ขอเกริ่นก่อนว่าตัวเราฐานะทางบ้านไม่ค่อยดีปัจจุบันเราย้ายมาอยู่หอกับแม่เป็น1ห้องนอน1ห้องน้ำ(จริงๆย้ายเพราะทนบ้านฝั่งย่าไม่ไหวอยู่ไปแล้วรู้สึกสุขภาพจิตเราเสียสุดๆ)

ตอนแรกเหมือนจะดีจนแม่เริ่มพูดคำบางอย่างมาที่เราฟังแล้วเอะหลายรอบเลยอย่างเช่นคำว่า"ก็ไม่ได้ขาดความอบอุ่นหนิ" กับ "อย่าทำตัวเป็นเด็กมีปัญหา" คำพวกนี้ฝังใจเรามาโดยตลอดจนเราเริ่มไม่อยากคุยกับแม่แล้ว

เวลาเราไม่ตอบแม่แม่ก็จะถามอยู่อย่างงั้นจนรำคาญเลย แล้วความสัมพันธ์เรากับแม่ก็แย่ลงเรื่อยๆยิ่งเราอยู่นานๆไปยิ่งได้เห็นนิสัยอีกด้านของเค้าเช่น เวลาเล่นเกมแพ้หรือโกรธ,โมโหจากอะไรมาจะมาลงที่เราหมดจนรู้สึกไม่อยากอยู่กับแม่แล้ว

เราเคยคิดจะฆ่าตัวตายมา2-3รอบแต่ที่เคยจะทำจริงๆมีแค่รอบเดียวแต่ก็ตัดสินใจไม่ทำ เวลาเราได้ยินแม่หงุดหงิด(เหมือนเล่นเกมแล้วหัวร้อน)เขาจะด่าเบาๆแต่เป็นน้ำเสียงที่โกรธแค้นสุดๆจนเรากลัวยกตัวอย่างเช่น "E Eสัส ไอ้หน้าh**" เวลาเราได้ยินเราจะกลัวแล้วก็ระแวงตลอดว่าแม่จะเอามาลงที่เรามั้ยเค้าจะบ่นอะไรเราอีกมั้ยมันกลัวไปหมด

แม่เคยเล่นเกมแล้วหงุดหงิดมากๆจนปาโทรศัพท์ทิ้งแล้วพังหลังจากนั้นก็โดนมาตรงที่เรานอนแล้วถามว่าโทรศัพท์อีกเครื่องยังอยู่มั้ย แล้วเราจะไม่ให้เพราะเราจะเก็บไว้ใช้แต่แม่ก็ตะคอกใส่จนเรากลัวเลยให้ไป หลังจากนั้นไม่กี่วันจู่ๆแม่ก็ชวนไปกินตี๋น้อยนี่ก็งงแต่ก็อยากกินเลยไปแต่แม่ไม่ยอมบอกเราว่าเอาเพื่อนไปด้วยก็คือรู้ตัวอีกทีก็ตอนยืนรอรถเพื่อนแม่มารับไปแล้วนี่ก็เก็บความอึดอัดนี้ไว้พอกินเสร็จก็พาไปร้านซ่อมโทรศัพท์แล้วบอกกับเราว่าห้ามบอกพ่อนะ(แม่เรามีแฟนใหม่แถมบอกให้เราเรียกว่าพ่อ)เรารู้สึกเหมือนมัดมือชกแต่นี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรก

ล่าสุดแม่รู้ว่าย่าซื้อทองให้เป็นของขวัญวันเกิดแม่ก็มาขอจะเอาไปจำมาจ่ายค่าทรศ. เราเงียบแล้วก็เมินแชทนั้นไปแล้วแม่ก็มาคะยั้นคะยอเราอีกรอบจะเอาทองเราไปจำเราเลยเค้นอีกหน่อยแล้วก็เงียบแล้วเหมือนแม่รู้ว่าเราไม่ให้เลยบอกว่าห้ามเอาไปบอกย่านะเดี๋ยวย่าเครียด แต่ในขณะนั้นเองเวลาเราคุยอะไรกับแม่แม่ก็เอาไปคุยกับพ่อเลี้ยงหมดเลยจนเรายิ่งไม่อยากคุยกับแม่อีก

ย่าเราฝากน้องสาวเรามาบอกว่าเก็บทองไว้ดีๆนะอย่าให้แม่เห็นเดี๋ยวแม่จะเอาไปขาย ตอนแรกก็เราก็คิดว่าย่าคิดขึ้นมาเองแต่มันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ แล้วเราก็ได้ตังมาจากไปช่วยงานแต่งอาอีก แม่รู้แม่ก็มาขอจะเอาเงินเราเลยโกหกไปว่าใช้หมดแล้วแล้วแม่พูดขึ้นว่า"เอาไปใช้ไรหมด" คือนั่นตังที่เราอุตส่าห์ไปช่วยไงเหนื่อยก็เหนื่อย แล้ว2เหตุการณ์เมื่อกี้หลังจากที่ได้มาแม่จะชอบพูดว่า"เอาไว้สำรองนะห้ามใช้นะ" แต่สุดท้ายแม่ก็จะมาขอเราจนเราคิดว่าสรุปสำรองเราหรือสำรองแม่

ส่วนตอนนี้เราทะเลาะกับแม่หนักมากทุกครั้งที่แม่ด่าหรือว่าเราเราจะเงียบตลอดมีเถียงสู้บ้างนิดหน่อยแต่ก็เลือกที่จะเงียบเพราะกลัวพูดไม่ดีใส่แม่(แม่ชอบใช้น้ำตาเข้าสู้กับเราตลอด เขาจะร้องไห้ให้เราเห็นเหมือนจะให้เรารู้สึกผิดยังไงอย่างงั้น) แต่ที่ทะเลาะครั้งนี้เราเลือกที่จะเถียงแบบสุดๆเพราะเราอธิบายไปแล้วว่านี่ฝึกงานนะไม่ใช่ทำงานจริงๆ ไม่มีงานทำจะไปทำไม(เราเรียนสายอาชีพแล้วงานที่เราทำพี่เลี้ยงก็คือพ่อของเพื่อนซึ่งเราไปบ้านเพื่อนบ่อยเรียกได้ว่าสนิทกัน พ่อเพื่อนเป็นคนบอกให้หยุดเองเลย) เราบอกแม่ไป2รอบแล้วแต่แม่ก็ยังมาว่าเราอยู่อีกจนเราปี๊ดแตกใส่ว่าอย่ามายุ่งรู้ตัวว่าทำอะไรอยู่แต่แม่ก็ยังทำเหมือนเราผิดที่เราหยุดงานอีก

แม่ชอบพูดใส่เราว่า"ลูกคนอื่นไม่เห็นจะเป็นงี้เลย ลูกคนอื่นยังคิดได้ทำไมคิดไม่ได้ " แต่เราทำไรไม่ได้เลยได้แต่เงียบมาโดยตลอด คนเป็นแม่ด่าได้จะใช้คำยังไงก็ได้แต่พอคนลูกอยากด่าบ้างอยากเถียงกลับบ้างกลับใช้ข้ออ้างว่ากูเป็นแม่นะเลี้ยงมา เสียแรงที่เลี้ยงบ้างอะไรบ้าง

บางเรื่องแม่ชอบคิดไปเองแล้วก็ยัดเยียดความคิดนั้นใส่เราว่าเราผิด นะเราโกหกนะ แต่มันก็ผิดที่เราไม่อธิบายอะไรให้แม่ฟังในบางเรื่อง

เวลาเราทำอะไรไม่ได้ดั่งใจแม่แม่ก็จะโมโหแล้วก็ด่าเราแล้วเขาก็จะไปนั่งร้องไห้แล้วก็พูดตัดพ้อว่า"กูไปทำเวรทำกรรมอะไรไว้นักหนา" เคยด่าเราแรงแล้วก็ดังมากจนเรากลัวไปเลย

แม่เราชอบเป็นห่วงเรานะด้วยความลูกคนเดียวอะเนอะแต่ก็เป็นห่วงเกินไปจนอึดอัดเลย555555 อะไรบางอย่างที่เราทำได้แต่เขาก็ทำให้ยิ่งเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นแม่จะกลายเป็นแม่ที่ดีมากๆ ถามนู่นนี่ลูกคอยทำนู่นทำนี่ให้เปิดประตูรถให้ ซึ่งจริงๆเราทำเองได้ทั้งหมดเลย

เกริ่นมาสะยาวเลยเรื่องคร่าวๆก็เป็นแบบนี้เราเลยอยากที่จะตัดสินใจหางานทำแล้วก็เก็บตังหาเช่าหออยู่ มันคงเหนื่อยมากๆเลยเพราะเดี๋ยวเทอม2เราต้องกลับไปเรียนอีกแต่เราต้องทำให้ได้ เราไม่อยากนอนร้องไห้เงียบๆอีกแล้ว ทุกคนพอจะมีงานไหนแนะนำบ้างคะ