...ถ้าจะไม่ให้สับสน, ไม่ให้คนจำยาก ก็น่าจะกล่าวถึงแต่ ผลสำเร็จ/การบรรลุเป้าหมายขั้นสูง ไปเลยสถานเดียว คือ บรรลุโสดาบัน บรรลุสกิทาคามี บรรลุอนาคามี บรรลุอรหันต์
...ทำไมต้องมากล่าว โสดาปัตติมรรค สกิทาคามีมรรค อนาคามีมรรค อรหัตมรรค...มาคู่กันกับส่วนของ "ผล" เช่น โสดาปัตติมรรค-โสดาปัตติผล?
* เพราะในส่วนของ "มรรค" นั้น เป็นแค่วิธีการ ซึ่งมีสอนอยู่ในไตรสิกขา (ศีล สมาธิ ปัญญา) หรือมรรค 8 อยู่แล้ว
...ทำไม ไม่แยกกล่าวเฉพาะการบรรลุผล 4 ระดับไปเลย, จะมากล่าวคู่ มรรค-ผล เป็น 8 เพื่ออะไร...ในเมื่อ ส่วนหนึ่งเป็นแค่ "วิธีการ" (ซึ่งมีสอน, มีกล่าวบอก อยู่ในที่อื่น ๆ มากมายอยู่แล้ว)
* ทำไม คัมภีร์ไม่กล่าวถึงแค่ "ผล 4"...คนจะได้รู้ ว่าเป้าหมายสูงสุดของชีวิต คือ "ผล 4" (ไม่ใช่ "มรรค 4" ซึ่งเป็นแค่วิธีการทำ, เป็นแค่แพข้ามน้ำ...ไม่ใช่ ฝั่งโน้น !?)
ในคัมภีร์ จะกล่าวถึง "มรรค 4" มาควบคู่/ตีคู่ กับ "ผล 4" ทำไม...ในเมื่อ "ผล 4" สำคัญกว่า เป็นเป้าหมายที่สูงส่งกว่า?