สวัสดีทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ วันนี้อยากได้คำแนะนำ/ความคิดเห็นของบุคคลอื่นว่าสิ่งที่ทำไปมันเกินกว่าเหตุหรือไม่ เรื่องคือพ่อเราเป็นคนมีประวัติติดยาเคยเข้าออกเรือนจำ 2-3 ครั้งแล้วทุกครั้งก็จะโดนเรื่องยา จนเมื่อไม่นานมานี้เขาได้ถูกปล่อยตัวออกมาแล้วกลับมาใช้ชีวิตแบบคนปกติเขาปรับตัวดีขึ้นหางานทำ แต่พอทำได้ไม่นานก็ถูกตรวจสอบประวัติแล้วเชิญออกแล้วกลายเป็นคนว่างงาน เราคอยซัพพอร์ตด้วยการซื้อข้าวหรือน้ำมีให้เงินบ้างเวลาที่เขาขอ 100-500 แล้วแต่โอกาสแต่ไม่ได้บ่อยมาก จนมาวันนึงเขาได้งานใหม่เราเข้าใจว่าเขาไม่มีเงินทุนเราก็ช่วยซัพพอร์ตด้วยการให้เงินบางส่วน ถ้าเป็นเรื่องกินเขาก็จะเป็นคนจ่ายให้ เขาขอยืมเราก็ให้(คิดว่าคงไม่ได้คืนแต่ก็ให้) ทำไปได้ประมาณ 1 เดือนเขาก็ให้เหตุผลว่าที่ทำงานเอาเปรียบ เจอเพื่อนร่วมงานไม่ดีสุดท้ายก็ออกจากงานมาใช้ชีวิตอยู่ที่บ้าน 2 เดือนแบบไม่ได้ทำอะไร ข้าวที่กินก็จะเป็นข้าวบ้าน(เช้า-เย็น) ย่าเราจะให้เงินพ่อบ้างแต่ไม่บ่อย ซึ่งในช่วงที่ว่างงานพ่อเราได้รู้จักกับการเล่นเว็บบาคาร่า และเขาก็เริ่มหาเงินจากตรงนั้นช่วงนึงเขามีกินมีใช้โดยไม่มาขอเงินหรือยืมเงินเรา(ไม่ได้คืนเงินที่เคยยืม) เราเคยพูดกับเขาแล้วว่ามันไม่ได้มีแต่ได้อย่างเดียวนะระวังเอาไปเล่นจนหมดแล้วจะไม่มี แล้ววันนั้นก็มาถึงวันที่เขาไม่มี เราพูดตามตรงว่าใจเราสงสารแต่เราไม่อยากให้เงินเขาเพราะเรารู้ตัวดีว่าการให้เงินเขาไปเขาก็จะเอาเงินไปเล่นพนันอีก เราเลยเลือกที่จะเป็นการซื้อของกินเข้ามาให้เขาในแบบทุกๆครั้งที่ทำมา  จนเวลาผ่านมาเขาเลือกที่จะไปอยู่บ้านแฟนใหม่ด้วยความที่เขาไม่สามารถหางานทำได้เลยคิดว่าจะไปตั้งต้นชีวิตใหม่ที่อื่น เขาคุยกับย่าว่าจะขอยืมเงินเราไปก่อนแล้วจะไปหางานทำใช้หนี้คืน แต่ย่าเราเลือกที่จะพูดกับเขาว่าไม่ต้องไปยืมเพราะภาระค่าใช้จ่ายในบ้านเราก็จ่ายคนเดียวสงสารเราย่าจะเป็นคนที่ให้เงินพ่อเอง จนมาถึงวันที่พ่อเราออกจากบ้านไปย่าก็บอกเราว่าเขาให้เงินพ่อไปนะเท่านี้ๆ ตอนพักกลางวันเราเปิดดูไลน์ก็เห้นพ่อส่งข้อความมาขอเงินเราด้วยเหตุผลที่ว่าเงินที่ย่าให้มันน่าจะไม่พอใช้ถึงเดือนด้วยซ้ำให้เราช่วยเขาหน่อย เราอ่านแล้วเรารู้สึกว่ามันไม่ใช่เพราะว่าเขาพึ่งได้เงินไปทำไมเขากล้าที่จะมาขอเราเพิ่ม เราเลยถามว่าขอไปติดตัวจริงๆหรือว่าขอเอาเงินไปลงเล่นพนันอีก ถ้าคิดจะเอาไปลงเล่นเท่าไหร่มันก็ไม่มีวันพอแต่ถ้าไม่ได้เล่นเราก็ให้ได้ สรุปเขาตอบว่าไม่ต้องแล้วแค่นี้แหละ ผ่านไปอีกหลายชั่วโมงเขาก็พิมพ์ข้อความกลับมาหาเรายาวมากโดยที่เนื้อหาหลักๆคือ เราไปดูถูกเขาเขาบอกว่าเขาไม่ชั่วขนาดที่จะขอเอาเงินไปเล่นพนันถ้าเอาไปเล่นพนันเขาเอาไปซื้อยาดีกว่า(ใช้กู) คือตอนเราอ่านเราเสียใจมากจริงๆเรามีจุดประสงค์แค่ต้องการความมั่นใจจากเขาแต่เขาคิดว่าเราไปดูถูกเขาแล้วก็พิมพ์มาว่าต่อจากนี้ลูกกูตายไปแล้ว ถ้าให้ขอเงินกูไปแย่งข้าวหมาแดกดีกว่า สุดท้ายเราก็เลือกที่จะไม่โต้ตอบอะไรกลับไปอีกแล้ว ที่เล่ามาค่อนข้างยาวแต่อยากจะถามทุกคนที่เข้ามาอ่านว่าสิ่งที่เรามันเป็นการดูถูกเขาจริงๆไหม เกินกว่าเหตุไหมที่เราพิมพ์ไปแบบนั้น เราเครียดจนนอนไม่หลับร้องไห้เพราะรู้สึกแย่ไปหมด เราควรที่จะขอโทษหรือปล่อยมันไปเลยตามเลยดี