ครอบครัวหนูมี7คนค่ะ พ่อแม่,น้องชายสองคน,ตายาย ซึ่งปัจจุบันอยู่ห้องเช่าสองห้อง ห้องเล็กตากับยาย ห้องใหญ่ พ่อแม่น้องแล้วก็หนู ห้องใหญ่จะมีสองเตียงอยู่คนละมุมซึ่งหนูนอนกับน้องชายคนกลางที่ิอยู่ม.1 น้องก็เริ่มเป็นหนุ่มแล้ว หนูอยู่ม.3ก็เริ่มรู้สึกอึดอัด ที่ต้องนอนกับน้องแถมห้องเดียวกับพ่อแม่ แต่ก็ไม่เคยเอ่ยปากพูดเรื่องนี้เลยค่ะ เรารู้ว่าเขาคงจะไม่สะดวกทำให้ได้เพราะฐานะที่บ้านขัดสน มีวันนึงหนูตื่นมาแล้วโดนแม่ด่าเรื่องที่ว่าหนูนอนแหกขา แต่หนูไม่รู้ตัวนะคะเพราะหลับไม่ได้ห่มผ้า แม่บ่นยาวเลยค่ะ แต่หนูไม่รู้ตัวอะค่ะมันหลับไปแล้ว แม่บอกพ่อก็อยู่ น้องชายอีกสองคนทำไมทำตัวแบบนี้ แต่หนูไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะคะ ทุกวันนี้ก็ห่มผ้าตลอดถึงแม้จะร้อน อยากมีห้องส่วนตัวเพราะบางทีกลับมาจากโรงเรียนอาบน้ำกินข้าว ทำการบ้านไม่ทันเพราะที่บ้านปิดไฟไวค่ะ เราก็ไม่อยากรบกวน เราก็สงสารน้องอะค่ะน้องคงอึดอัดเหมือนกัน เราเข้าใจดีแม่มีเราตอนไม่พร้อมค่ะแต่แม่กลับเอาคำพวกนี้มาทำร้ายเรา โดยใช้ว่าแม่อุตส่าห์ไม่เอาออก ควรทดแทนบุญคุณนะอะไรแบบนี้ ทำให้เราต้องยอมตลอดเลยค่ะเจอคำนี้ไป ช่วงนี้ที่บ้านค่อนข้างลำบากเลยค่ะ เราเลยคิดว่าไม่เรียกร้องอะไรคงดีกว่า พยายามตั้งใจเรียน รีบโตไวๆแล้วก็ออกจากตรงนี้ รอมีเงินเดือนคงจะส่งให้เขาเท่าที่ไหว^_^ ถือว่ามา
ระบายตามภาษาเด็ก ขอบคุณที่อ่านนะคะ
ห้องส่วนตัวจำเป็นมั้ยคะ?
ระบายตามภาษาเด็ก ขอบคุณที่อ่านนะคะ