เราเกิดมาในครอบครัวที่มีพี่น้องเราเป็นลูกคนกลางและเหมือนทุกอย่างเราคือคนที่ต้องเสียสละหลายสิ่งหลายอย่างเสียสละแม้กระทั่งเวลาในการอยู่กับแม่เรื่องก็ประมาณว่าช่วงเช้าคือเราขอไปซื้อของกับแม่เราเกลียดการที่ถูกพูดว่าเดี๋ยวไปนี้กับพี่ก่อนแล้วเดี๋ยวไปกับเราต่อในเมื่อสุดท้ายคนที่ไปต่อก็ไม่ใช่เรากับกลายเป็นว่าไปกับพี่อีกรอบแล้วก็คำพูดเดิมแล้วหลังจากกลับมาก็ให้น้องเอารถไปซื้อของต่อเลยเรารู้นะว่าการเป็นพี่มันต้องเสียสละแต่เราต้องเสียสละขนาดนั้นมั้ยอาจจะดูเป็นเรื่องไร้สาระแต่ในบางครั้งเราน้อยใจเพราะเคยชวนแม่ไปซื้อของแต่แม่ก็เหมือนจะไม่อยากไปกับเราช่วงนึงแต่เลือกไปกับน้องแล้วทิ้งเด็กคนนึงที่อยากใช้เวลากับแม่ไว้ที่บ้านคนเดียวเป็นเหมือนหมาเฝ้าบ้านเลยค่ะเป็นแบบนั้นทั้งเดือนเราอยากรู้ว่าการเป็นลูกคนกลางมันต้องเสียสละขนาดนั้นเลยหรอคะ!?!🤍
(ขออนุญาตคนที่เป็นพี่คนโตและน้องคนเล็กด้วยนะคะ)