คือทุกวันนี้ พ่อกับแม่ก็ยังอยู่ด้วยกัน แต่พ่อก็ยังติดยาอยู่ส่วนแม่แม่ก็ต้องอดทนกับพ่อเพราะพ่อทำอะทำอะไรไม่เป็น สั่งเป็นอย่างเดียวบังคับให้แม่ทำสั่งเป็นอย่างเดียวบังคับให้แม่ทำอย่างโน้นอย่างนี้ สุดท้ายแม่ก็ทำ สุดท้ายแม่ก็ทำอยู่ดีแต่พ่อบังคับให้ทำตามพ่อ แม่พยายามจะเลิกแล้วแต่พ่อไม่ยอมส่วนแม่ก็เลิกไม่ได้ส่วนนึงเพราะไม่มีงาน คือตอนนี้หาวิธีแก้กับพ่อไม่ได้เลยพ่อเป็นคนที่ดีกับเรามาก แต่ถ้าบ้าก็บ้าเลยส่วนใหญ่จะโกรธแม่มากกว่าด้วยเรื่องเก่าๆ แต่พ่อหนักขึ้นทุกวันพ่อโทษอย่างโน้นโทษอย่างนี้โทษทุกอย่างยกเว้นตัวเองเวลามีงานเข้ามาพ่อรับปากว่าจะทำ แต่พ่อหนักขึ้นทุกวันพ่อโทษอย่างโน้นโทษอย่างนี้โทษทุกอย่างยกเว้นตัวเองเวลามีงานเข้ามาพ่อรับปากว่าจะทำแต่กว่าจะทำสามสี่ทุ่มสุดท้ายแม่ก็ต้องทำสุดท้ายแม่ก็ต้องทำเองไปลำบากปู่ แล้วพ่อก็มาด่าแม่ว่าต้องลำบากแล้วพ่อก็มาด่าแม่ว่าต้องลำบากกูทั้งทั้งที่พ่อเป็นคนรับปาก เรื่องมันจะหนักเพราะว่าพ่อเป็นคนที่พูดอะไรไม่รู้เรื่องเลยตัวเองพูดแต่คิดว่าคนอื่นพูดตอนนี้เราหมดปัญญาทางแก้แล้วเพราะว่าทำเรื่องมันจะหนักเพราะว่าพ่อเป็นคนที่พูดอะไรไม่รู้เรื่องเลยตัวเองพูดแต่คิดว่าคนอื่นพูดตอนนี้เราหมดปัญญาทางแก้แล้วเพราะว่าทำอะไรพ่อไม่ได้เลยแม่ก็ทำอะไรไม่ได้ไม่มีใครทำอะไรพ่อได้เลย พูดก็ทะเลาะญาติฝั่งพ่อก็ไม่มีญาติฝั่งเราก็ไม่ได้ช่วยคือพ่อยังใช้ชีวิตแบบเดิมๆกินของแพงทั้งๆที่ตัวเองไม่มีตังค์ อย่าหวังเลยไปพบจิตแพทย์พ่อบอกว่าพ่อไม่ได้บ้าไม่ไปแล้วก็ไม่ยอมด้วยเราหมดหนทางแล้วเพราะไม่มีใครพูดกับพ่อได้บังคับพ่อก็ไม่ได้ จริงๆมันหนักกว่ามาก ธุรกิจแทบจะไปไม่รอดแต่พ่อก็ยังเหมือนเดิม คือเราต้องการวิธีแก้เพราะตอนนี้คิดไม่ออกแล้วจิตแพทย์ก็พบไม่ได้พ่อไม่ยอมไปบังคับก็ไม่ได้อีกแล้วมันจะมีหนทางไหนอีกคนที่มีปัญหาคือพ่อคนเดียวถ้าแก้พอได้ทุกอย่างก็โอเคมากตอนนี้หนี้เราก็เยอะ เราทำไม่ได้หรอถ้าโทรหาศูนย์บำบัดจิตมารับตัวพ่อไปหรือต้องสมัครสมัครใจเท่านั้น