พ่อกับแม่ของผมมีผมตอนยังไม่มีกำลังทรัพย์มากนัก จึงทำให้พ่อกับแม่ต้องทำงานเช้าตรู่ถึงกลางคืน โดยให้ผมอยู่กับปู่และย่า ( อยู่บ้านปู่และย่าเพราะพ่อแม่ไม่มีบ้าน )
ผ่านไปสองปีพ่อแม่มีน้อง น้องชายของผมตั้งแต่จำความได้ตอนอนุบาลก็จำได้ว่าแม่คอยดูแลน้องตลอด (น้องเรียนห่างจากผม 3 ปี) เนื่องจากแม่ลาออกจากที่เก่าเพราะต้องไปทำงานตจว. (ตอนแรกทำที่เดียวกับพ่อ) เลยมาทำงานที่ อบต. แถวสายสี่ พอผมจบอนุบาลน้องชายก็ย้ายไปเรียนอนุบาล 1 ที่ โรงเรียนสีฟ้าชมพู ( ย้ายจากรร.อนุบาลที่ผมเรียน ) โดยแม่รับส่งในขณะที่ผมนั่งรถตู้ตั้งแต่เด็กเพื่อไปโรงเรียน พอโตมาเวลาทะเลาะกันแม่ก็ปลอบน้องตลอด มีเพียงแค่แรงกดดันจากปู่กับย่าที่อยากให้สอบนู่นสอบนี่ เสาร์อาทิตย์แม่ว่างก็ไม่เคยอยู่กับผมเลยเวลาเดียวที่อยู่ด้วยกันคือไปส่งเรียนพิเศษ วันอาทิตย์ที่พ่ออยู่บ้านพ่อก็เล่นเกมทำงานที่บ้านต่อ ฯลฯ
พ่อกับแม่ทะเลาะกันบ่อยมากเวลาทะเลาะกันผมร้องให้ทุกครั้งแต่ผมคือ เหมือนเดิม แม่จะปล่อยพลังลบใส่ผมเวลาเครียดหรือเหนื่อย พ่อจะหงุดหงิดใส่ ผมกลัวความผิดพลาดพ่อเก่งคณิตแต่ผมไม่ชอบพ่อก็ให้เรียนจบชอบ 
พ่อกับแม่ไม่เคยมีเวลาให้เลยสิ่งเดียวที่ให้ผมคือ พลังลบ