สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 1
อีกเรื่องผ่านมา สิบกว่าปี แต่ก็ไม่เคยลืม
สมัยเราเรียนมหาลัย เราชอบทำ เบเกอรี่มากๆค่ะ เวลาจะกลับบ้าน แม่ชอบให้เรานั่งรถประจำทางกลับ เพราะสกิลขับรถเราห่วยมาก ให้ขับแค่หอไป มหาลัยพอ
วันนั้นจำได้ว่า เราทำโดนัทเค้ก ใส่กล่องหอบกลับเกือบ 20กล่อง เพราะกะทำไปฝากที่บ้าน ให้ที่บ้านแบ่ง ใส่บาตร และกะแจกเพื่อนบ้าน
นั่งบนรถสักพัก มีเด็กชายตัวน้อย ขอพ่อกินแอปเปิ้ลที่ซื้อมา พ่อก็บอกรอถึงบ้านก่อนมันยังไม่ได้ล้าง สักพักเด็กก็ขอกินแอปเปิ้ล กับพ่ออีก
เราเลย ชะโงกหน้าไปพูดว่า แอปเปิ้ล ถ้าไม่ได้ล้าง จะขมมากๆเลยนะ แต่รอถึงบ้าน พอล้างปุ๊บแอปเปิ้ล จะหวานอร่อยสุดๆ เลยนะ ระหว่างรอ กินขนมของพี่ก่อนไหมครับ พร้อมหยิบขนม ออกมากล่องนึง ยื่นให้ น้องเขาลังเล มองดูตาเป็นประกาย เลยบอก ไม่ได้ให้ฟรีนะ แลกกับยิ้มหวาน ให้พี่ทีนึง น้องก็ยิ้มแฉ่งงง คว้าหมับไป พ่อบอก ให้ไหว้พี่เขาด้วย นั่งกินเคี้ยวตุ้ยๆ ชำเลืองมองเราไปเคี้ยวไปแก้มป่องๆ จนต้องยื่นให้ เพิ่มอีกกล่อง พอเขากับพ่อ จะลงรถ
น้องก็เดินมา โน้มคอเราดึงลงไป จุ๊บแก้ม แล้วบอก ยิ้มหวาน กับหอมแก้ม อันไหนชื่นใจ กว่ากันครับ เรานี่เขินทำตัวไม่ถูกเลย ครั้งแรก ที่โดนผช.จุ๊บแก้มเลยนะเนี้ยยยย ถึงจะเป็นเด็กก็เถอะ โบกมือบายๆกันจนเมื่อย
สมัยเราเรียนมหาลัย เราชอบทำ เบเกอรี่มากๆค่ะ เวลาจะกลับบ้าน แม่ชอบให้เรานั่งรถประจำทางกลับ เพราะสกิลขับรถเราห่วยมาก ให้ขับแค่หอไป มหาลัยพอ
วันนั้นจำได้ว่า เราทำโดนัทเค้ก ใส่กล่องหอบกลับเกือบ 20กล่อง เพราะกะทำไปฝากที่บ้าน ให้ที่บ้านแบ่ง ใส่บาตร และกะแจกเพื่อนบ้าน
นั่งบนรถสักพัก มีเด็กชายตัวน้อย ขอพ่อกินแอปเปิ้ลที่ซื้อมา พ่อก็บอกรอถึงบ้านก่อนมันยังไม่ได้ล้าง สักพักเด็กก็ขอกินแอปเปิ้ล กับพ่ออีก
เราเลย ชะโงกหน้าไปพูดว่า แอปเปิ้ล ถ้าไม่ได้ล้าง จะขมมากๆเลยนะ แต่รอถึงบ้าน พอล้างปุ๊บแอปเปิ้ล จะหวานอร่อยสุดๆ เลยนะ ระหว่างรอ กินขนมของพี่ก่อนไหมครับ พร้อมหยิบขนม ออกมากล่องนึง ยื่นให้ น้องเขาลังเล มองดูตาเป็นประกาย เลยบอก ไม่ได้ให้ฟรีนะ แลกกับยิ้มหวาน ให้พี่ทีนึง น้องก็ยิ้มแฉ่งงง คว้าหมับไป พ่อบอก ให้ไหว้พี่เขาด้วย นั่งกินเคี้ยวตุ้ยๆ ชำเลืองมองเราไปเคี้ยวไปแก้มป่องๆ จนต้องยื่นให้ เพิ่มอีกกล่อง พอเขากับพ่อ จะลงรถ
น้องก็เดินมา โน้มคอเราดึงลงไป จุ๊บแก้ม แล้วบอก ยิ้มหวาน กับหอมแก้ม อันไหนชื่นใจ กว่ากันครับ เรานี่เขินทำตัวไม่ถูกเลย ครั้งแรก ที่โดนผช.จุ๊บแก้มเลยนะเนี้ยยยย ถึงจะเป็นเด็กก็เถอะ โบกมือบายๆกันจนเมื่อย
ความคิดเห็นที่ 33
เราเคยไปเที่ยวบ่อเกลือ จ.น่าน
เจอแม่ค้าขายข้าวเหนียวดำนึ่งโรยมะพร้าว น้ำตาลนิดหน่อย
ห่อใบตองขายให้นักท่องเที่ยว
เรามองว่า ในชุมชนเกษตรแบบนี้ สามารถทำอะไรขายได้กว่า ข้าวเหนียวคลุกมะพร้าว ข้างเหนียวน่านก็นุ่มหอม อร่อยอยู่แล้ว วัตถุดิบหาได้ในท้องทีา
เราเลยไปจดสูตรขนมคล้ายข้าวเหนียวกลอย แต่เปลี่ยนจากกลอยเป็นกล้วย และเผือก นึ่งเคล้ารวมกัน แล้วโรยมะพร้าว งาดำงาขาว ใส่น้ำตาลเล็กน้อย
จดเบอร์โทรไว้ให้ เผื่อแม่ค้าสงสัยอะไร จะได้ให้คุยกับแม่ที่ทำให้เรากินบ่อยๆ แล้วก็แนะนำให้ทำไข่เค็มเป็นของฝาก เพราะมีแหล่งเกลืออยู่แล้ว
จากนั้นผ่านไป 3-4 เดือน ก็มีสายโทรมา เป็นแม่ค้าคนที่เราจดสูตรขนมให้ โทรมาขอบคุณยกใหญ่ว่า ขนมขายได้ ขายดีมีลูกค้าเยอะเลย จะขอส่งข้าวเหนียวน่านมาให้เรา เพื่อเป็นการขอบคุณที่ช่วยให้อาชีพเค้า
เราก็โอ้โห ใจงี้ฟูฟ่องเลย ดีใจไปกับเค้าด้วย บอกว่า ไม่ต้องส่งอะไรมาหรอกค่ะ แค่ได้ยินว่า ขายได้ มีรายได้ ก็ดีใจด้วยแล้ว ขอให้ขายดีๆ ถ้ามีโอดาสจะแวะไปชิมด้วยตัวเอง
จนป่านนี้ เราก็ยังไม่ได้กลับไปอีกค่ะ หวังว่า แม่ค้าจะยังขายอยู่และมีขนมอื่นเพิ่มด้วย
เจอแม่ค้าขายข้าวเหนียวดำนึ่งโรยมะพร้าว น้ำตาลนิดหน่อย
ห่อใบตองขายให้นักท่องเที่ยว
เรามองว่า ในชุมชนเกษตรแบบนี้ สามารถทำอะไรขายได้กว่า ข้าวเหนียวคลุกมะพร้าว ข้างเหนียวน่านก็นุ่มหอม อร่อยอยู่แล้ว วัตถุดิบหาได้ในท้องทีา
เราเลยไปจดสูตรขนมคล้ายข้าวเหนียวกลอย แต่เปลี่ยนจากกลอยเป็นกล้วย และเผือก นึ่งเคล้ารวมกัน แล้วโรยมะพร้าว งาดำงาขาว ใส่น้ำตาลเล็กน้อย
จดเบอร์โทรไว้ให้ เผื่อแม่ค้าสงสัยอะไร จะได้ให้คุยกับแม่ที่ทำให้เรากินบ่อยๆ แล้วก็แนะนำให้ทำไข่เค็มเป็นของฝาก เพราะมีแหล่งเกลืออยู่แล้ว
จากนั้นผ่านไป 3-4 เดือน ก็มีสายโทรมา เป็นแม่ค้าคนที่เราจดสูตรขนมให้ โทรมาขอบคุณยกใหญ่ว่า ขนมขายได้ ขายดีมีลูกค้าเยอะเลย จะขอส่งข้าวเหนียวน่านมาให้เรา เพื่อเป็นการขอบคุณที่ช่วยให้อาชีพเค้า
เราก็โอ้โห ใจงี้ฟูฟ่องเลย ดีใจไปกับเค้าด้วย บอกว่า ไม่ต้องส่งอะไรมาหรอกค่ะ แค่ได้ยินว่า ขายได้ มีรายได้ ก็ดีใจด้วยแล้ว ขอให้ขายดีๆ ถ้ามีโอดาสจะแวะไปชิมด้วยตัวเอง
จนป่านนี้ เราก็ยังไม่ได้กลับไปอีกค่ะ หวังว่า แม่ค้าจะยังขายอยู่และมีขนมอื่นเพิ่มด้วย
ความคิดเห็นที่ 4
เคยมีครั้งนึง เห็นผู้ชายอายุ ประมาณ 80 กว่าๆ แกนั่งพัก ตรงขอบปูนที่ทาง กทม. ก่อไว้สำหรับล้อมต้นไม้
เหงื่อโทรมกาย
เราเดินผ่านจะไปทานมื้อเที่ยง เราเห็นเข้าใจว่า แกคงมาโรงพยาบาลมาตรวจสุขภาพตามสิทธิ์
เพราะเจอเครสแบบนี้บ่อยๆ ( แถวนั้นมี รพ. รัฐ ) ด้วยช่วงเวลานั้นคือหน้าร้อน อากาศร้อนมากๆ และเรามักจะพกร่มเสมอ
พอเห็นแบบนี้ และจังหวะนั้นเราเดินผ่าน 7-11 เลยแวะซื้อขวดน้ำดื่ม ยาดม แล้วให้ร่มแกไปด้วย
ซึ่งตอนแรก แกไม่ยอมรับ เราก็ยัดเยียด จนแกรับไป พร้อมขอบคุณ เราก็ไม่ได้ซักถามอะไรแกเลย
ส่วนแกมีถามว่า หนูทำงานอะไร ที่ไหน ก็บอกไป ( บริษัท ที่ทำงาน ค่อนข้างเป็นที่รู้จัก ของคนระแวกนั้น)
พอผ่านไป 3-4 วัน คราวนี้ แกมาหาที่บริษัท และมาดักรอหน้าป้อมยาม
แกมาพร้อมลูกชาย เอาผลไม้ ขนมมาฝากเต็มเลย ซึ่งแกอดทนมากเพราะไม่ได้บอกชื่อไว้
แกบอก รปภ ว่า คนถือร่มนี้ รูปร่างนี้ ผมแบบนี้ รปภ. เลยให้รอ แกพร้อมลูกชาย รอจนเราออกมาเลย
พอได้คุยกัน ก็เลยรู้ว่า จริงๆ แกมายืนรอให้ลูกชายมารับ เพราะ ที่ รพ. ไม่มีที่จอด
และแกเป็นเถ้าแก่ขายของชำ ที่ตลาดใหญ่ ใกล้ๆ รพ.
และยังบอกอีกว่า ถ้าไม่เจอคงจะมาอีกในวันถัดไปที่หมอนัด อยากมาขอบคุณ ก็ซึ้งน้ำใจกันทั้ง 2 ฝ่ายค่ะ
ซึ่งก็ไม่คาดคิดว่า จะได้รับการขอบคุณ กลับมามากขนาดนี้
เหงื่อโทรมกาย
เราเดินผ่านจะไปทานมื้อเที่ยง เราเห็นเข้าใจว่า แกคงมาโรงพยาบาลมาตรวจสุขภาพตามสิทธิ์
เพราะเจอเครสแบบนี้บ่อยๆ ( แถวนั้นมี รพ. รัฐ ) ด้วยช่วงเวลานั้นคือหน้าร้อน อากาศร้อนมากๆ และเรามักจะพกร่มเสมอ
พอเห็นแบบนี้ และจังหวะนั้นเราเดินผ่าน 7-11 เลยแวะซื้อขวดน้ำดื่ม ยาดม แล้วให้ร่มแกไปด้วย
ซึ่งตอนแรก แกไม่ยอมรับ เราก็ยัดเยียด จนแกรับไป พร้อมขอบคุณ เราก็ไม่ได้ซักถามอะไรแกเลย
ส่วนแกมีถามว่า หนูทำงานอะไร ที่ไหน ก็บอกไป ( บริษัท ที่ทำงาน ค่อนข้างเป็นที่รู้จัก ของคนระแวกนั้น)
พอผ่านไป 3-4 วัน คราวนี้ แกมาหาที่บริษัท และมาดักรอหน้าป้อมยาม
แกมาพร้อมลูกชาย เอาผลไม้ ขนมมาฝากเต็มเลย ซึ่งแกอดทนมากเพราะไม่ได้บอกชื่อไว้
แกบอก รปภ ว่า คนถือร่มนี้ รูปร่างนี้ ผมแบบนี้ รปภ. เลยให้รอ แกพร้อมลูกชาย รอจนเราออกมาเลย
พอได้คุยกัน ก็เลยรู้ว่า จริงๆ แกมายืนรอให้ลูกชายมารับ เพราะ ที่ รพ. ไม่มีที่จอด
และแกเป็นเถ้าแก่ขายของชำ ที่ตลาดใหญ่ ใกล้ๆ รพ.
และยังบอกอีกว่า ถ้าไม่เจอคงจะมาอีกในวันถัดไปที่หมอนัด อยากมาขอบคุณ ก็ซึ้งน้ำใจกันทั้ง 2 ฝ่ายค่ะ
ซึ่งก็ไม่คาดคิดว่า จะได้รับการขอบคุณ กลับมามากขนาดนี้
แสดงความคิดเห็น
เคยแสดงความมีน้ำใจหรือแบ่งปันน้ำใจเล็กๆน้อยๆให้ผู้อื่นก่อน แต่กลายเป็นตัวเองได้รับกลับคืนมามากกว่ากันบ้างไหมคะ?
ตามหัวกท. เลยค่ะ ของ จขกท. มีหลายเรื่องเลย
- แถวที่พักเรา มีไซต์ก่อสร้าง มีลุงรปภ. ค่อนข้างมีอายุ เขานั่งตู้ยาม เฝ้าพร้อมกับมีเด็กผช. อายุ6-8 ขวบ เวลาเราเดินผ่าน เด็กน้อยชอบมองเรา จนเราเคยยื่นขนมให้ พร้อมเงิน20บาท น้องวิ่งมาเอา ตาเป็นประกาย วิ๊งๆ
จากนั้นมา เหมือนน้องจะรอเรา ทุกวัน เราต้องพกขนม นม แบงค์20 ไว้ทุกวันให้น้อง เป็นแบบนี้ อยู่หลายเดือน
จนวันนึง เราเดินไป น้องวิ่งพุ่งเข้ามา ยื่นถุงพลาสติกแบบหูหิ้ว ใส่ข้าวสาร ถุงใหญ่ให้ พร้อมถุงพลาสติกใส่ข้าวต้มมัดอีก 7-8มัด ให้เรา ลุงยามตะโกนมา นึกว่าจะไม่มาแล้วหนู ไอ้นี่มันถือถุง ยืนรอแต่ตี5 เลย ลุงกลับบ้านตจว.มา เลยเอามาแบ่งให้ เป็นความสุขใจแบบ อิ่มใจมากๆเลยค่ะ
- เราชอบทำขนม ชอบอบขนม แจกคนในซอยแถวที่พัก เวลาไปซื้อข้าวแกง ก็เอาไปให้แม่ค้า ขายข้าวแกงด้วยบ่อยๆ วันนึงเดินผ่าน ร้านข้าวแกง จะไปเซว่น แม่ค้ามองตาม ในใจคิด ว่าเขาคิดว่าเราไม่แวะซื้อแน่เลย เพราะเราซื้อบ่อย พอตอนเดินกลับ ตอนจะผ่าน ร้านเขา เขาตะโกนเรียก กวักมือ หนูๆ ต้มจับฉ่ายๆ ใส่เห็ดหอม กระดูกหมู ฟองเต้าหู้แบบหนูชอบ ถุงเนี้ยให้ เห็ดหอมเยอะๆ เลยนะ เราล้วงกระเป๋าหาตัง เขาบอก ให้ฟรี เอาไปกินๆ ที่เรียกนี่เพราะ รู้ว่าชอบ ตั้งใจตักไว้ให้เลย มองหาแต่เช้า คิดอยู่จะเดินออกมาไหม หืออ น้ำตาจะไหลเลยค่ะ
- สมัยยังทำงานประจำ มีน้องผช. (ที่เป็นเพศที่สาม) มาทำงานใหม่ เราก็ไม่ค่อยได้คุยกับน้องหรอก แต่ด้วยความที่เรางานยุ่ง ไม่ค่อยได้ลงไป กินข้าวเที่ยง สังเกตน้อง ก็ไม่ค่อยลง ไปกินข้าวเที่ยง
จนวันนึง พอมีเวลาเหลือ เลยเดินไปชวนน้องว่า ไปซุปเปอร์กันไหม เผื่อมีไรกิน (ตึกที่ทำงานเดินเชื่อมไปห้างได้) น้องดูลังเล แต่บอก ดีเหมือนกัน ไปเดินเล่นดูอะไรแก้เบื่อ
เราเลือกซื้อของกิน หลายอย่าง ถามน้อง ไม่ดูอะไรไปกินเหรอ ไม่ลงไปกินข้าวนี่ น้องบอกเบาๆ ไม่มีตังค์เลยพี่ มีแค่ค่ารถมาทำงาน จนเดินขึ้นมาที่ทำงาน น้องเดินกลับไปนั่งโต๊ะน้อง
เราไปหยิบตังค์ที่โต๊ะเรา เดินเอาของกินที่ซื้อมาให้น้อง ยัดตังค์ 2000ใส่มือน้อง คือจำได้เลย ว่าเขามองแบบ สตั๊นน อึ้งงง บอกถ้ามีค่อยคืน ไม่มีก็ไม่ต้องคืน แบ่งกันกิน
น้องทำงาน ได้ไม่ถึงเดือน ก็ออกไป มีคนมาเล่าให้ฟังทีหลัง ว่าเขาไม่ไหว ค่าใช้จ่าย กลับไปอยู่ ต่างจังหวัด
วันนึงเราไปทำงาน เจอน้องผช. คนนี้ ยืนรอแถวๆ ทางเข้าตึก
จริงๆ เราจำเขาแทบไม่ได้ ตอนเขาพุ่งเข้ามา เพราะตัวเอง ก็รีบถอยเลย น้องเอาตังค์มาคืน 2000 และซื้อพวกขนมเบเกอรี่ ข้าวกล่องที่ขาย แถวหน้าตึก และน้ำส้มมั้ง ถ้าจำไม่ผิดให้
น้องบอก ขอบคุณพี่มากนะ ตังค์2000ของพี่ คือค่ารถกลับบ้าน ผมสอบงาน ราชการได้ แถวบ้าน
ช่วงนั้น เราใจฟู happy ทุกครั้งเวลานึกถึงเรื่องน้องคนนี้
แล้วเพื่อนๆล่ะคะ เคยแสดงความมีน้ำใจหรือแบ่งปันน้ำใจ เล็กๆน้อยๆให้ผู้อื่นก่อน แต่กลายเป็น ตัวเองได้รับกลับคืนมามากกว่า กันบ้างไหมคะ?