ยาวนิดนึงนะครับ ถ้าอ่านจบมีคอมเม้นดีไม่ดี ผมยอมรับฟังหมดครับ
คือ มีน้องเข้ามาทำงานใหม่ตอนนี้ ครบ 1 เดือนกว่าแล้วครับ นิสัยใจคอน้อง เป็นคนง่ายๆสบายๆ แต่ติดปัญหาคือ น้องชอบหลับครับ

ใช่ครับ "ชอบหลับ" แล้วเวลาผมสอนงานบางทีก็ทำตาปรือๆใส่ จนผมต้องถามว่าเข้าใจในสิ่งที่สอนไหม น้องตอบว่า เข้าใจหมด ให้ลองทำ ก็ทำได้แต่ พอสอนอย่างอื่นเข้าไปอีกแบบไม่ยัดเยียดจนเกินกำลัง ผมจะทบทวนถามตลอดว่าเข้าใจหรือไม่ เร็วเกินไปไหม ไม่เข้าใจถามได้ บอกเข้าใจหมด ไม่เร็วเกินไป พอลองให้กลับไปทำใหม่ คือ ลืมครับ

ผมได้สอนน้องมา 1 เดือน โดยหัวหน้างาน ให้เรียนรู้งานจากคนในทีมทุกคนวนกันไปครับ ซึ่งผมมีความกังวลที่น้องคนนี้เขาจะเป็นคนเข้ามาแบ่งเบางานที่ผมเคยมีอยู่ออกไปครึ่งนึงครับ ลักษณะงานคือ มีออกไปทำงานข้างนอกก็มีบ้างครับ ทำงานในออฟฟิศบ้างครับ

ผมขอเข้าเรื่องเลยละกันครับ มีอยู่สัปดาห์นึง ผมเข้าไปคุยกับหัวหน้างานว่า ตอนนี้งานผมมันค่อนข้างเคลียร์ออกไปบ้างแล้ว จนไม่สามารถที่จะสอนงานเพิ่มเติมใดๆ ให้น้องเขาได้เต็มที่ ผมเลยบอกกับหัวหน้าว่า อยากให้น้องได้ไปเรียนรู้งานกับคนอื่นๆบ้าง เพราะลักษณะงานในทีมคือ ขั้นตอนเหมือนกันหมด ซึ่งหัวหน้าก็เคยพูดเอาไว้ว่าให้เรียนรู้งานกับทุกๆคนในทีม จนน้องได้ออกไปทำงานกับคนในทีมคนนึง ผมถามฟีดแบคคนในทีม (ขอเรียกเป็น พี่ซี นะครับ) ว่าน้องเป็นอย่างไรบ้าง ได้หลับไหม น้องโอเคหรือเปล่า แต่ดูเหมือนพี่ซี เขาพยายามปกป้องน้องคนนั้น โดยที่ไม่บอกว่าน้องเป็นอย่างไร แล้วชี้แจงกับผมว่า ผมจริงจังเกินไป ไม่อยากบอกรายละเอียดเยอะ ให้เรื่องมันจบๆไป ผมเลยคิดว่า อันนี้ผมผิดเหรอครับ ที่ผมอยากทราบว่าน้องเขาพร้อมจะเข้ามารับงานในส่วนครึ่งนึงผมไหวไหม ถึงยังไงผมไม่ได้มีสิทธิ์ประเมินน้องอยู่แล้วว่าผ่านหรือไม่ผ่าน ผมแค่จะต้องเตรียมว่าผมจะรับมือยังไงถ้าน้องเขาเป็นแบบนั้น แค่ผมอยากรู้ว่า ศักยภาพน้องพร้อมทำงานไหม หลับบ่อยจนคิดว่าไม่พร้อมทำงาน ผมเลยรู้สึกไม่พอใจกับพี่เขามากครับ

อันนี้ผมอยากรู้ว่าคนสอนงานหรือผู้มีประสบการณ์ คิดเห็นอย่างไรครับ

เพิ่มเติมครับ สำหรับน้องคนนี้เวลาผมสอนงาน อันไหนถูกผมก็บอกถูก อันไหนผิดผมก็บอกผิด อันไหนผมผิดพลาดผมก็ขอโทษน้องเขาครับ เรื่องการหลับในเวลางานผมในฐานะคนทำงานเหมือนๆกัน ซึ่งไม่ได้เป็นหัวหน้าน้องเขา ก็ได้แค่บอกน้องเขาครับว่ามันดูไม่ดีเท่าไร แต่ผมว่าการสอนงานของผมไม่ได้ดูใจร้ายไปด้วยซ้ำ ผมจริงจังเกินไปจริงๆหรอครับ