ตามหัวข้อเลยค่ะ คือวีนจนเราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว ปกติตอนเราอยู่ม.ปลาย เราเถียงนะคะ ป้าเราก็เป็นแบบนี้ตอนม.ปลาย แล้วตอนนั้นแม่เองก็ไม่ชอบพฤติกรรมของป้ามากๆ เพราะป้าชอบวีนชอบด่าว่าเรื่องหน้าตาหุ่น เรื่องเกรด แล้วก็ชอบเปรียบเทียบชอบควบคุมไปหมด เราเคยพิมพ์แชทกับเพื่อนแล้วเขายืนอยู่ข้างหลัง เราพิมพ์ว่า อิ🌸 กับเพื่อน เขาแอบมองแล้วตบกับคว้าทรศเราไปแรงมาก ประมาณนั้นเลยค่ะ ส่วนตัวแล้วเราเลิกรักป้าไปตั้งแต่ตอนนั้นแล้วล่ะค่ะ ตอนนี้แค่อยู่ร่วมบ้าน เราไม่แคร์ไม่รู้สึกอะไรแล้วถ้าเขาจะเป็นอะไรขึ้นมา เราก็เคยไปหาจิตแพทย์แล้วค่ะ คือเราไม่รักไม่แคร์ไม่เกลียดเขาแล้วเหมือนปล่อยวางไปแล้วอ่ะค่ะ แม่เราก็รู้เรื่องนี้ว่าเราไม่มีความรู้สึกต่อป้าแล้วจริงๆ

ตอนนี้แม่เราเองก็เริ่มจะเป็นแบบนั้นแล้ว เกริ่นก่อนว่าเราเป็นลูกคนโตมีน้องสองคน แล้วพ่อกับแม่ แสดงออกชัดเจนมากว่าคนโปรดคือน้องคนเล็ก ไม่ค่อยดุด่า พูดจาแย่ๆใส่ไม่ว่าค่ะ โอ๋ด้วย คือตอนเรากับน้องคนกลางเท่าน้อง พ่อกับแม่ คนละอย่างเลยค่ะ โดยเฉพาะพ่อ ตะโกนด่า เรื่องเรียนก็เคร่งต่างๆ นานา น้องคนกลางเราเฟตๆจากพ่อแม่ออกมานานแล้วค่ะ เพราะการแสดงออกนี้ แต่เราพึ่งเริ่มมารู้สึกตอนนี้เพราะปกติเรียนไกลค่ะ

เขาเริ่มวีนค่ะ วีนตลอด วีนแค่เราด้วย เราเคยทดลองพูดกับพ่อแม่ ฟีลๆที่น้องคนเล็กพูด วีนเละค่ะ มันชัดมาก แบบมากๆ
เรื่องง่ายๆเช่น คือเราไปกินข้าว แล้วเราเดินไปนั่งในร้านพร้อมน้องเพราะนึกว่าเขาจะมารับเมนูที่โต๊ะ แล้วอยู่ดีๆ ข้าวมาก็มาเสิร์ฟเราก็แบบ อ่าวสั่งแล้วหรอ เพราะเข้าใจว่ายังมีเราที่ยังไม่สั่งคนเดียว (เราเขินคนค่ะเวลามีคนอื่นไปด้วยชอบขอให้เขาสั่งข้าวให้5555555) แม่เราก็แบบ แล้วจะยังไง จะกินอะไรแบบขึ้นเสียงอ่ะค่ะ เรางงมาก คือสถานการณ์มันร้อนขึ้นแบบเร็วเกินเรางงๆ เราก็แบบเออไม่เป็นไรๆ ยังไม่กินก็ได้เพราะมันเช้าอยู่แล้วปกติเราไม่กินข้าวเช้า เขาก็แบบ แล้วจะเอาอะไรล่ะจะได้บอกเขา(แบบขึ้นเสียง และวีนแบบ300%) เราก็ช็อคละก็บอกว่าใจเย็นๆอย่าวีนแม่ใจเย็นๆ ประมาณ 2รอบ จนของเรามาเราก็แบบบอกหน้าเราที่เป็นคนสั่งว่า อ๋อสั่งเผื่อแล้วหรอขอบคุณค่า สรุปคือการเข้าใจผิดว่าเรายังไม่ได้สั่ง แล้วเราก็บอกแม่ว่าหนูกินได้ๆ พอได้แล้ว กินเถอะๆ (เสียงแบบปกติมากๆ) เขาก็พูดว่า อย่าให้แม่ได้พูดนะเดี๋ยวหนูจะเสียใจ ในหัวนี่คือ ห้ะ???? พูดหยัง พูดไร๊ อะไร๊ เราเลยไม่ตอบละรำคาญค่าเอาตรงๆ คือแพตเทิร์นเดิมกับป้าแรกๆก่อนที่จะเลิกรักเลยค่ะเราเริ่มรู้สึกรำคาญ อยากหนี อยากเถียงแต่ขี้เกียจแล้ว เขาก็นั่งหน้าตึงอยู่อย่างนั้น
แล้วร้านอ่ะมันมีทีวีค่ะแล้วข่าวรถชน แล้วผู้เสียหายร้องไห้แล้วนั่งข่าวก็ไปถ่ายเขาแบบใกล้มาก เราแล้วขำแห้งแบบเฮอะๆๆ กะลังจะพูดกะน้องคนเล็กว่าเขาร้องขนาดนั้นยังจะไปถ่าย แล้วแม่เราก็พูดแซะขึ้นมาก่อน ว่า ‘คนตายยังจะขำอีกหรอ’ทุกคนนนนนน เราปรี๊ดอ่ะแบบ จะพอได้ยัง กรี๊ดดดดด คือเขาเป็นคนที่ไม่ชอบนิสัยขี้แซะของป้าเองอ่ะ แล้วตอนนี้ตัวเองกลายเป็นแบบนั้นไปแล้ว แต่เรากฌไม่ได้พูดอะไรนะ หลังจากนั้นแม่ก็ลุกออกไปรอในรถกับน้าเลยจ้า เหลือเรากับน้องคนเล็ก คือตอนแรกเราก็แบบเอ๊ะหรือเราผิด แต่เราก็แบบถามน้องตรงๆ ว่าเมื่อกี้คือเขาวีนใช่มั้ย เจ้พูดไม่ดีรึเปล่า น้องแบบใช่เขาวีนมากจริงๆ แล้วก็ยืนยันว่าเราไม่ได้ขึ้นเสียง ละบอกว่าน้องเองก็โดน เรางงมาก ทำไงดีคะไม่ใช่ครั้งแรกที่วีนแบบงงมากถ้าจะให้พูดกับเพื่อนถ้าเพื่อนทำคือ เป็นเฮียอะไร๊ ความอดทนเราก็จำกัด(ปกติเราเคลียร์ตลอดค่ะถ้าทะเลาะ) เรากลัวว่าสุดท้ายเขาจะกลายเป็นแบบป้า แล้วเราก็จะเลิกรักเลิกแคร์เขาเหมือนกัน (ผู้ใหญ่หลายๆท่าน อาจจะคิดว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะเลิกรักคนในครอบครัว แต่เราทำมาแล้วค่ะ เราเลยกลัวว่ามันจะซ้ำรอย)