกินไปเลย พอหนูใกล้ๆ14 หนูกินอะไรไม่ได้เลยค่ะ ตอนนี้กินเฉพาะของที่เหลวๆ น้ำ นม โยเกิร์ต แม้แต่โจ๊กก็ไม่สามารถกินได้ค่ะ เพราะมันจะกลัวติดคอจริงๆ😭

อาการหนูในปัจจุบันตอนนี้คือ หนูจะช้ำตามตัวง่ายมากๆ ปวดเมื่อยตามตัว มีผื่น กินเสร็จจะหายใจลำบากมากๆ ไม่สามารถกินอะไรได้เลย เวลาขยับตัวหนูจะมีเสียงกระดูกดังตลอดเวลา รู้สึกไม่ปลอดภัย แล้วก็แพนิคหายใจลำบากไปเลยย

หนูอยากรู้ว่าถ้าจะรักษาหนูควรเริ่มจากตรงไหนดีคะ รู้สึกว่าการใช้ชีวิตลำบากมากๆเลย