คือเราอยากหาที่ระบายมาก เรื่องความรัก เราคบกับแฟนได้1ปีกับอีกสองเดือน เรื่องมีอยู่ว่าเราอะโกรธที่เขาไม่ยอมบอกว่าไปไหนไปเที่ยวกับใครกว่าจะบอกก็ตอนที่โทรคุยกัน แล้วคือตอนนั้นสามทุ่มแล้วเราเป็นห่วงไงเป็นฝ่ายรอด้วย ด้วยความที่เป็นผู้หญิงมันก็เป็นห่วงเราก็บ่นแต่ไม่ได้พูดคำหยาบกับเขาเลยนะ บางทีตอนที่เราถามดีๆ เขาก็พูดตอบบ้างไม่ตอบบ้างทำเหมือนเมินเฉย บางทีเราก็เผลอตะโกนบางทีถ้าทนไม่ไหว แต่ลองคิดดูถ้าผู้หญิงคนอื่นจะขนาดไหนคงไม่ทิ้งก่อนหรอ เราก็ไม่รู้ว่าเราผิดไหมแต่เราบ่นก็เพราะรักเขาอะแหละ อยู่ๆ เขาก็บอกอยากไปทั้งๆ ที่เขาเคยบอกว่าจะอยู่ด้วยกันไปนานๆ เรารู้แหละมันคงไมจริง เขาบอกว่าเขาคงไม่ดีพอ เรางงเพราะเราไม่ได้บอกว่าเขาไม่ดีพอเลย สำหรับเราเขาคือคนที่ดีที่สุดที่คบมาเรามีความสุขได้เพราะเขา เรามองว่าเขาสำคัญที่สุดแล้ว เราเลยรู้สึกผิดจนไม่กล้าบ่นหรือตะโกนเลย เราทำได้แค่อดทน เพราะเรารักคนอื่นจะคิดยังไงไม่รู้ เจ็บแค่ไหนก็อดทน ตอนนั้นเราพูดดีที่สุดใจเย็นที่สุด เพราะอยากรักษาเขาไว้ จนกว่าเขาจะอยากไปเอง แต่เขาก็ยอมใจเย็นบ่งแต่ก็มีเงียบเเต่เรายึดมั่นไว้แล้วว่าจะไม่ปล่อยมือเขา เราก็ไม่รู้ว่าเราเป็นผู้หญิงที่ดีรึป่าว บางทีเรารู้สึกผิดจนร้องไห้ออกมา แต่เรายอมอดทนที่จะรอว่าเขาจะทิ้งเราเมื่อไหร่
ทุกคนคิดว่าเราเป็นผู้หญิงที่ดีไหม