สวัสดีครับ ผมขอยืมไอดีเพื่อนมาเพื่อขอความเห็นจากเพื่อนๆครับ อาจจะเล่าไม่เก่ง ขออภัยด้วยนะครับ

เรื่องมีอยู่ว่าผมได้คุยกับรุ่นพี่ผมคนนึง อายุเขามากกว่าผม 5 ปี ผมคุยกับพี่เขามาได้ 2 ปีกว่าๆ แล้ว ผมชอบพี่เขา แต่ไม่เคยบอกพี่เขาเลย ว่าผมชอบพี่เขามากๆ เพราะครั้งแรกที่ได้คุยกัน ผมเป็นคนบอกพี่เขาเองว่าถ้าพี่ไม่มีใครผมเป็นเพื่อนคุยได้นะ ผมไม่มีแฟน และยังไม่พร้อมที่จะดูแลใคร(ผมบอกพี่เขาไปตรงๆแบบนี้เลย เพราะตอนนั้นผมตกงาน เลยอยากได้แค่เพื่อนคุย ยังไม่กล้าที่จะเอาใครเข้ามาในชีวิต ) อนาคตเป็นยังไงผมไม่รู้ ถ้าพี่คุยกับผมแล้วไม่โอเค ให้บอกกันอย่าหายไปเฉยๆ  พี่เขาก็บอกว่าตัวพี่เขาเลิกกับแฟนได้ 1 ปีแล้ว อยากหาเพื่อนคุยเหมือนกัน คุยกับคนในแอพหาคู่มาเยอะ เจอสแกมเมอร์บ้าง คุยๆหายๆบ้าง จากการที่เราเปิดใจคุยกันตั้งแต่วันนั้นมา เราคุยกันทุกวัน แชร์ทุกๆเรื่องในทุกๆวัน  พอรู้จักกันมากขึ้นก็เริ่มนัดกินข้าวและไปไหนมาไหนด้วยกัน แรกๆผมคิดว่าผมจะคุยกับพี่เขาเฉยๆ รู้ตัวอีกทีผมก็ชอบพี่เขาไปแล้วครับ ผมยอมรับว่ากลืนน้ำลายตัวเองเลยครับงานนี้ หลังจากนั้นผมก็หาสมัครงานไปเรื่อยๆ และในที่สุดก็ได้งานทำครับ

จนวันนึงเมื่อต้นปีที่แล้วพี่เขาต้องย้ายไปทำงานอีกจังหวัดหนึ่งทำให้เราต้องห่างกัน ปกติจะเจอกันอาทิตย์ละ 1 ครั้ง   (ที่ทำงานหยุดวันอาทิตย์ตรงกัน) พ่อกับแม่ของเราทั้ง 2 ฝ่ายรู้ว่าเราสองคนไปไหนมาไหนด้วยกันทุกวันอาทิตย์ พอพี่เขาไปทำงานต่างจังหวัดเราก็เจอกันน้อยลงมากๆ แต่ยังโทรหากัน ยังดูแลกัน เหมือนเดิม เช่น เวลาผมป่วยพี่เขาดูแลผมแบบ อยากได้อะไรพี่เขาก็สั่งให้พี่ไรเดอร์ไปซื้อและมาส่งให้ผม พวก อาหาร, ยาลดไข้ ยาแก้แพ้ ซึ่งจริงๆแล้วผมออกไปซื้อเองได้นะ แต่พี่เขาเลือกที่จะดูแลผมแบบนี้ตลอด เขาบอกว่า ออกไปตากแดดตากลมเดี๋ยวจะไม่สบายอีก หรือเขาไปไหนเจอของที่เหมาะกับผม เขาจะซื้อและส่งมาให้ผมเสมอ ผมรู้สึกว่าเขาใส่ใจผมเหมือนเดิม ถึงแม้จะอยู่ไกลกันก็ตาม แต่ผมก็ไม่ได้เอาเปรียบพี่เขานะครับ ผมจะแอบโอนเงินคืนพี่เขาตลอด (มันแปลกใช่ไหมครับ) เพราะเรายังไม่ได้เป็นแฟนกัน บางอย่างผมก็เกรงใจพี่เขา ไม่อยากให้พี่เขารู้สึกลำบากใจ หรือรู้สึกว่าต้องมาเลี้ยงดูผม และผมเองก็ไม่กล้าที่จะรับน้ำใจพี่เขาแบบเต็มๆ ด้วย ถ้าของชิ้นไหนที่พี่เขาซื้อให้เพราะอยากให้ อันนี้ผมก็ไม่โอนเงินให้นะ ถ้าเป็นเรื่องส่วนตัวผมเช่น ยารักษาโรค อาหารที่ผมบ่นว่าอยากกิน สิ่งของที่ผมอยากได้ พวกนาฬิกา หรือของอื่นๆ  ผมถึงจะโอนเงินให้ แบบนี้เป็นต้น ในความรู้สึกดีแต่ก็มีสิ่งที่ทำให้ผมเริ่มรู้สึกไม่แน่ใจ นอยส์ๆ และมีคำถาม มากมายบ่อยครั้งที่ถามตัวเองและอยากถามเพื่อนๆครับ

1.ทุกครั้งที่จะโทรหาเหมือนผมต้องถามพี่เขาในไลน์ก่อนครับว่า โทรคุยได้ไหม ? ซึ่งแต่ก่อนก็โทรได้ปกตินะครับ  ช่วงเวลา 2 ทุ่มของทุกวัน ผมจะโทรหาพี่เขา วันนึงพี่เขาบ่นว่าทำไมไม่ถามก่อนว่าสะดวกคุยไหม เลยทำให้เดี๋ยวนี้เหมือนผมต้องถามพี่เขาก่อนโทรทุกครั้ง ผมรู้สึกไม่ดีเลยครับ

2.ผมเคยถามพี่เขาว่า ชีวิตนี้อยากมีครอบครัวไหม พี่เขาเคยบอกผมว่า ไม่ได้อยากมีแล้ว ไม่อยากผูกมัด ไม่ชอบความผูกพันธ์

3.ผมพยายามถามพี่เขาว่า ความสัมพันธ์ที่เป็นอยู่เรียกว่าอะไร ? แล้วผมเป็นใครในชีวิตพี่ ? พี่เขาตอบว่า  ก็เป็นคนสำคัญในชีวิตแค่นี้จริงๆครับ ผมนอยส์มาก

4.ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราไม่เคยมีอะไรกันนะครับ ผมให้เกียรติพี่เขา และผมกลัวว่าพี่เขาจะรู้สึกไม่ดีหายไปจากผม หลายครั้งที่มีโอกาส แต่ผมเลือกที่จะไม่ทำ แค่จับมือตอนข้ามถนน ก็พอแล้วครับ

5.พักหลังๆพี่เขาจะชอบนัดกินข้าวกับเพื่อน หรืออกไปข้างนอกกับเพื่อนเสมอ ถามว่าไปกับใคร ก็ไม่ค่อยบอกผมแล้วครับ  ถามก็ออกแนวรำคาญ ปกติถามได้มีคำตอบครับ ผมไม่ชินเลย

6.การที่ผมมีพี่เขาในชีวิต ไปเรื่อยๆแบบนี้ ทำให้ผมไม่กล้าที่จะไปคุยกับคนอื่น อีกใจผมคิดว่า ชีวิตต้องเดินหน้าต่อไปในทุกวันๆ ถ้าความสัมพันธ์ยังอยู่แค่ตรงนี้  เอาไงต่อดี?? อีกอย่างผมเคยลองคุยๆกับน้องฝึกงานที่ทำงาน น้องเขาบอกชอบผมครับ คุยๆกันได้สักพัก สุดท้ายผมก็ต้องบอกน้องเขาว่าผมมีคนที่ชอบอยู่แล้ว  ผมอยู่กับพี่เขาแล้วผมสบายใจ เป็นความสัมพันธ์ที่รู้สึกเบา ยกเว้นเรื่องด้านบนที่ผมบอกไป  

สิ่งที่ผมอยากถามเพื่อนๆ คือผมควรเอาไงต่อกับความสัมพันธ์นี้ดีครับ?? ไปต่อหรือพอแค่นี้ ?? หรือควรคุยกับพี่เขายังไงดี?? เพราะข้อตกลงครั้งแรกมันค้ำคอผมอยู่ ว่าเราจะเป็นเพื่อนคุย ต่างฝ่ายต่างไม่พร้อมจะผูกมัด แต่ผมดันชอบพี่เขาไปแล้ว ขอคำแนะนำหน่อยครับ