จิตไม้ตั้งมั่นจริง จึงไม่อาจเป็นอุเบกขา เมื่อมีผัสสะกระทบ(ขันธ์5)ทางอายตน ทิฐิความเห็นจึงแปรไปดังไม้หลักปักเลน
  การวิปัสนาจิตจึงต้องเป็นสมาธิ สมาธิที่เห็นทั้งกายใจ รูปนาม รูปนามกายใจที่เปลี่ยนแปลงเป็นไตรลักษณ์นั้น ดังเหมือนเกิดอยู่ในน้ำ รูปปรมัตถ์ถูกโถมทับท่วมด้วย สมาธิ จิตจึงจะตั้งมั่นเป็นแค่ผู้รู้ ผู้เห็นได้