หนูอยากรู้ว่าการที่หนูเกิดเป็นลูกคนโตหนูต้องเข้มแข็งและทนได้ทุกอย่างมั้ยคะ มันเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆเลยค่ะ พ่อกับแม่ปล่อยให้อยู่กับยายไม่ได้สนใจใยดีอะไรเลย แม่ก็มาบอกว่าจะมีน้องแล้วนะจะได้เป็นพี่คนโตแล้วรักน้องให้มากๆ พอคลอดแล้วแม่ก็จะเอาน้องมาไว้กับยายเหมือนเดิม แต่เอาไว้ไม่นานแม่ก็กลับมาเอาน้องไปเพราะบอกว่าอยากให้อยู่กับพ่อแม่มากกว่าเดี๋ยวโตมาละเป็นเด็กขาดความอบอุ่นแต่ก็ไม่เอาหนูไปเหมือนเดิม นานๆกลับมาบ้านที เขาก็สนใจแต่น้องไม่ได้ใส่ใจอะไรหนูเลย เขาบอกกับหนูตลอดว่ามีอะไรก็ต้องให้น้องเสียสละเพื่อน้องทุกอย่าง แม้กระทั่งตายแทนน้องก็ต้องทำ เวลาหนูป่วยก็ไม่ได้สนใจอะไร หนูปวดท้องมาเป็นอาทิตย์บอกว่าสำออยแน่นี้ไม่ตายหรอกแล้วก็เอายาพาราให้มากิน(แต่มันก็ไม่ได้หายหรอกทนปวดแบบนั้นอยู่เกือบเดือน) บอกให้พาไปหาหมอก็บอกว่าไปทำไมเปลืองเงินกินยาเข้าไปเดี๋ยวก็หาย แต่พอน้องป่วย(เป็นไข้ธรรมดา)แม่รู้แม่ก็พาไปหาหมอเลยตอนนั้น พาไปโรงพยาบาลเอกชนอย่างดีแต่หนูขอแค่พาไปโรงพยาบาลใกล้บ้านยังไม่พาไปเลย พอถามก็ให้เหตุผลว่าน้องยังเด็กอยู่เป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง(น้อง10ขวบ) เขาพูดแบบนี้ก็เหมือนไม่ได้สนใจชีวิตหนูแล้ว ตัดสินใจไปโรงพยาบาลคนเดียว หนูเป็นโรคซีสต์ในรังไข่อาจก่อให้เกิดมะเร็งได้ พอเอามาให้ดูเขาบอกว่าก็ยังไม่ได้เป็นหนิจะเอามาให้ดูทำไม ถึงเป็นก็ไม่มีเงินให้รักษาหรอก