ทำให้ถึงสภาวะเป็นกลางในธรรม ในแต่ละกองขันธ์5
รู้ขันธ์5อะไรแล้วหาย รู้แล้วหาย แล้วกลับมาตั้งมั่นที่จิต อันเป็นสภาวะมีวิหารธรรม สติ  สมาธิ ปัญญาระดับสัมโพชฌงค์ ปรากฏตรงนี้ เป็นสภาวะจิตตั้งมั่นตัวจริง
จิตตั้งมั่นตัวจริง เป็นตัวรู้ตัวจริงในขณะจิตต่อไป ที่ขณะนั้นจะมีทั้ง สติ สมาธิ ปัญญา สัมปยุต
ที่สามารถจะเอาสภาวะรู้อย่างนี้ ไปรู่อารมณ์อะไรทางขันธ์5 ที่ไหลเข้ามาทางคลองจักษุ(ตาปัญญา)ต่อไป 
   ตรงนี้จึงเป็นจุดพักจริงๆในภาวนา จะเดินต่อไปด้วยสมถะ หรือวิปัสนา ก็เดินต่อไปได้อย่างมั่นคง ไม่ถูกสอยด้วยหมอคางดำ