ผมเรียน มา 3 ปี( ปวช1-3) จะจบเเล้ว ผมจึงอยากออกมาบ่น+ระบายของที่ๆผมเรียนอยู่
1. ปวช.1 ผมเข้ามาเรียนวันเเรกการสอนมันว้าวมาก มีให้ทำ3Dเฟอร์นิเจอร์เสนอลูกค้า สอนใช้โปรเเกรมวาดในipad เเละอื่นๆที่ดีมั่กๆ
2. ปวช.2 ทุกอย่างจากปวช.1หายไป ไม่มีการทำ3D ไม่มีการทำ2D ให้ทำนามบัตรเเทน เเละเรียนลายไทยเเค่1สัปดาร์เเล้วโยนทิ้งเลยเเละวาดภาพเหมือนเเค่4วันเเล้วก็โยนทิ้งเลย (เห้ไรเนี่ย) เเละเทอม 2 มีงานวุ่นวายเเละท้าทายคือ ออกเเบบบบรจุภัณ์ พร้อมนำเสนอ นี่ค่อนข้างดีเเต่เกือบตาย(เหนื่อยใจเเละเเทบร่วงจากการอดนอนเพราะต้องรีบส่ง) มันเป็นงานกลุ่มเเละคนส่วนมากมันไม่ทำกันรู้ๆกันอยู่ เเละมันจะพ่วงมากับการทำเล่มโครงงานสุดบรรลัยที่ทำผมเครียดหนักมากๆ เทอม 2 อย่าหวังเรื่องเรียน โยนทิ้งไป ไอตัวเล่มโครงงานนี้มันจะตามติดคุณไปยันปวช 3
3. ปวช.3 เปิดมาก็ให้ไปฝึกงานตามสายเรียนเเละต้องทำโครงงานไปด้วย เหนื่อยมากๆ กลับจากที่ฝึกงาน 5โมงเย็น ถึงบ้าน 1-2 ทุ่ม เเล้วต้องมาเครียดกับเล่มโครงงานเพราะเเม่มต้องเเก้เยอะเห้ๆ พอจบฝึกงานมาเทอม 2 ผมบอกเลยเหมือนตอนนี้เเม่มเหมือนซ้อมทำ เล่มวิจัย ของมหาลัยเลย คุณต้องเเก้ ต้องเข้าพบต้องทำชิ้นงานหมดตังไปเยอะมากๆสำหรับเด็กคนหนึ่งที่บ้านไม่ได้รวย เเบบ หมดจริงจัง ไม่มีจะเเดรกข้าว เพราะเล่มโครงงานนรกนี่ เเละ ที่สำคัญอะไรรู้มั้ยครับทุกคน "เขามาสอนการทำ 2D ตอนเทอม 2 เเละอีกไม่กี่เดือนก็จบการศึกษาเเล้ว ! ) ร้องเห้ดิครับผมนี่เครียดเลยเเละสอนเเบบขอไปทีเเล้วสั่งงานมาช่วงใกล้สอบปลายภาคเเบบยัดๆเข้ามา เเละ+ต้องมาสอบอาชีวะอีก เอาเวลาไหนไปทำเพราะคนส่วนมากพึ่งจะส่งเล่มโครงงานฉบับสมบูรณ์ไปไม่กี่วันเองเเล้วดูเขาทำสิ ห้องเรียนก็ต้องไปเเย่งน้องใช้(จัดตารางกันยังไง)
"ผมบอกเลยน่ะ ใครที่จะเรียนพวก ปวช. คุณเตรียมรับเเรงกระเเทกเเละความเครียดก่อนเข้ามหาลัยได้เลย เเม่งเหนื่อยเห้ เเละยิ่งไม่มีเพื่อนจะยิ่งเเย่ขึ้นไปอีกเพราะที่นั่น ถ้าคุณไม่มีเพื่อนคือ คุณตายสถานเดียวเพราะเเม่งจะไม่มีใครอยากช่วยคุณถ้าไม่สงสารหรือคุณสนิทพอสมควร สายสามัญนี่ง่ายไปเลย อาชีวะนี่ถ้าอยากหาเงินก็มาได้เเหละเเต่เลือกคณะให้ดีเเล้วกัน" ผมเรียนกราฟิกมา ตอนนี้อยากจะย้ายไปสาขาธุรกิจค้าปลีกเเทนล่ะ เพราะเรื่องที่บ้านเเละสภาพเศรษฐกิจสุดเเย่ตอนนี้ ไปกราฟิกต่อไม่ไหว เพราะค่าอุปกรณ์เอย เเละต้องใช้ความคิดที่ครีเอทีฟอีก เเละต้องมีเวลาฝึกด้วย ผมไม่มีเเล้ว ผมชอบวาดรูป อยากทำเเอนิเมชั่น2D,3D เก่งๆเเต่ตอนนี้ มันหายไปเเล้วความคิดนั้น ตลอดระยะเวลาเเค่ 3 ปี ผมบอกเลยเเม่ง กูอาจจะไม่รอดเเน่ ถ้าเรียนต่อไป เพราะมันต้องใช้เวลาเยอะมากๆ เเละจากการที่เคยไปฝึกงานมา โดนเจ้าของสั่งเเก้งานยับเเละไม่พอใจเลยเพราะผมไม่มีหัวในการออกเเบบป้ายที่ทันสมัย คือ ตั้งต้นผมเเค่อยากจะวาดรูปให้ดีออกเเบบเฟอร์นิเจอร์ศิลปะ เเล้วไปเปิดขายต่างชาติเท่านั้นเอง ไม่ได้อยากจะมาทำพวกเห้นี้ด้วยซ้ำ
เรียนอาชีวะเเต่การจัดตารางเรียนเลวร้ายมากเเละสอนเเบบขอไปทีเเละงานสุดนรก
1. ปวช.1 ผมเข้ามาเรียนวันเเรกการสอนมันว้าวมาก มีให้ทำ3Dเฟอร์นิเจอร์เสนอลูกค้า สอนใช้โปรเเกรมวาดในipad เเละอื่นๆที่ดีมั่กๆ
2. ปวช.2 ทุกอย่างจากปวช.1หายไป ไม่มีการทำ3D ไม่มีการทำ2D ให้ทำนามบัตรเเทน เเละเรียนลายไทยเเค่1สัปดาร์เเล้วโยนทิ้งเลยเเละวาดภาพเหมือนเเค่4วันเเล้วก็โยนทิ้งเลย (เห้ไรเนี่ย) เเละเทอม 2 มีงานวุ่นวายเเละท้าทายคือ ออกเเบบบบรจุภัณ์ พร้อมนำเสนอ นี่ค่อนข้างดีเเต่เกือบตาย(เหนื่อยใจเเละเเทบร่วงจากการอดนอนเพราะต้องรีบส่ง) มันเป็นงานกลุ่มเเละคนส่วนมากมันไม่ทำกันรู้ๆกันอยู่ เเละมันจะพ่วงมากับการทำเล่มโครงงานสุดบรรลัยที่ทำผมเครียดหนักมากๆ เทอม 2 อย่าหวังเรื่องเรียน โยนทิ้งไป ไอตัวเล่มโครงงานนี้มันจะตามติดคุณไปยันปวช 3
3. ปวช.3 เปิดมาก็ให้ไปฝึกงานตามสายเรียนเเละต้องทำโครงงานไปด้วย เหนื่อยมากๆ กลับจากที่ฝึกงาน 5โมงเย็น ถึงบ้าน 1-2 ทุ่ม เเล้วต้องมาเครียดกับเล่มโครงงานเพราะเเม่มต้องเเก้เยอะเห้ๆ พอจบฝึกงานมาเทอม 2 ผมบอกเลยเหมือนตอนนี้เเม่มเหมือนซ้อมทำ เล่มวิจัย ของมหาลัยเลย คุณต้องเเก้ ต้องเข้าพบต้องทำชิ้นงานหมดตังไปเยอะมากๆสำหรับเด็กคนหนึ่งที่บ้านไม่ได้รวย เเบบ หมดจริงจัง ไม่มีจะเเดรกข้าว เพราะเล่มโครงงานนรกนี่ เเละ ที่สำคัญอะไรรู้มั้ยครับทุกคน "เขามาสอนการทำ 2D ตอนเทอม 2 เเละอีกไม่กี่เดือนก็จบการศึกษาเเล้ว ! ) ร้องเห้ดิครับผมนี่เครียดเลยเเละสอนเเบบขอไปทีเเล้วสั่งงานมาช่วงใกล้สอบปลายภาคเเบบยัดๆเข้ามา เเละ+ต้องมาสอบอาชีวะอีก เอาเวลาไหนไปทำเพราะคนส่วนมากพึ่งจะส่งเล่มโครงงานฉบับสมบูรณ์ไปไม่กี่วันเองเเล้วดูเขาทำสิ ห้องเรียนก็ต้องไปเเย่งน้องใช้(จัดตารางกันยังไง)
"ผมบอกเลยน่ะ ใครที่จะเรียนพวก ปวช. คุณเตรียมรับเเรงกระเเทกเเละความเครียดก่อนเข้ามหาลัยได้เลย เเม่งเหนื่อยเห้ เเละยิ่งไม่มีเพื่อนจะยิ่งเเย่ขึ้นไปอีกเพราะที่นั่น ถ้าคุณไม่มีเพื่อนคือ คุณตายสถานเดียวเพราะเเม่งจะไม่มีใครอยากช่วยคุณถ้าไม่สงสารหรือคุณสนิทพอสมควร สายสามัญนี่ง่ายไปเลย อาชีวะนี่ถ้าอยากหาเงินก็มาได้เเหละเเต่เลือกคณะให้ดีเเล้วกัน" ผมเรียนกราฟิกมา ตอนนี้อยากจะย้ายไปสาขาธุรกิจค้าปลีกเเทนล่ะ เพราะเรื่องที่บ้านเเละสภาพเศรษฐกิจสุดเเย่ตอนนี้ ไปกราฟิกต่อไม่ไหว เพราะค่าอุปกรณ์เอย เเละต้องใช้ความคิดที่ครีเอทีฟอีก เเละต้องมีเวลาฝึกด้วย ผมไม่มีเเล้ว ผมชอบวาดรูป อยากทำเเอนิเมชั่น2D,3D เก่งๆเเต่ตอนนี้ มันหายไปเเล้วความคิดนั้น ตลอดระยะเวลาเเค่ 3 ปี ผมบอกเลยเเม่ง กูอาจจะไม่รอดเเน่ ถ้าเรียนต่อไป เพราะมันต้องใช้เวลาเยอะมากๆ เเละจากการที่เคยไปฝึกงานมา โดนเจ้าของสั่งเเก้งานยับเเละไม่พอใจเลยเพราะผมไม่มีหัวในการออกเเบบป้ายที่ทันสมัย คือ ตั้งต้นผมเเค่อยากจะวาดรูปให้ดีออกเเบบเฟอร์นิเจอร์ศิลปะ เเล้วไปเปิดขายต่างชาติเท่านั้นเอง ไม่ได้อยากจะมาทำพวกเห้นี้ด้วยซ้ำ