สวัสดีพี่ๆชาวพันทิพทุกคนด้วยนะครับ
คือวันก่อนผมทะเลาะกับแม่ด้วยเหตุผลที่ค่อนข้าง
ไม่เป็นเหตุเป็นผลเท่าไหร่ถึงขนาดผมยังสงสัยมาถึงตอนนี้เลยครับว่า " กุทะเลาะกับแม่เพราะเรื่องแค่นี้อ่ะนะ? "

เข้าเรื่องเลยล่ะกันครับเรื่องมันเกิดขึ้นตอนบ่ายๆของเมื่อวานครับผมรับของที่ผมได้สั่งมาหลายวันก่อนครับแล้วแม่ก็บอกผมว่า " ของตั้งแพงซื้อมาทำไมคอยดูคราวหลังกุจะไม่ให้เงินไปใช้ฃ่ะปล่อยให้หาเอง " ตอนอ่านก็ไม่รุ้สึกอะไรหรอกใช่มั้ยครับแต่พอได้ฟังจากเสียงแม่จริงๆแล้วมันก็ฟังดูรุนแรงและใช่ครับของชิ้นนั้นผมเก็บเงินซื้อในราคา 200 กว่าบาทผมไม่ได้ไปขอตังค์ท่านของชิ้นนี้มันอาจจะแพงสำหรับแม่แต่สำหรับผมมันก็เหมือนรางวัลของตัวเองแหละครับ

ของชิ้นนั้นเป็นนาฬิกาของยี่ห้อนึงครับสั่งมาใช้เพราะโรวเรียนผมจะเก็บโทรศัพท์แล้วนาฬากาตัวใหญ่ในห้องผมมันตายแถมแผงของนาฬิกามั้งครับมันพังไม่รู้ผมเรียกถูกรึเปล่าไอที่มันอยูาข้างหลังของนาฬิกาอะครับ

ผมก็ไม่ได้คิดอะไรครับเปิดกล่องถ่ายคลิปเป็นหลักฐานตามปกติตกเย็นเป็นช่วงที่ผมพึ่งกลับมาจากออกกำลังกายข้างนอกกลับมาผมปวดท้องมากเลยรีบสิ่งเข้าห้องน้ำแต่พอใกล้ถึงห้องน้ำแม่ใช้ให้ผมไปหยิบเบียร์กับน้ำแข็งในตู้เย็นมห้หน่อนเพราะตอนนั้นเพื่อนแม่เขามาฉลองที่บ้านผมเหมือนจะเป็นวันเกิดเพื่อนเขามั้งครับแค่ตอนนั้นผมปวดท้องแบบมันจะออกแล้วอ่ะ5555

ผมเลยบอกแม่เข้าห้องน้ำก่อนผมปวดท้อง
ผมก็ทำธุรส่วนตัวเสร็จผมว่าผมไม่ได้เข้านานนะครับสำหรับผมผมก็ออกมาตากห้องน้ำเปิดตู้เย็นแต่ไม่มีเบียร์กับน้ำแข็งหันไปทางวงเหล้าก็เห็นว่าอยู่ตรงนั้นซะล่ะผมก็ขึ้นห้องไปอายร้ำเพราะตัวผมเหม็นมาก
พออายเสร็จทำอะไรเสร็จก็ลงไปกินข้าวข้างล่างตอนนั้คือเพื่อนแม่แกกลับหมดแล้วนะครับ 

อยู่ไปมาก็ขึ้นหัวข้อก่อนเลยว่าทำไมตอนนั้นไม่หยิบของให้แม่ก่อนผมก็อธิบายแบบแอบขำไปด้วย แต่เหมือนแม่ไม่เล่นด้วยเลยแม่ก็เริ่มโยงเข้าเรื่องนาฬิกาผมล่ะบอกว่าของตั้งแพงแต่ก่อนที่แม่จะลงลึกมากว่านั้นผมก็บอกให้แม่หยุดล่ะฟังหน่อยผมก็อธิบายว่าซื้อมาทำไมแม่ก็ขึ้นเสียงเลยครับล่ะบอกให้ผมหยุดพูดหยุดเถียงผมก็แอบงงหน่อยๆนะครับผมก็ไม่ได้อะไรล่ะนั่งกินข้าวต่อไปกินเสร็จคือผมเดินไปหยิบน้ำในตู้เย็นล่ะตู้เย็นกับโต๊ะกินข้าวเนี้ยทันอยู่ห่างกันแบบคิดตามนะครับตู้เย็นอยู่ห่างจากห้องครัวค่อนข้างมากอ่ะครับพอผมกลับมาแม่ก็มายืนอยู่ตรงโต๊ะกินข้าวพอดีล่ะบอกทำไมไม่เก็บจานผมก็บอกไปหยิบน้ำมาครับ
แต่แม่แกเหมือนจะหาเรื่องทะเลาะให้ได้อ่ะครับ

ผมก็แบบแม่ใจเย็นก่อนคือผมไปหยิบน้ำมาเดี๋ยวพอหยิบเสร็จเดี๋ยวจะเอาจานไปล้างเองแม่ก็แบบไม่ต้องพูดกุรู้สันดานล่ะก็เริ่มเปรียบเทียบผมก็ลูกคนอื่นว่าลูกคนอื่นนั้นใช้ง่ายไม่เหมือนผมคำก็เถียงสองคำก็เถียง ผมก็แอบหงุดหงิดในใจล่ะครับผมก็แอบแย้งไปนิดนึงนะครับแต่เหมือนเสียงผมจะดังไปนิดนึงแม่เลยคิดว่าผมขึ้นเสียงเอาง่ายๆก็เหมือนขึ้นเสียงแหละครับเพราะผมอยากให้แม่หยุดพูดเพราะทุกครั้งที่ทะเลาะกันแม่จะเอาบุคคลที่สามเข้ามาเกี่ยวเสมอ

จนผมเอาจานไปล้างกลับมาแม่ก็ยังอยู่แค่คราวนี้ไปนั่งที่เก้าอี้ผมก็ไปหยิบสายชาร์จผมล่ะก็จะขึ้นห้องแหละครับแต่แม่ก็เหมือนไม่ปล่อยอะครับพูดเหมือนเดิมเข้าประเด็นเดิมเรื่องลูกคนอื่น นาฬิกาเอยจนมันเริ่มเลยเถิดถึงขนาดแม่โทษตัวเองอ่ะครับผมแบบห๊ะ
ล่ะแม่ก็เริ่มออกทะเลไปไกลเรื่อยไปถ้ากุไม่ดีก็ไปหาคนอื่นที่คิดว่าดีเถอะกุคงผิดเองแหละที่อุ้มท้องมา 9 เดือน 

จากเรื่องที่กล่าวมาข้างต้นมันดูไม่เหมือนจะเกี่ยวอะไรกับละครคุณธรรมใช่มั้ยครับมันเหทือนผมอาจจะคิดไปเองว่ามันเกี่ยวกับละครคุณธรรรมเพราะแม่ชอบส่งคริปเกี่ยวกับความกตัญญู บาปกรรมถ้าไม่ดูแลครอบครัวตอนแก่ ส่งมาแบบนี้ผมก็แอบๆหงุดหงิดนิดนึงอ่ะครับแต่ก็ช่วยไม่ได้เป็นสิทธิ์ของแม่ที่จะเลือกดู

เรื่องทั้งหมดนี้ผมไม่ได้จะใส่ร้ายแม่หรือใส่ร้ายละครคุณธรรมแต่อย่างใดนะครับ ผมแค่อยากได้วิธีกลับมาอยู่กับปัจจุบันยังไงก็ได้ให้ผมสามารถคินดีกับแม่ได้เพราะตอนนี้ผมกับแม่แทบจะมองหน้ากันไม่ได้ล่ครับ

ขอบคุณที่เสียเวลาเข้ามาอ่านกับให้คำแนะนำครับ 🙇