ตอนเด็กไม่เคยมีปัญหาจิตใจกับร่างกายเลย ตั้งเเต่เข้ามาวัยมัธยม เเม่งเปลี่ยนไปหมดเลย
อารมณ์เเปรปวน เศร้าบ้างขำบ้าง เหมือนคนเป็นจิตอยู่ละ สภาพก็อ้วนดำอ้วนง่ายมาก เตี้ย ไม่สวยไม่น่ารัก ขาเเตกลาย สิวก็ขึ้นเต็มหน้า  ดั้งก็ไม่มี หน้าก็บาน ผมก็ไม่ตรง  ไม่มีใครชอบ ฟันก็ไม่สวย เสียงก็เหมือนผู้ชาย หน้าอกก็เล็กไม่เสียงหวานเหมือนคนอื่น โคตรงี่เง่า โคตรทำตัวน่านำคาญ เรียนก็ไม่ได้เรื่อง พยายามทำความเข้าใจมากๆ เเม่งก็ทำไม่ได้ สู้ใครเขาก็ไม่ได้ โดนว่า โดนบูลลี่ คนว่าเขาก็สนุก คนฟังเเม่งไม่ได้สนุกด้วยเลยอะ
โดนด่าทั้งหน้าดำ ไอ้ท้วม ตัวใหญ่ เเขนใหญ่
รับไม่ได้กับสภาพตัวเองที่เป็นอยู่ พัฒนาเเล้วนะ เเต่มันก็ได้เเค่นี้ โลกจะใจดีกับคนที่หน้าตาดี จริงๆด้วยอะ..( เเค่ต้องการคนที่รับในตัวเราได้🙁 )