เรื่องมีอยู่ว่า
เวลาแม่เรามาถามอะไรก็ตาม เราตอบอะไรไปแล้วคำตอบไม่ถูกใจ เขาหาเหตุผลไปต่อไม่ได้ แม่จะตบปากตัวเองแล้วร้องไห้ เช่น
วันนี้แม่เดินเข้าห้องเรา เสียงคำถามจากแม่ปลุกเราจากที่นอนตอนตี 5 ด้วยประโยคว่า วงกบเมื่อไหร่จะได้ ถ้าไม่ได้ให้ไปซื้อแถวนี้ เราเลยตอบด้วยความงัวเงียว่าแถวนี้แพง ขอดูใบเสนอราคาในไลน์แป๊บนะแม่ว่าแถวนี้มันแพงกว่ากี่บาท (แม่จะโอเคมั้ยถ้าซื้อแถวนี้)
แล้วแม่ก็บ่นต่อไปเรื่องใหม่ว่าประตูห้องน้ำก็ต้องไปรอเดือนหน้า ให้มันยืดยาว ให้ต้องมีปัญหา (ถึงตอนนี้เสียงแม่เริ่มดัง กลายเป็นการบ่นรัวๆแบบไม่สนเรื่องที่คุยเรื่องแรกเรียบร้อยแล้ว)
ด้วยความที่เรื่องที่ 2 นี่คุยกันไปตั้งแต่วันซื้อว่าต้องรอ 1 เดือน เราอธิบายปัญหาไปแล้วว่า ขนาดมันไม่มีขายตามห้างต้องสั่งโรงงาน
หลังจากวันนั้นเรื่อยมา เขาก็บ่นว่าแบบอื่นก็มีก็จะไม่เอา ก็ต้องไปเอาที่มันหายาก (ความจริงคือมันไม่มีอยู่เลยค่ะ เราพูดซ้ำซากไม่ต่ำกว่า 5 รอบแล้ว)
ด้วยความงงว่าแม่ยังไม่เข้าใจอีกหรอ
เลยตอบเขาไปว่า "แม่หนูบอกแม่ 5 รอบแล้ว" แค่นี้เองค่ะ สิ้นสุดประโยคนี้ เขาก็ตบปากตัวเองแรงแบบผัวๆ ร้องไห้ไปด้วย พูดว่าแม่มันไม่ดี ไม่มีปากไว้กินข้าว เรางง ถามแม่ว่าแม่ทำอะไรเนี่ย เขาบอกเราแหว๋ขึ้นมาแล้วเขาจี๊ด ให้เราหยุดพูดเดี๋ยวนี้
เราอึ้งแดกเลยค่ะ ยืนงงตรงนั้น เสียงโวยวายแม่ทำพ่อตื่น พ่อมาเจอ ก็ชี้หน้าด่าเรา แล้วไปกอดแม่ แม่ก็ตบตัวเองต่อ พ่อก็ด่าเราไอ้ บลาๆ
บอกว่าขอโทษเขาเดี๋ยวนี้เลย (พ่อยังไม่รู้เลยว่าเรื่องเป็นยังไง เกิดเรื่องอะไรขึ้น คุยอะไรกัน)
เราไม่ได้ตอบอะไรพ่อ เรายืนฟังเงียบๆว่าเขาจะไปหยุดกันที่ตรงไหน
พ่อพูดต่อว่า ถ้าเธอไม่หยุดรู้ไหมชั้นจะทำอะไร (ขู่แม่ว่าจะตบเรา)
แม่ตอบว่า ชั้นผิดเอง ไม่ต้องไปทำมันหรอก มันถูกทุกอย่างแหละ มันดีทุกอย่าง.....(อ้าว)
แล้วเราก็เดินกลับห้องนอนเรามาค่ะ
ทั้งเช้านี้ เราพูดไปแค่ 2 ประโยค
"พูดไป 5 รอบแล้ว" กับหลังจากนั้นที่เราพยายามอธิบายต่อว่าทำไมต้องสั่งผลิต แล้วต้องรอ แต่เขาไม่ฟังแล้วตบตัวเองเพื่อให้เราหยุดพูด
เรารู้สึกหลายอย่างแบบอธิบายเป็นคำพูดไม่ออก เรานอนของเราอยู่ดีๆแท้ๆ
ใครผ่านมาอ่านช่วยวิเคราะห์ให้เราที
เราต้องรับมือกับพวกเขายังไง ต้องมองเรื่องนี้ยังไง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาทำ
หรือควรทำไงต่อให้เราไม่เป็นบ้าดีคะ
จะบอกว่าหลังจากนี้แม่เข้าไปอาบน้ำแล้วก็ออกมาร่าเริงเลยค่ะ ไปคุยเล่นกับพ่อไปใส่บาตร ไปทำงาน ตอนเดินสวนกับเราคือไม่คุยกับเรา เช้านี้เขาเรียกทุกคนจบข้าว แต่ไม่เรียกเรา ผ่านไปครึ่งชัวโมงเขาก็โทรมาใช้งานเรา เพราะโทรหาพ่อกับน้องไม่ติด
ทุกคน happy หลังจากเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นภายในไม่กี่นาที ในขณะที่เราดิ่งมาก และถูดทิ้งให้ดิ่งอยู่คนเดียวเพราะพวกเขา
เราทุกข์จริงๆค่ะ เราต้องห่างๆเขามาเลยดีไหม แต่ถ้าเวลาเขาถาม แล้วเราไม่ตอบก็จะมีปัญหาอีก เขาก็จะเล่นใหญ่อีกค่ะ
ทำไงดีคะ ถ้าเราตอบคำถามแม่แล้วไม่ถูกใจ เขาจะตบหน้าตัวเองแล้วร้องไห้
เวลาแม่เรามาถามอะไรก็ตาม เราตอบอะไรไปแล้วคำตอบไม่ถูกใจ เขาหาเหตุผลไปต่อไม่ได้ แม่จะตบปากตัวเองแล้วร้องไห้ เช่น
วันนี้แม่เดินเข้าห้องเรา เสียงคำถามจากแม่ปลุกเราจากที่นอนตอนตี 5 ด้วยประโยคว่า วงกบเมื่อไหร่จะได้ ถ้าไม่ได้ให้ไปซื้อแถวนี้ เราเลยตอบด้วยความงัวเงียว่าแถวนี้แพง ขอดูใบเสนอราคาในไลน์แป๊บนะแม่ว่าแถวนี้มันแพงกว่ากี่บาท (แม่จะโอเคมั้ยถ้าซื้อแถวนี้)
แล้วแม่ก็บ่นต่อไปเรื่องใหม่ว่าประตูห้องน้ำก็ต้องไปรอเดือนหน้า ให้มันยืดยาว ให้ต้องมีปัญหา (ถึงตอนนี้เสียงแม่เริ่มดัง กลายเป็นการบ่นรัวๆแบบไม่สนเรื่องที่คุยเรื่องแรกเรียบร้อยแล้ว)
ด้วยความที่เรื่องที่ 2 นี่คุยกันไปตั้งแต่วันซื้อว่าต้องรอ 1 เดือน เราอธิบายปัญหาไปแล้วว่า ขนาดมันไม่มีขายตามห้างต้องสั่งโรงงาน
หลังจากวันนั้นเรื่อยมา เขาก็บ่นว่าแบบอื่นก็มีก็จะไม่เอา ก็ต้องไปเอาที่มันหายาก (ความจริงคือมันไม่มีอยู่เลยค่ะ เราพูดซ้ำซากไม่ต่ำกว่า 5 รอบแล้ว)
ด้วยความงงว่าแม่ยังไม่เข้าใจอีกหรอ
เลยตอบเขาไปว่า "แม่หนูบอกแม่ 5 รอบแล้ว" แค่นี้เองค่ะ สิ้นสุดประโยคนี้ เขาก็ตบปากตัวเองแรงแบบผัวๆ ร้องไห้ไปด้วย พูดว่าแม่มันไม่ดี ไม่มีปากไว้กินข้าว เรางง ถามแม่ว่าแม่ทำอะไรเนี่ย เขาบอกเราแหว๋ขึ้นมาแล้วเขาจี๊ด ให้เราหยุดพูดเดี๋ยวนี้
เราอึ้งแดกเลยค่ะ ยืนงงตรงนั้น เสียงโวยวายแม่ทำพ่อตื่น พ่อมาเจอ ก็ชี้หน้าด่าเรา แล้วไปกอดแม่ แม่ก็ตบตัวเองต่อ พ่อก็ด่าเราไอ้ บลาๆ
บอกว่าขอโทษเขาเดี๋ยวนี้เลย (พ่อยังไม่รู้เลยว่าเรื่องเป็นยังไง เกิดเรื่องอะไรขึ้น คุยอะไรกัน)
เราไม่ได้ตอบอะไรพ่อ เรายืนฟังเงียบๆว่าเขาจะไปหยุดกันที่ตรงไหน
พ่อพูดต่อว่า ถ้าเธอไม่หยุดรู้ไหมชั้นจะทำอะไร (ขู่แม่ว่าจะตบเรา)
แม่ตอบว่า ชั้นผิดเอง ไม่ต้องไปทำมันหรอก มันถูกทุกอย่างแหละ มันดีทุกอย่าง.....(อ้าว)
แล้วเราก็เดินกลับห้องนอนเรามาค่ะ
ทั้งเช้านี้ เราพูดไปแค่ 2 ประโยค
"พูดไป 5 รอบแล้ว" กับหลังจากนั้นที่เราพยายามอธิบายต่อว่าทำไมต้องสั่งผลิต แล้วต้องรอ แต่เขาไม่ฟังแล้วตบตัวเองเพื่อให้เราหยุดพูด
เรารู้สึกหลายอย่างแบบอธิบายเป็นคำพูดไม่ออก เรานอนของเราอยู่ดีๆแท้ๆ
ใครผ่านมาอ่านช่วยวิเคราะห์ให้เราที
เราต้องรับมือกับพวกเขายังไง ต้องมองเรื่องนี้ยังไง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาทำ
หรือควรทำไงต่อให้เราไม่เป็นบ้าดีคะ
จะบอกว่าหลังจากนี้แม่เข้าไปอาบน้ำแล้วก็ออกมาร่าเริงเลยค่ะ ไปคุยเล่นกับพ่อไปใส่บาตร ไปทำงาน ตอนเดินสวนกับเราคือไม่คุยกับเรา เช้านี้เขาเรียกทุกคนจบข้าว แต่ไม่เรียกเรา ผ่านไปครึ่งชัวโมงเขาก็โทรมาใช้งานเรา เพราะโทรหาพ่อกับน้องไม่ติด
ทุกคน happy หลังจากเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นภายในไม่กี่นาที ในขณะที่เราดิ่งมาก และถูดทิ้งให้ดิ่งอยู่คนเดียวเพราะพวกเขา
เราทุกข์จริงๆค่ะ เราต้องห่างๆเขามาเลยดีไหม แต่ถ้าเวลาเขาถาม แล้วเราไม่ตอบก็จะมีปัญหาอีก เขาก็จะเล่นใหญ่อีกค่ะ