แบบน้อยใจที่แฟนไม่ค่อยมีเวลาให้กันวันนึงได้คุยกันอยู่แค่ตื่นเช้ากับตอนก่อนนอนเค้าคงมีงานอะแหละเรื่องนี้ผมก็ปรับตัวเองได้กว่าจะปรับก็สักพักเพราะตอนเค้มาจีบกับคบกันแรกๆคือมีเวลาตลอดทั้งวันแต่ยิ่งนานไปนี่เริ่มตกค่ำมาแล้วหายไปเลยบ่อยมากกูก็ทั้งคิดถึงด้วยเป็นห่วงด้วย ก็เลยบ่นบ่อยไปหน่อยบางตื่นมาแล้วทีเค้าก็ขอโทษไม่ขอโทษบ้าง อาจจะเป็นแบบนี้กันบ่อยเกินจนเค้าหมดความอดทนอะแล้ววันนึงก็เป็นแบบนี้อีกตื่นเช้ามาเค้าก็บอกเราว่าเบิกกันเถอะ เราควรจบหรือกลับไปง้อกับความผิดของตัวเองดี