ดูในระครหรือคนอื่นๆบอกกันมาว่าครอบครัวหวังดีกับเราที่สุด เราอยู่กับความเชื่อผิดๆแบบนั้นมาตลอด ไม่ว่าจะทุกขื์หรือสุข ไม่มีเงินกินข้าว หรืออะไร เราพยามยามตั้วตัวเองเป็นเสาร์หลักมาตลอด
เราตกงานมา 7-8 เดือนแล้ว แต่เรามีเงินเก็บและของมีค่าอยู่บ้าง ระหว่างหางานทำเราก็ต้องซัพพอต พี่และแม่ไปด้วย เพราะพี่สาวท้อง ไม่ได้ทำงานมาหลายปี ส่วนแฟนก็เอาเงินไปเล่นพนันหมด เราซัพพอตเขามาตลอดจริงๆจนหลานออกมา นม แพมเพิด ขวดนม เสื้อผ้า เราก็ซื้อให้
จุดที่ทำให้เราทุกข์ใจมากที่สุดในชีวิตและพึ่งได้เห็นตัวตนจริงๆของพี่สาวกับแม่เราคือ
เขายืม มือถือและโน๊ตบุ๊คเราไปจำนำเพราะบอกว่าต้องใช้เงินในการเริ่มงานใหม่ เราก็ให้ไป เราก็กลับมาใช้มือถือเก่าเรา
จนตอนนี้ผ่านมา 4 เดือนแล้ว เราทวงถามไปว่าจะเอาของเราออกมาเมื่อไหร่ เพราะเราก็เริ่มไม่มีเงินเหลือแล้ว เขาร้องไห้และขอโทษเราบอกไม่ได้ต่อดอกให้ ร้านยึดไปแล้ว ตอนนั้นเราช็อคมาก เพราะของ ของเรากับจำนวนเงินที่เขาเอาไปมัดจำยังไม่ได้ครึ่งนึงของค่าของเราเลย เราอดทนเก็บเงินกว่าจะได้พวกมันมา เราก็ทำใจอยู่นาน
พอสิ้นเดือนที่ผ่านมา ทุกคนรู้มั้ยคะว่าสิ่งที่เราเจอคืออะไร เขาคืนหนี้เรามา 4000 และไปซื้อมือถือรุ่นใหม่มาใช้เอง เขาบอกเราว่าตอนเอาของไปจำนำกูเอามาแค่นี้
ผ่านมาเกือบอาทิตย์แล้วเรายังทำใจกับเรื่องนี้ไม่ได้เลย เราไม่เหลือเงินเลยตอนนี้ คนที่เราเคยช่วยเหลือหันหน้าหนีเราหมด บอกเราว่าไม่ได้ทำงานจะเอาเงินที่ไหนมาคืน ส่วนคนที่เข้าใจก้คือคนที่ไม่เคยขอความช่วยเหลือจากเรา เราเลยไม่กล้าไปยืมเขา
เราต้องนั่งกินข้าวกับน้ำปลา ร้องไห้ทุกวัน ความรู้สึกอึดอัด สับสน เสียใจ รู้สึกเหมือนโดนหักหลัง
เกิดมา 24 ปี เราอยู่กับความเชื่อผิดๆมาตลอดว่าครอบครัวคือคนที่หวังดีกับเราที่สุด เราจะผ่านเรื่องนี้ไปได้ยังไง เราไม่มีแรงทำอะไรต่อแล้ว
ความรักของคนรอบครัวมันมีจริงหรอ
เราตกงานมา 7-8 เดือนแล้ว แต่เรามีเงินเก็บและของมีค่าอยู่บ้าง ระหว่างหางานทำเราก็ต้องซัพพอต พี่และแม่ไปด้วย เพราะพี่สาวท้อง ไม่ได้ทำงานมาหลายปี ส่วนแฟนก็เอาเงินไปเล่นพนันหมด เราซัพพอตเขามาตลอดจริงๆจนหลานออกมา นม แพมเพิด ขวดนม เสื้อผ้า เราก็ซื้อให้
จุดที่ทำให้เราทุกข์ใจมากที่สุดในชีวิตและพึ่งได้เห็นตัวตนจริงๆของพี่สาวกับแม่เราคือ
เขายืม มือถือและโน๊ตบุ๊คเราไปจำนำเพราะบอกว่าต้องใช้เงินในการเริ่มงานใหม่ เราก็ให้ไป เราก็กลับมาใช้มือถือเก่าเรา
จนตอนนี้ผ่านมา 4 เดือนแล้ว เราทวงถามไปว่าจะเอาของเราออกมาเมื่อไหร่ เพราะเราก็เริ่มไม่มีเงินเหลือแล้ว เขาร้องไห้และขอโทษเราบอกไม่ได้ต่อดอกให้ ร้านยึดไปแล้ว ตอนนั้นเราช็อคมาก เพราะของ ของเรากับจำนวนเงินที่เขาเอาไปมัดจำยังไม่ได้ครึ่งนึงของค่าของเราเลย เราอดทนเก็บเงินกว่าจะได้พวกมันมา เราก็ทำใจอยู่นาน
พอสิ้นเดือนที่ผ่านมา ทุกคนรู้มั้ยคะว่าสิ่งที่เราเจอคืออะไร เขาคืนหนี้เรามา 4000 และไปซื้อมือถือรุ่นใหม่มาใช้เอง เขาบอกเราว่าตอนเอาของไปจำนำกูเอามาแค่นี้
ผ่านมาเกือบอาทิตย์แล้วเรายังทำใจกับเรื่องนี้ไม่ได้เลย เราไม่เหลือเงินเลยตอนนี้ คนที่เราเคยช่วยเหลือหันหน้าหนีเราหมด บอกเราว่าไม่ได้ทำงานจะเอาเงินที่ไหนมาคืน ส่วนคนที่เข้าใจก้คือคนที่ไม่เคยขอความช่วยเหลือจากเรา เราเลยไม่กล้าไปยืมเขา
เราต้องนั่งกินข้าวกับน้ำปลา ร้องไห้ทุกวัน ความรู้สึกอึดอัด สับสน เสียใจ รู้สึกเหมือนโดนหักหลัง
เกิดมา 24 ปี เราอยู่กับความเชื่อผิดๆมาตลอดว่าครอบครัวคือคนที่หวังดีกับเราที่สุด เราจะผ่านเรื่องนี้ไปได้ยังไง เราไม่มีแรงทำอะไรต่อแล้ว