จิตเดิมแท้ มีนัยยะสำคัญหลายประการ:

1. ความบริสุทธิ์ดั้งเดิม: จิตเดิมแท้หมายถึงสภาวะจิตที่บริสุทธิ์ ปราศจากมลทินและกิเลส เป็นธรรมชาติแท้ของจิตมนุษย์ก่อนถูกปรุงแต่งด้วยอวิชชาและตัณหา

2. ศักยภาพแห่งการตรัสรู้: จิตเดิมแท้มีศักยภาพในการบรรลุธรรมและตรัสรู้ เพราะเป็นจิตที่ว่างจากอัตตาและกิเลส สามารถเข้าถึงสัจธรรมได้

3. ความเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ: จิตเดิมแท้สะท้อนถึงความเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติและจักรวาล ไม่แยกตัวตนออกจากสรรพสิ่ง

4. ความสงบนิ่งและสันติ: จิตเดิมแท้มีลักษณะสงบนิ่ง ไม่ปรุงแต่ง ไม่ยึดติด จึงเป็นบ่อเกิดของความสงบสุขภายใน

5. การรู้แจ้งเห็นจริง: จิตเดิมแท้มีคุณสมบัติของปัญญาญาณที่สามารถรู้แจ้งเห็นจริงในสรรพสิ่งตามความเป็นจริง

6. ความเมตตากรุณา: จิตเดิมแท้มีคุณลักษณะของความเมตตากรุณาต่อสรรพสัตว์ เพราะไม่มีอัตตาที่แบ่งแยก

7. ความเป็นอมตะ: จิตเดิมแท้ไม่เกิดไม่ดับ เป็นสภาวะที่พ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด

8. ความว่าง: จิตเดิมแท้มีลักษณะของความว่าง ไม่ยึดมั่นถือมั่นในสิ่งใด เป็นสุญญตา

9. การเข้าถึงสัจธรรมสูงสุด: จิตเดิมแท้สามารถเข้าถึงสัจธรรมสูงสุดหรือนิพพานได้

10. ความเป็นธรรมชาติแท้: จิตเดิมแท้คือธรรมชาติแท้ของมนุษย์ที่ถูกปิดบังด้วยอวิชชา การเข้าถึงจิตเดิมแท้คือการกลับคืนสู่ธรรมชาติที่แท้จริงของตน

11. ความเป็นสากล: จิตเดิมแท้เป็นสภาวะสากลที่มนุษย์ทุกคนมีอยู่เหมือนกัน ไม่จำกัดด้วยเชื้อชาติหรือศาสนา

12. การปลดปล่อย: การเข้าถึงจิตเดิมแท้นำไปสู่การปลดปล่อยจากความทุกข์และพันธนาการทั้งปวง

13. ความสมบูรณ์ในตัว: จิตเดิมแท้มีความสมบูรณ์ในตัวเอง ไม่ต้องการสิ่งใดเพิ่มเติม

14. ความเรียบง่าย: จิตเดิมแท้มีลักษณะเรียบง่าย ไม่ซับซ้อน เป็นสภาวะธรรมชาติที่ไม่ปรุงแต่ง

15. การตื่นรู้: จิตเดิมแท้คือสภาวะของการตื่นรู้อย่างแท้จริง รู้ชัดในปัจจุบันขณะ

การเข้าใจและเข้าถึงจิตเดิมแท้จึงเป็นเป้าหมายสำคัญในการปฏิบัติธรรมและการพัฒนาจิตวิญญาณ เพื่อให้มนุษย์สามารถพบกับความสุขที่แท้จริงและหลุดพ้นจากวัฏสงสารได้