ในบริบทที่ว่า
สังขารทั้งหลายไม่เที่ยง สังขารทั้งหลายเป็นทุกข์  สัพเพ ธัมมา อนัตตา. มันต้องแปลแบบเข้าใจกันง่ายๆว่า...
ธรมมทั้งหลายเหล่านั้นเป็นอนัตตา
ก็คือสิ่งที่ไม่เทียง ที่เป็นทุกข์นั่นแหละ

มันแปลกันง่ายๆอย่างนี้ แต่เพราะอะไรกันไม่รู้
แปลกันว่า ธรรมทั้งปวงคือนิพพานรวมอยผู่ในนั้นด้วย เฮาละงึดขนาด

มันเป๋นจะอิ้ๆเน้อ
จะอู้หื้อ.....